________________
शतकं-१४, वर्गः-, उद्देशकः-६
१४७ णं नेमिपडिरूवगस्स बहुमज्झदेसभागे तत्थणं महंएगंपासायवडेंसगंविउव्वति पंचजोयणसयाई उर्ल्ड उच्चत्तेणं अड्डाइजाइंजोयणसयाई विक्खंभेणं अब्भुग्गयमूसियवन्नओ जाव पडिरूवं, तस्स पासायवडिंसगस्य उल्लोए पउमलयभत्तिचित्ते जाव पडिरूवे ।
तस्सणंपासायवडेंसगस्सअंतोबहुसमरमणिज्जे भूमिभागेजावमणीणं फासे मणिपेढिया अट्ठजोयणिया जहा वेमाणियाणं, तीसे णं मणिपेढियाए उवरिं महं एगे देवसयणिज्जे विउव्वइ सयणिज्जवन्नओजावपडिरूवे, तत्थणं से सक्के देविंदे देवराया अहिं अग्गमहिसीहिं सपरिवाराहिं दोहि य अनिएहिं नट्टाणिएण य गंधव्वाणिएण य सद्धिं महयाहयनट्टजाव दिव्वां भोगभोगाई भुंजमाणे विहरइ॥
जाहे ईसाणे देविंदे देवराया दिव्वाइजहा सक्के हाईसाणेविनिरवसेसं, एवंसणंकुमारेवि, नवरंपासायवडेंसओ छ जोयणसयाइं उद्धं उच्चत्तेणं तिन्नि जोयणसयाई विक्खंभेणं मणिपेढिया तहेव अट्ठजोयणिया।
तीसे णं मणिपेढियाए उवरि एत्थ णं महेगं सीहासणं विउव्वइ सपरिवारं भाणियव्वं, तत्थ णं सणंकुमारे देविंदे देवराया बावत्तरीए सामानियसाहस्सीहिं जाव चउहिं बावत्तरीहिं आयरक्खदेवसाहस्सीहि य बहूहि सणंकुमारकप्पवासीहिं वेमाणिएहिं देवेहि य देवीहि य सद्धिं संपरिवुडे महया जाव विहरइ।।
एवंजहा सणंकुमारे तहाजाव पाणओअच्चुओ नवरंजोजस्स परिवारो सोतस्स भाणियव्वो
पासायउच्चत्तं जं सएसु २ कप्पेसु विमाणाणं उच्चत्तं अद्धद्धं वित्थारो जाव अच्चुयस्स नवजोयणसयाइं उडं उच्चत्तेणं अद्धपंचमाइं जोयणसयाइं विक्खंभेणं, तत्थ णं गोयमा! अच्चुए देविंदे देवराया दसहिं सामाणियसाहस्सीहिं जाव विहरइ सेसंतं चेव सेवं भंते ! २ ति।।
वृ. 'जाहे ण'मित्यादि, जाहेत्ति यदा भोगभोगाईति भुज्यन्त इति भोगाः-स्पर्शादयः भोगार्हाभोगा भोगभोगाः मनोज्ञस्पर्शादय इत्यर्थः तान् से कहमियाणिंपकरेइतिअथ कथं'केन प्रकारेण तदानीं प्रकरोति?-प्रवर्तत इत्यर्थः ।
'नेमिपडिरूवगं'तिनेमि-चक्रधारातद्योगाच्चक्रमपिनेमि-तप्रतिरूपकं-वृत्ततयातत्सद्दशं स्थानमिति शेषः, 'तिनि जोयणे'त्यादौ यावत्करणादिदं दृश्यं-'सोलस यजोयमसहस्साइंदोय सयाइंसत्तावीसाहियाइंकोसतियंअट्ठावीसाहियं घनुसयंतेरसयअंगुलाइंति, उवरिं तिउपरिष्टात् 'बहुसमरमणिज्जे त्तिअत्यन्तसमोरम्यश्चेत्यर्थः 'जावमणीणं फासो'त्तिभूमिभाग-वर्णकस्तावद्वाचयो यावन्मणीनां स्पर्शवर्णक इत्यर्थः ।
सचायं-‘से जहानामए-आलिंगपोक्खरेइवा मुइंगपोखरेइवा'इत्यादि, आलिङ्गपुष्करं मुरजमुखपुटं-मईलमुखपुटं तद्वत्सम इत्यर्थः, तथा 'सच्छाएहिं सप्पभेहिं समरीईहिं सउज्जोएहिं नाणाविहपंचवन्नेहिंमणीहिंउवसोहिए तंजहा-किण्हेहिं ५'इत्यादि वर्णगन्धसस्पर्शवर्णकोमणीनां वाच्य इति।
'अब्भुग्गयमूसियवन्नओ'त्ति अभ्युद्गतोच्छ्रितादि प्रासादवर्णको वाच्य इत्यर्थः, स च पूर्ववत्, ‘उल्लोए'त्ति उल्लोकः उल्लोचो वा-उपरितलं 'पउमलयाभत्तिचित्ते'त्ति पद्मानि लताश्च पद्मल-तास्तद्रूपाभिर्भक्तिभि-विच्छित्तिभिश्चित्रो यः स तथा, यावत्करणादिदं दृश्यं–'पासाइए
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org