________________
दत्तकहा ।
तो धरिवि करेण करं करेणुयारोविओय सो रन्ना । नीओ गिम्मि काशविओ य सो मज्जणाईयं || सहिओ सहदेवेण भणिओ भुत्तत्तरम्मि सो रन्ना । रज्जस्सद्धं गिण्हसु उवणीयं निययपुन्नेहिं ॥ ८६ ॥ तो भणियँ त्रिमले मा देसु नरिंद ! सामणं एयं । रज्जलवोवि न कप्पइ किमंग ! अद्धं समिद्धपि ॥ एकं ता खरकम्मं वयं अगलच्छिपरिभोगो । पंचमवयाइयारो ता कज्जं नेय रज्जेण ॥ ८८ ॥ तो सजिगीसं नाउं सहदेवं पड़ पयंवियं रन्ना । पच्चासन्नुवयारी अम्हाणं तं चिय त य ॥ ८९ ॥ गिण्हणिं तं रज्जं जहभणियं तो भणे सो एवं । नियवायापडिवन्तं वियरिज्जउ तेण तो दिन्नं ॥ ९० ॥ धवलहरं रहतुरए करिवराभिई विभवं सव्वं । निलो पुग सिट्टिए संविओणिच्छमाणोवि || नियजणबाईलोओ समाणिओ तेहि तत्थ तो विमलो । सावयधम्मं सम्मं पालतो गमइ बहुकाल || ९२ ॥ इयरो रज्जे रहे विसयहे मोहिओ महागिद्धो । निर्द्धधसो य जाओ निरविक्खो विरइमा लिन्ने || ९३ || नियगामभूरिभूमि पडियं खेडावए लहु करेण । देइ धाडीउ बहुहा हणेइ गामाइ अन्नाणं ॥ ९४ ॥ fares पाgara तस्स नरिदस्त जह इमो लोओ । ल्हूसिज्जउ धणकलिओ विउलकरो किज्जड इयरो || इच्चाइ चरंतो सो मणिओ विमलेणणत्थदंडवयं । अइयरसि किं सयं चिय गहिऊणं जेण मनुयभवे ॥ गत्तो विगराला मत्ता वधीव घुरुघुरायंती । जररक्खसी पयंडा उत्थरइ तणुम्मि जीवाण ॥९७॥ अन्नत्तो वाहीओ दारुणरूवाउ किल किलंतीओ । देहे ठियाउ निच्चं नच्चतिय डाइणी उच्च ||९८ || इंताणं जंताणं तह य सुयंताण भुंजमाणाणं । जंतूणं नियइ छलं मरणमहारक्खसो रुहो ||१९||
ततो धृत्वा करेण करं करेणुकारोपितश्च स राज्ञा । नीतो गृहे कारितश्च स मज्जनादिकम् ||८५|| सहितः सहदेवेन भणितो भुक्तोत्तरे स राज्ञा । राज्यस्यार्थं गृहाणोपनीतं निजपुण्यैः ॥ ८६ ॥
ततो भणितं विमलेनमा देहि नरेन्द्र ! शासनमेतत् । राज्यलवोऽपि न कल्पते किमङ्ग ! अर्ध समृद्धमपि ॥ एकं तावत्खरकर्म द्वितीयमतिरेकलक्ष्मीपरिभोगः । पञ्चमव्रता तिचारस्तस्मात् कार्यं नैव राज्येन ||८८|| ततः सजिगीषं ज्ञात्वा सहदेवं प्रति प्रजल्पितं राज्ञा । प्रत्यासन्नोपकार्यस्माकं त्वमेव ततश्च ॥ ८९ ॥ गृहाणेदं त्वं राज्यं यथाभणितं ततो भगति स एवम् । निजवाक्प्रतिपन्नं वितीर्यतां तेन ततो दत्तम् ||१०|| धवलगृहं रथतुरगान् करिवररथप्रभृति विभज्य सर्वम् । विमलः पुनः श्रेष्ठिपदे संस्थापितोऽनिच्छन्नपि ॥ ९१ ॥ निजजनकादिलोकः समानतिस्तैस्तत्र ततो विमलः । श्रावकधर्म सम्यक्पालयन् गमयति बहुकालम् ॥ ९२ ॥ इतरो राज्ये राष्ट्रे विषयसुखे मोहितो महागृद्धः । निष्ठुरश्च जातो निरपेक्षों व्रतमालिन्ये ॥ ९३ ॥ निजग्रामभूरिभूमिं पतितां कर्षयति लघु करेण । ददाति घाटीर्बहुधा हन्ति ग्रामाद्यन्येषाम् ॥९४॥ वितरतेिं पापोपदेशांस्तस्मै नरेन्द्राय यथाऽयं लोकः । लुण्ट्यतां धनकलितो विपुलकरः क्रियतामितरः ॥ ९५ ॥ इत्यादि चरन् स भणितो विमलेनानर्थदण्डव्रतम् । अतिचरसि किं स्वयमेव गृहीत्वा येन मनुजभवे ॥९६॥ एकतो विकराला मत्ता व्याघ्रीव घुघुरायमाणा । जराराक्षसी प्रचण्डाऽऽक्रामति तनुं जीवानाम् ||९७|| अन्यतो व्यात्रयो दारुणरूपाः किल क्रीडन्तः । देहे स्थिता नित्यं नृत्यन्ति च डाकिन्य इव ॥ ९८ ॥
1
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org