Page Text
________________
५०२
सुपासनाह-चरिअम्मिधन्नो सि तुमं सावय ! तुज्झ सुलद्धं च माणुसं जम्मं । जो थुब्बसि सुरपहुणा सुराण मज्झम्मि एवपहो । देवो व दाणवो वा नय सक्को कोवि खोभिउं भरहे । विमलं सड्ढे गाढं तइयाउ गुणब्धयाहिंतो ॥४४॥ सं सोउं असहंतो समागओ तुज्झ खोहणनिमित्तं । सावज्जवयणमग्गेवि नो गओ तं च पुट्ठोवि ॥४५॥ तो तुट्टो हं मग्गसु मणस्स जं किंचि तुज्झ पडिहाइ। तो विमलेणं भणियं सव्वं चिय मे तए दिन्नं ॥४६॥ नियदेहं पयईतेण नियमकसवट्टयं वहतेणं । तहवि इमं पत्थिजसि धम्मम्मि समुज्जम कुणतु ॥४७॥ किञ्च । तप्पंति तवमणेगे जति मंते तहा सुविज्जाओ। वियरंति सण पुण देवा केसिंचि विरलाण ॥४८॥ मो देवो भणइ तुमं जइवि निरीहो तहावि मणिमेगं । पसिऊण इमं गिण्हसु सपविसुक्छेयणपवीण ॥ सोणिच्छतस्सवि तस्स उत्तरीयम्मि बंधिऊण मणिं । सग्गं गओ सुरो सो साहइ सव्वं सुरिंदस्स॥५०॥ विमलोवि कुणइ सदं सहदेवाईण तेवि तं सुणिउं । संपत्ता तप्पासे पुच्छंति य पहियवुत्तंतं ॥५१॥ सोवि हु साहइ सव्वं सवित्थरं ताण हरिसिया सव्वे । तो वंदति जिणिंदे तत्थेव ठिया सुभत्तीए॥५२॥ अवलोयणं मुणीणं काउं भुजंति परियणसमेया । भुत्तुत्तरम्मि पुरपरिसराओ मज्झम्मि संचलिया॥५३॥ पत्ता नयर दुवारे सुगंति हट्टेसु खडहडारावं । उत्तालतालयाणं वणिएहिं दिज्जमाणाणं ॥५४॥ पेक्वंति य पक्वरिए तुरंगमे सुहडसोहियरहे य । तह गुडियगयघडाओ इओ तओ परिभमंतीओ ॥ तह तलवरं च सन्नहियसुहडसहियं भमंतमित्तो य । विमलेणं कोवि नरो पुट्ठो भो कहसु कहमित्थ॥५६।
ततो यन्जानीयास्तत् कुर्या न पुनर्भङ्गं करोमि नियमस्य । ततः संहृत्य तनुं स सुररूपं कृत्वाऽऽह तम्॥४२॥ धन्योऽसि त्वं श्रावक ! तव सुलब्धं च मानुषं जन्म । यः स्तूयसे सुरप्रभुणा सुराणां मध्य एवमहो॥४३॥ देवो वा दानवो वा नच शक्तः कोऽपि क्षोभयितुं भरते । विमलं श्राद्धं गाढं तृतीयाद् गुणवतात् ॥४४॥ तत् श्रुत्वाऽश्रद्दधत् समागतम्तव क्षोभणनिमित्तम् । सावधवचनमार्गेऽपि नो गतस्त्वं च पृष्टोऽपि ॥ ४५ ॥ ततस्तुष्टोऽहं मार्गय मनसो यत्किश्चित्तव प्रतिभाति । ततो विमलेन भणितं सर्वमेव मे त्वया दत्तम् ॥४६॥ निजदेहं प्रकटयता नियमकषपढें वहता । तथापीदं प्रार्थ्यसे धर्मे समुद्यमं कुरु ॥ ४७ ॥ तप्यन्ते तपोऽने के जपन्ति मन्त्रांस्तथा सुविद्याः । वितरन्ति दर्शनं पुनर्देवा: केषांचिद्विरलानाम् ॥ ४८ ॥ ततो देवो भणति त्वं यद्यपि निरीहस्तथापि मणिमेकम् । प्रसयमं गृहाण सर्पविषोच्छेदनप्रवीणम् ॥४९॥ ततोऽनिच्छतोऽपि तस्योत्तरीये बदध्वा मणिम् । स्वर्ग गतः सुरः स कथयति संर्व सुरेन्द्रस्य ॥ ५० ॥ विमलोऽपि करोति शब्दं सहदेवादीनां तेऽपि तं श्रुत्वा । संप्राप्तास्तत्पाश्र्वे पृच्छन्ति चं पथिकवृत्तान्तम् ॥ सोऽपि हि कथयति सर्वं सविस्तरं तेषां हर्षिताः सर्वे । ततो वन्दन्ते जिनेन्द्रास्तत्रैव स्थिताः सुभक्त्या ॥ अवलोकनं मुनीनां कृत्वा भुजते परिजनसमेताः । भुक्तोत्तरे पुरपरिसराद् मध्ये संचलिताः ॥५३॥ प्राप्ता नगरद्वारे शृण्वन्ति हट्टेषु. खटखटारावम् । उत्तालतालकानां वणिग्भिीयमानानाम् ॥५४॥ प्रेक्षन्ते च संनद्धांस्तुरंगमान मुभटशोभितरांश्च । तथा गुडितगजघटा इतस्ततः परिभ्रमन्तीः ॥९६।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |