________________
श्रीमन्मेघप्रभाचार्यविरचितं
प्रियंवदः - ( क ) देव ! एयस्सेय धरणिरमणीभाळयलतिळयालंकारसहयरस्स दसन्नपुरनयरस्स मणोरमुजाणमज्झम्मि उज्जाणासरीसीसामेलस्स केलिसेलस्स रयणमयचूडस्स दसन्नकूडस्स मणहरसिरम्मि सुरविरइयतियलुक्कचमक्कारकरणसमवसरणसंठिओ अमरनरसहाए सेविजमाणो चिट्ठा । ( नेपथ्ये तुमुलकोमलो ध्वनिः । ) राजा - (सविस्मयमाकर्ण्य पुरुषमेकं प्रति ) भद्रमुख ! ज्ञायतां किमेतत् ? ।
पुरुषः- ( ख ) जं देवो आणवेदि । ( इति निष्क्रम्य पुनः प्रविश्य च ) देव ! जहाविश्नत्तं य्येव उज्जाणवालगेण । एसो खु वीरजिनिंदवंदणत्थमागयाणं मणुस्साणं च जयजयसद्दतिलइओ मंगलज्झणी ।
सग्गोकसाणं
(ततः प्रविशति यथाकथितस्थानसमवसरणव्यवस्थितो भगवान् त्रिदशासुरविद्याधरपरिच्छदश्च । ) राजा - ( सविशेषोत्कण्ठमङ्गलग्नमाभरणं सौवर्णरसनासनाथं प्रसाददानेन प्रियंवदकाय प्रयच्छति । ससंभ्रमं सिंहासनादुत्थाय
( क ) देव ! एतस्यैव धरणीरमणीभालतलतिलकालङ्कारसहचरस्य दशार्णपुरनगरस्य मनोरमोद्यानमध्ये उद्यान श्रीशीर्षापीडस्य केलिशैलस्य रत्नमयचूडस्य दशार्णकूटस्य मनोहरशिरसि सुरविरचितत्रैलोक्यचमत्कारकरणसमवसरणसंस्थितोऽमरनरसभया सेव्यमानस्तिष्ठति ।
( ख ) यद्देव आज्ञापयति । देव ! यथाविज्ञप्तमेवोद्यानपालकेन । एष खलु वरिजिनेन्द्रवन्दनार्थमागतानां स्वर्गौकसां मनुष्याणां च जयजयशब्दतिलकितो मङ्गलध्वनिः ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
