________________
श्रुतस्कन्धः-१, अध्ययनं-७
'मन्ने'त्तिअहमेवंमन्ये 'नियगकुच्छिसंभूताईतिनिजापत्यानीत्यर्थ, स्तनदुग्धे लुब्धकानि यानितानितथा, मधुरसमुल्लापकानि-मन्मनप्रजल्पितानिस्तनमूलात् कक्षादेशभागमभिसरन्ति मुग्धकानीति, पुनश्च कोमलं यत्कमलं तेनोपमा ययोस्तौ तथा ताभ्यां हस्ताभ्यां गृहीत्वा उत्सङ्गनिवेशितानि ददति समुल्लापकान् सुमधुरान् शब्दतः पुनः पुनर्मझुलप्रभणितान्मञ्जुलानि-कोमलानि प्रभणितानि-भणनारम्भा येषु ते तथा तान्। _ 'अपुन्न'त्ति अविद्यमानपुण्या यतः ‘अकयपुन्न'त्ति अविहितपुण्या अथवा 'अपुन्न'त्ति अपूर्णमनोरथत्वात् एत्तोति एतेषांबालकचेष्टितानाम् ‘एगयरमवि' एकतरमपि अन्यतरदपीति, 'कल्लं' इत्यत्रयावत्करणात् 'पाउप्पभायाए रयणीए फुल्लप्पलकमललोमलुम्मिलिए अहपंडुरे पभाए' इत्यादि दृश्यम् ‘उट्ठिए सहस्सरसिमि दिणयरे तेयसा जलंते' इत्येतदन्तं, तत्र प्रादुः प्रभातायां- प्रकाशेन प्रभातायां फुल्लं-विकसितं यदुत्पलं-पद्मं तस्य कमलस्य च-हरिणस्य कोमलं-अकठोरम् उन्मीलितं-दलानां नयनयोश्चोन्मेषो यत्र तत्तथा तत्र, शेषं व्यक्तम् । 'जायं चत्तियागंपूजांयात्रां वा 'दायंच' दानं भायंच' लाभस्यांशम् 'अक्खयनिहिंच'त्तिदेवभाण्डागारम् 'अणुवड्डि-स्सामि'त्ति वृद्धिं नेष्यामि, 'इतिकट्ठ' एवं कृत्वा ‘ओवाइयंति उपयाचितम् । _ 'उवाइणित्तए'त्ति उपयाचितुमिति, ‘कयकोयमंगल'त्ति कौतुकानि-मषीपुण्ड्रकादीनि मङ्गलानि-दध्यक्षतादीनि 'उल्लपडासिय'त्तिपट:-प्रावरणंसाटको-निवसनं पम्हल'त्ति ‘पम्हलसुकुमालगंधकासाइयाए गायलट्ठी ओलुहइत्ति द्रष्टव्यम् ‘एवं वत्ति एवं वयासीत्यर्थ ।
श्रुतस्कन्धः-१ अध्ययन-७ समाप्तम्
(अध्ययनं-८ सौर्यदत्तः) मू. (३२) जइ णं भंते ! अट्ठमस्स उक्खेवो, एवं खलु जंबू ! तेणं कालेणं तेणं सम० सोरियपुरं नगरं सोरियवडेंसगं उजाणं सोरियो जक्खो सोरियदत्तो राया।
तस्सणं सोरियपुरस्स नगरस्स बहिया उत्तरपुरच्छिमे दिसीभागे एत्थणंएगेमच्छंघवाडए होत्था, तत्थणं समुद्ददत्तेनाममच्छंधे परिवसतिअहम्मिएजावदुप्पडियाणंदे, तस्सणं समुद्ददत्तस्स समुद्ददत्ता नामंभारिया होत्था अहीण० पंचेदियसरीरे, तस्सणंसमुद्ददत्तस्सपुत्ते समुद्ददत्ताभारियाए अत्तए सोरियदत्ते नामंदारए होत्था, अहीण० ।
तेणं कालेणं तेणं सम० सामी समोसढे जाव परिसा पडिगया, तेणं कालेणं तेणं सम० जेडे सीसे जाव सोरियपुरे नगरे उच्चनीयमज्झिमकुलाइंअहापजत्तं समुदाणं गहाय सोरियपुराओ नगराओ पडिनिक्खमति, तस्स मच्छंघपाडगस्स अदूरसामंतेणं वीइवयमामे महतिमहालियाए मणुस्सपरिसाए मज्झगयंपासति एगंपुरिसंसुकंभुक्खं निम्मंसं अट्ठिचम्मावणद्धं किडिकिडीभूयं नीलसाडगणियच्छंमच्छकंटएणंगलए अणुलग्गेणं कठ्ठाइंकलुणाई विसराइंकूवेमाणं अभिक्खणं अभिक्खणं पूयकवले य रुहिरकवले य किमिकवले य वम्ममाणं पासति, इमे अज्झथिए ५ पुरा पोराणाणं जाव विहरति, एवं संपेहेति जेणेव समणे भगवंजाव पुव्वभवपुचछा जाव वागरणं ।
एवं खलु गोयमा! तेणं कालेणं तेणं समएणं इहेव जंबुद्दीवे दीवे भारहे वासे नंदिपुरे नामं 1814
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org