________________
५००
सुपासनाह-चरिअम्मि--- विविहपहेसु पुरिसो गिण्हइ पुरपावगं जहा सुपहं । कुसलो सिवपुरहेउ बहूसु धम्मेसु तह धम्मं ॥१५॥ जह मुद्धमओ मायण्डियाए तिसिओ करेइ जलबुद्धिं । तह निधिवेयपुरिसो कुणइ अधम्मेवि धम्ममई ।। जो उण विवेयअंजणगयतमनयणो नरो हवइ सम्म । पुव्यावर परियालोयणेण सो गिण्हए धम्मं ॥१७॥ जह जीववज्जियाणं जीवाण न कज्जसाहगो देहो । संपज्जइ तह धम्मो करुणाए पराए परिहीणो॥१८॥ सा पुण जिणधम्मेच्चिय, इस नाऊणं तमेव आयरह । तह चेव सरूवमिमं साहिप्पंतं निसामेह ॥१९॥ रागदोससमुन्भवसमग्गभवदोससंगमविमुक्को । सो होइ देवदेवो व उतीसाइप्सयसंपन्नो ॥ २० ॥ गारवतिगम्मि विमुहो तिगुत्तिगुत्तो जिइंदिओ अममो । विहिविहियविहारकमो गीयत्यो तहय मझंत्यो। इय एवमाइनिम्मलगुणगामविहूसिओ महासत्तो । होइ सुगुरू गरिहो भवजनिहितारणतरंडो ॥२२॥ इय मुणिवयणं सोउं रयणतिगं परिणय मणे ताण । दुक्कम्मविगमनिम्मवियविमलपरिणामजुत्ताण।॥२३॥ तत्तो सम्मत्ताई गहिओ धम्मो दुवालसविहोवि । असमत्थेहिं तेहिं दुद्धरजइधम्मधुरधरणे ॥२४॥ सविसेसं तइयगुणव्वयं तु तप्पुच्छिओ कहइ मूरी । चउभेयंपि तओ ते नाउं पत्ता सगेहम्मि ॥२५॥ अट्टज्झाणं वज्जति तह य मज्जाइपणविहामायं । अप्पंति न तह सत्थं सावज नोवएसंति ॥२६॥ विमलो विमलसहावो सहएवो पुण सहावओ चवलो । धम्मे पमायबहुलो सयावि केलीकिलत्तणओ ॥ ते अन्नया य गहिऊण पररभंडाई पुव्वदेसम्मि । संचलिया तो पुट्ठो केणवि पहिएण अद्धपहे ॥२८॥
तं समयभेदभिन्न भणन्ति बहुभङ्गिभिर्दर्शनिनः । पूर्वापराविरुद्धः शुभमतिना स पुनर्ग्रहीतव्यः ॥ १४ ॥ विविधपथेषु पुरुषो गृह्णाति पुरप्रापकं यथा सुपथम् । कुशलः शिवपुरहेतुं बहुषु धर्मेषु तथा धर्मम् ॥१५॥ यथा मुग्धमृगो मृगतृष्णिकायां तृषितः करोति जलबुद्धिम् । तथा निर्विवेकपुरुषः करोत्यधर्मेऽपि धर्मबुद्धिम् । यः पुनर्विवेकाञ्जनगततमोनयनो नरो भवति सम्यक् । पूर्वापरपर्यालोचनेन स गृह्णाति धर्मम् ।। १७ ॥ यथा जीववर्जितानां जीवानां न कार्यसाधको देहः । संपद्यते तथा धर्मः करुणया परया परिहीणः ॥१८॥ सा पुनर्जिनधर्म एव, इति ज्ञात्वा तमेवाचरत । तथैव स्वरूपमिदं कथ्यमानं निशमयत ॥ १९ ॥ रागद्वेषसमुद्भवसमग्रभवदोषसंगमविमुक्तः । स भवति देवदेवश्चतुस्त्रिंशदतिशयसंपन्नः ॥ २० ॥ गौरवत्रिके विमुख स्त्रिगुप्तिगुप्तो जितेन्द्रियोऽममः । विधिविहितविहारक्रमो गीतार्थस्तथाच मध्यस्थः ॥२१॥ इत्येवमादिनिर्मलगुणग्रामविभूषितो महासत्त्वः । भवति सुगुरुर्गरिष्ठो भवजलनिधितारणतरण्डः ॥ २२ ॥ इति मुनिवचनं श्रुत्वा रत्नत्रिकं परिणतं मनसि तयोः । दुष्कर्म विगमनिर्मितविमलपरिणाम युक्तयोः ॥ २३ ॥ ततः सम्यक्त्वादिगृहीतो धर्मों द्वादशविधोऽपि । असमर्थाभ्यां ताभ्यां दुर्धरयतिधर्मधुराधरणे ॥२४॥ साविशेषं तृतीयगुणवतं तु तत्पृष्टः कथयाति सूरिः । चतुर्भेदमपि ततस्तो ज्ञात्वा प्राप्तौ स्वगेहे ॥ २५ ॥ आर्तध्यानं वर्जयतस्तथा च मद्यादिपञ्चविधप्रमादम् । अर्पयतो न तथा शस्त्रं सावधं नोपदिशतः ॥२६॥ विमलो विमलस्वभावः सहदेवः पुनः स्वभावतश्चपलः । धर्मे प्रमादबहुलः सदापि केलिकिलत्वतः ॥२७॥ तावन्यदा च गृहीत्वा प्रवरभाण्डानि पुर्वदेशे । संचलितो ततः पृष्टः केनापि पथिकेनार्धपथे ।। २८ ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org