Page Text
________________
५२७
दुलहकहा । नियगामे गच्छंतस्स तस्स खिसिऊण वाहणाहितो । पडियं न तेण नायं तं पत्तं अहिमरेण तओ ॥ तं गहिउँ सो पत्तो पाडलिपुत्तम्मि रायवहणत्थं । वठाण जुज्झणकर पुरगाई दवावए तत्थ ॥ ७२ ॥
रायडियाए गएण निसुयाई तस्स पुग्गाई । रन्ना तो आहूओ सभासेउं समादत्तो ||१३|| तो तेण तेण खग्गेण कोसखित्तेण वाहिओ घाओ । रन्नो सहसा तत्तो पडिखलिओ अंगरक्खेण ||७४ ॥ अम्नेण तओ खग्गं उद्दालेऊणं अहिमरो बद्धो । हणिओ य, तस्स वग्गं समप्पियं निवइणो सोवि ।। ७५ ।। तं प|संतो पासइ दुल्लहनामक्खराई तत्थ निवो । तो रोसारुणनयणो सचिवं सो भणइ लहुमेव || ७६ || को सो दुलहनामा एवं मुणिऊण मज्झ साहेसु । खग्गघडयाण सिग्धं सो दंसइ जेण घडियं तं ॥ ७७ ॥ सो भइ मए घडिय एवं सिरिसिद्विविजयतणयस्स । दुल्लहनामस्स कए सेसं तु न किंपि जाणेमि ॥ तो सचिवेणं रन्नो निवेडूयं सो भणेइ संभवइ । तस्स सयासे एयं जम्हा सो रायमाणी य ॥७९॥ तो अंगरक्खलोयं निरूवए तग्गिहम्मि हट्टम्मि । मुद्दाओ दावावर आणावर तंपि बंधेउं ॥ ८० ॥
एसिडिविजओ सयणजुओ नरवरिंदपासम्मि । कोसल्लियं विहेडं पणमिय विन्नवइ नरनाहं ॥ ८१ ॥ किं देव! मज्झतणओ चोरोव्व नियंतिउं इहामीओ ? । तिवलीत रंगभंगुरभालो तो भूवई भइ ||८२|| मह अहिमरं निरूवर वणिओवि हु रज्जकंखिरो भमइ । तो सिट्टी पाएसं लग्गेउं भणइ जह देव ! ||८३ || नो as मंहवि हु तो राया दंसए किवाणं तं । तो संभंतो सिट्ठी विन्नवइ निवस्स जह देव ! ॥ ८४ ॥
नामाङ्किततत्खड्ग आस्थयाऽमार्गयित्वा नीतः । संमुखगृहभित्तौ विलम्बमानं प्रलोक्य ॥७०॥ निजग्रामे गच्छतस्तस्य सृत्वा वाहनात् । पतितो न तेन ज्ञातः स प्राप्तोऽभिमरेण ततः ॥ ७१ ॥ तं गृहीत्वा स प्राप्तः पाटलीपुत्रे राजवधार्थम् । भृत्यानां योधनकृते पूत्कृतानि दापयति तत्र ॥ ७२ ॥ ततो राजवाटिकायां गतेन श्रुतानि तस्य पृत्कृतानि । राज्ञा तत आहूतः संभाषितुं समारब्धः ॥७३॥ ततस्तेन तेन खड्गेन कोशक्षिप्तेन व्याहितो घातः । राज्ञः सहसा ततः प्रतिस्खलितोऽङ्गरक्षेण ॥७४॥ अन्येन ततः खड्गमुद्दाल्याभिमरो बद्धः । हतश्च तस्य खड्गः समर्पितो नृपतये सोऽपि ॥ ७५ ॥ तं पश्यन्पश्यति दुर्लभनामाक्षराणि तत्र नृपः । ततो रोषारुणनयनः सचिवं स भणति लध्वेव ॥ ७६ ॥ कः स दुर्लभनामैतज्ज्ञात्वा मम कथय । खङ्गघटकेभ्यः शीघ्रं स दर्शयति येन घटितः सः ॥७७॥ स भणति मया घटित एष श्री श्रेष्ठ विजयतनयस्य । दुर्लभनाम्नः कृते शेषं तु न किमपि जानामि ॥ ७८ ॥ ततः सत्रिवेन राज्ञे निवेदितं स भणति संभवति । तस्य सकाश एष यस्मात्स राजमानी च ॥७९॥ ततोऽङ्गरक्षकलोकं निरूपयति तद्गृहे हट्टे | मुद्रा दापयत्यानाययति तमपि बद्ध्वा ||८०|| पृष्ठे श्रेष्ठिविजयः स्वजनयुतो नरवरेन्द्रपार्श्वे । कौशलिकां विधाय प्रणम्य विज्ञपयति नरनाथम् ॥ ८१ ॥ किं देव ! मम तनयश्चौर इव नियन्त्र्येहानीतः ? । त्रिवलीतरङ्गभङ्गुरमालस्ततो भूपतिर्भणति ॥ ८२॥ मनाभिमरं निरूपयति वणिगपि खलु राज्यकाङ्क्षिता भ्रमति । ततः श्रेष्ठी पादयोर्लगित्वा भणति यथा देव ! ॥८३॥ नो घटत इदं कथमपि हि ततो राजा दर्शयति कृपाणं तम् । ततः संभ्रान्तः श्रेष्ठी विज्ञपयति नृपाय यथा देव ! |
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |