________________
५४०
सुपासनाह-चरिअम्मिकुमरोवि सपरिवारो उवविठ्ठो सुद्धधरणिवट्टम्मि । इत्तो धम्मो कहिउं पारद्धो मूरिणा एवं ॥६३॥ पुच्छइ सविसेस चिय सावयधम्मं गुरूवि तं कहइ । कुमरोवि मंतिसहिओ तं गिण्हइ बारसविहंपि ॥ तो बंदिऊण मूरि कुमरो संचलइ नियपुराभिमुहं । मग्गम्मि य वच्चंतो जंपइ मित्तेण सह एवं ॥६५॥ सउणेहिं फलं दिन्नं जह निटि पुरा तए मित्त। पत्तो पत्तपुब्यो जे जिणधम्मो मए अज्ज ॥६६॥ इय जपतो पत्तो गिहम्मि पूएवि तत्थ जिणाडिमं । वंदिवि विहीए मित्तण परिगओ भोयणं कुणइ ।। भुत्तत्तरम्मि तत्थ य परोप्परं चिंतयंति गिहिधम्म । सम्म सम्मत्ताई सामइए किंचि समूढा ॥६८॥ तत्तो पभायसमए जिणपूयणवंदणं विहेऊण । पत्ता मूरिसयासे विहिणा वंदेवि भत्तीए ॥६९॥ सामइयस्सरुवं सूरि पुच्छंति कुमरनयचंदा । ताण च हियट्ठाए मूरीवि हु साहए एवं ॥७॥ जत्थ समसत्तुमित्तो समतिणमणिकंचणो हवइ जीवो । सामाइयाभिहाणं पढमं सिक्खावयं तमिह ।।७१॥ सपरिग्गहोवि सगिहोविदारजुत्तोवि देसविरओवि। पावइ मुणीण उवमं जत्थ ठिओ तत्थ किं भणिमो?॥ सामाइयट्ठियाणं जह जह उल्लसइ सुद्धपरिणामो। तह तह अणेयभवसंचियाणि कम्माणि झिज्जति ॥ माणससरनीरं जह कलुसिजइ कासरेहिं विमलंपि। अइयारेहिं सामाइयपि तह चेव, ते य इमे ।।७४॥ अणवट्ठियकरणं तह मणवइकायाण दुप्पणिहाणं । सामइयं विहियं वा नवत्ति इय संसओ तह य।।७५॥ इय नाऊणं सम्म कुमरो सामाइयस्स सब्भावं । अट्ठमिचउद्दसीसुं गिण्हेयव्वं मए एयं ॥७६॥ कुमारोऽपि सपरिवार उपविष्टः शुद्धधरणिपट्टे । इतो धर्मः कथयितुं प्रारब्धः सूरिणैवम् ॥६३॥ पृच्छति सविशेषमेव श्रावकधर्म गुरुरपि तं कथयति। कुमारोऽपि मन्त्रिसहितस्तं गृह्णाति द्वादशविधमपि ॥६४॥ ततो वन्दित्वा सूरिं कुमारः संचलति निजपुराभिमुखम् । मार्गे च बनञ्जल्पति मित्त्रेण सहैवम् ॥६५॥ शकनैः फलं दत्तं यथा निर्दिष्टं पुरा त्वया मित्र ! प्राप्तोऽप्राप्तपूर्वो यजिनधर्मो मयाऽद्य ॥६६॥ इति जल्पन्प्राप्तो गृहे पूजयित्वा तत्र जिनप्रतिमाम् । वन्दित्वा विधिना मित्त्रेण परिगतो भोजनं करोति ॥ भुक्तोत्तरे तत्र च परस्परं चिन्तयतो गृहिधर्मम् । सम्यक्सम्यक्त्वादि सामयिके किञ्चित्संमूढौ ॥६८।। ततः प्रभातसमये जिनपूजनवन्दनं विधाय । प्राप्तौ सूरिसकाशं विधिना वन्दित्वा भक्त्या ॥६९ ॥ सामायिकस्वरूपं सूरिं पृच्छतः कुमारनयचन्द्रौ । तयोश्च हितार्थ सूरिरपि कथयत्येवम् ॥७॥ यत्र समशत्रुमित्रः समतृणमणिकाञ्चनो भवति जीवः । सामायिकाभिधानं प्रथमं शिक्षाव्रतं तदिह ॥७१॥ सपरिग्रहोऽपि सगृहोऽपि दारयुक्तोऽपि देशविरतोऽपि । प्राप्नोति मुनीनामुपमा यत्र स्थितस्तत्र किं भणामः ॥ सामायिकस्थितानां यथा यथोल्लसति शुद्धपरिणामः । तथा तथानेकभवसंचितानि कर्माणि क्षीयन्ते ॥७३॥ मानससरोनीरं यथा कलुष्यते कासरैविमलमपि । अतिचारैः सामायिकमपि तथैव, ते चेमे ॥७४॥ अनवस्थितकरणं तथा मनोवचःकायानां दुष्प्रणिधानम् । सामायिक विहितं वा नवेतीति संशयस्तथा च ॥ इति ज्ञात्वा सम्यक् कुमारः सामायिकस्य सद्भावम् । अष्टमीचतुर्दश्योर्ग्रहीतव्यं मयैतत् ॥७६॥
१ ग. रियणो मित्तसंजो पायपंकयं नमिउं। इ°
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org