________________
सप्तमस्त
३२६ जगदधिपमसूत, नन्तमेनो नताऽाऽ
___ध्वजन ! बलसमानं, सुव्रता यं समोहम् ॥ १॥ विबुधभरवराः ! वः, स्तोतु राजी जिनानां,
धिषणकविसमानां, गौरकामाऽबलानाम् । वचनमभिदधुर्ये, भाजनं हृष्टराजद्,
धिषणकवि समानां, गौरकामा बलानाम् ॥२॥ वचनमपचिनोतु, प्रोक्तमाऽऽप्तेन वस्तद्
विदितमदमलाभ, दानिधीरेण नेत्रा। यतिपतिततिरन्तः, शुद्धिबीजेन येनाऽऽ
वि दितमदमलाऽभ-न्दाऽनिधी रेणनेत्रा ॥३॥ पदयुगलमपाऽऽपत्, पातु कन्दर्पिके ! हेऽ!,
निमिषमहितमुर्वी-मङ्ग ! लाभाऽवदाते !। निखिलमधिगताया, हन्ति यस्या मनिषाऽ
निमिषमहितमुर्वी, मङ्गलाऽभावदा ते ॥४॥
अथ श्रीशान्तिजिनस्तुतिः ।।
+ १ ( मालिनीवृत्तम् ) | प्रतिदिनमुदितानां, सन्तु नस्ते मनोज्ञे
क्षणनयन ! गवाऽऽरे-कान्त ! पुण्यानि शान्ते ! । अतिशयततिरासी-द्यस्य पार्श्वे प्रदत्त
क्षणनयनगवारे !, कान्तपुण्याऽनिशान्ते ! ॥ १। जनमिममवतात् स्वे, श्रीजिनानां चयोऽध्यैः४,
___स पदि सुरसमूहै-रामयामोदितानाम् । १ आवि-प्रीणिता । २. सन्तुष्टानाम् । ३ हे नगवारे !-वृक्षेषु जल ! । ४ शुभै
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
