Page Text
________________
सुपासनाह-चरिअम्मिएयस्सवि तह किज्जउ निवेण इय जंपियम्मि मंतीहिं । पज्जलियचियाभिमुहं सो निजतो कहवि दिहो। तत्थ विय वसंतेण पउमभिहाणेण मोहरियभावा । बारसवयजुत्तेणवि, तो भणियं तेण निवभिमुहं ॥५६॥ देव ! इमो अइबूढो बहुसंदेसेहिं भारिओ धणियं । न हु सकिस्सइ गंतुं ता पेमसु कवि तरुणनरं ॥ मंतीहिं तओ भणियं देव ! इमोच्चिय सदुत्तरो तरुणो । मुहरो सिग्धगई तो पहावसु देविषासम्मि ।। रना भणियं एवं करेह तो तक्खणेण मंतीहिं । बंधाविऊण बाहिं निजइ सो विलवमाणोवि ॥५९।। तो से सयणा पुच्छति केण दोसेण बंधिओ भाय ! । सो भणइ समुहदोसेण कोचि नन्नो कओ दोसो।। तो तुब्भेहिं नियतुंड रक्खणं सव्वहा उ कायव्यं । जेणं अणत्थदंडं मोहरियत्ताउ नो लहह ।।६१।। अह सयहि भणि मंति मोयाविओ य सो कहवि । तेणवि सो करुणाए मुक्को पढमोवि सिकरवविओ। अन्नम्मि दिणे राया मंतियण भणइ कहवि इह देवि । आणावह सग्गाओ तबिरहे दुक्खिओ अहयं । तो तेहिं मंतिऊणं कमलसिरीनामिया सुरूवबई । निवइअलंकारधरा नवतरुणी बाहिरुज्जाणे ॥६४॥ मुक्का सिक्खविऊण, कहियं तेहिं निवस्स जह पुरिसो । पट्टविओ देवीए आवहणत्यं हरिसमीवे ॥ तो वीयदिणे पत्तो सो पुरिसो साहए नरिंदस्स । वद्धाविज्जह तुम्भे उज्जाणे आगया देवी ॥६६।। वद्धावयस्स नियअंगलग्गमाभरणमह पयच्छेइ । महया सामग्गीए पच्चोणीए गओ राया ॥६७॥ तो दिवा सा देवी जाओ हिट्ठो भणेइ भो सचिवा! । देवीए सग्गवासो सच्चविओ रूबसोभाए । पुचि तु इमा सामा टप्परकन्ना य विसमगुरुदंता । लंबोदृचिविडनासा संपइ अन्नेव पडिहाइ ॥६९।।
एतस्यापि तथा क्रियतां नृपेणेति जल्पिते मन्त्रिभिः । प्रज्वलितचिताभिमुखं स नीयमानः कथमपि दृष्टः।।५६। तत्रैव वसता पद्माभिधानेन मौखयभावात् । द्वादशवतयुक्तेनापि, ततो भणितं तेन नृपाभिमुखम् ॥५६॥ देव ! अयमतिवृद्धो बहुसंदेशैभरितो गाढम् । न खलु शक्ष्यति गन्तुं तस्मात्प्रेषय कमपि तरुणनरम् ॥१७॥ मन्त्रिभिस्ततो भणितं देव ! अयमेव सदुत्तरस्तरुणः । मुखरः शीघ्रगतिस्ततः प्रस्थापय देवीपार्वे ॥२८॥ राज्ञा भणितमेवं कुरुत ततस्तत्क्षणेन मन्त्रिभिः । बन्धयित्वा बहिनीयते स विलपन्नपि ।।५९॥ ततस्तस्य स्वजनाः पृच्छन्ति केन दोषेण बद्धो भ्रातः ! । स भणति स्वमुखदोषेण कोऽपि नान्यः कृतो दोषः । ततो युष्माभिरपि निजतुण्डरक्षणं सर्वथा तु कर्तव्यम् । येनानर्थदण्डं मौखर्यान्नो लभध्वम् ॥६१॥ अथ स्वजनैर्भणित्वा मन्त्रिणं मोचितश्च स कथमपि । तेनापि स करुणया मुक्तः प्रथमोऽपि शिक्षितः ।। अन्यस्मिन्दिने राजा मन्त्रिजनं भणति कथमपीह देवीम् । आनाययत स्वर्गात्तद्विरहे दुःखितोऽहम् ॥६३॥ ततस्तैमन्त्रयित्वा कमलश्रीनामिका सुरूपवती । नृपत्यलकारधरा नवतरुणी बाह्योद्याने ॥६॥ मुक्ता शिक्षयित्वा, कथितं तैर्नृपस्य यथा पुरुषः । प्रस्थापितो देव्या आह्वानार्थ हरिसमीपे ॥६५॥ ततो द्वितीयदिने प्राप्तः स पुरुषः कथयति नरेन्द्रस्य । वर्ध्यध्वे यूयमुद्यान आगता देवी ॥६६॥ वर्धकाय निजाङ्गलग्नमाभरणमथ प्रयच्छति । महत्या सामग्र्या संमुखं गतो राजा ॥६७॥ ततो दृष्टा सा देवी जातो हृष्टो भणति भो सचिव ! । देव्याः स्वर्गवासः सत्यापितो रूपशोभया ॥६८॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |