________________
एगो य चोलपट्टो तह पच्छायणपडीवि एक्का य। नियपरिभोगे जस्सासि सव्वया अईनिरीहस्स ।।८०॥ देहे वत्थेसु यसा (? सया) वि जस्स मलनिवहमुव्वहंतस्स । अभिंतरकम्ममलो तभयभीउच्च नीहरइ ।।८।। घयविगई मोत्तूणं पञ्चक्खायाओ सेसविगईओ । सव्वाओ जेण जावजीवं रसगिद्धिरहिएण ॥८२॥ निजरणकए कम्माण जेण दिणतइयजामसमयम्मि । गिम्हे भिक्खा भमिया पढमगुणहाणियगिहेसु ॥८३॥ भिक्खाविणिग्गय ज सोऊणं सावया नियनिएमु । होति गिहेसुवउत्ता भिक्खादाणाहिलासेण ॥८४॥ जं नियगिहम्मि पयडागयमत्ता (?त्त) छउमदिहियावि नरा । आमणसेट्ठिपमुहा पडिलाभंति य सहत्थेण।। गामे वा नगरे वा सो कत्थइ जत्थ संठिओ जाव ! ताव तमवंदिऊणं न तत्थ पाए जणो भुत्तो ॥८६॥
सिरिवीरएवतणओ ठक्कुरसिरिजऊो (सिरि?) जयपसिद्धो । गाउयपंचम (? य) मज्झे अवंदिउं जं न भुजतो ।।८७॥ अणहिबवामयपुरे जायविभू?हुऊ)सवे जिणाययणे।
हक्कारिऊण नीए एकम्पित्ति (?वि) जम्मि तत्थ तओ ॥८८॥ गरुओ गरुययरोवि हु सेसो सावयजणो सय चेव । जाइ अणाहओवि हु जस्स नमसणकयपइन्नो ॥८९।।
मुत्तीवि जस्स सयला अमयरसेणोपनि(? णेव नि)म्मिया विहिणा ।
तसणे विणासइ ( जणाण ) जम्हा कसायविसं ॥ ९० ॥ परतित्थीणवि दिवो हिययं पल्हायए सदसणओ । जो तेहिंवि मणिज्जइ नियनियदेवावयारुव्व ॥९१॥ तं चिय सयावि वयणं मुहकुहराओ विणिसु (?ग्ग) यं जस्स। जम्मि निसुए जणाणं परमा मणनिव्वुई होइ।।
एकश्च चोलपट्टस्तथा प्रच्छादनपट्यप्येका च । निजपरिभोगे यस्यासीत्सर्वदाऽतिनिरीहस्य ॥२०॥ देहे वस्त्रेषु सदापि यस्य मलनिवहमुद्रहतः । अभ्यन्तरकर्ममलस्तद्भयभीत इव निस्सरति ॥१॥ वृतविकृतिं मुक्त्वा प्रत्याख्याताः शेषविकृतयः । सर्वा येन यावजीवं रसगृद्धिरहितेन ॥२॥ निर्जरणकृते कर्मणां येन दिनतृतीययामसमये । ग्रीष्मे भिक्षा भ्रान्ता प्रथमगुणस्थानिकगृहेषु ।। ८३ ॥ भिक्षाविनिर्गतं यं श्रुत्वा श्रावका निजनिजेषु । भवन्ति गृहेष्पयुक्ता भिक्षादानाभिलाषेण ॥ ४ ॥ यं निजगृहे प्रकटागतमा छद्मदृष्टिका अपि नराः । आमणश्रेष्ठिप्रमुखाः प्रतिलम्भयन्ति च स्वहस्तेन ॥८॥ प्रामे वा नगरे वा स कुत्रचिद्यत्र संस्थितो यावत् । तावत्तमवन्दित्वा न तत्र प्रायो जनो भुक्तः॥८६॥ श्रीवीरदेवतनयष्ठक्कुरश्रीजजयो जगत्प्रसिद्धः । क्रोशपञ्चकमध्येऽवन्दित्वा यं नाभुङ्क्त ॥ ७ ॥ अणहिल्लपाटकपुरे जातविभूत्सवे जिनायतने । आहूय नीत एकस्मिन्नपि यस्मिंस्तत्र ततः ॥ ८ ॥ गुरुर्गुरुतरोऽपि हि शेषः श्रावकजनः स्वयमेव । यात्यनाहूतोऽपि हि यस्य नमस्यनकृतप्रतिशः ॥८६॥ मूर्तिरपि यस्य सकलाऽमृतरसेनेव निर्मिता विधिना । तदर्शने विनश्यति जनानां यस्मात्कषायविषम् ॥६०॥ परतीर्थिनामपि दृष्टो हृदयं प्रह्लादयति स्वदर्शनतः । यस्तैरपि मन्यते निजनिजदेवावतार इव ॥१॥ तदेव सदापि वचनं मुखकुहराद् विनिर्गतं यस्य । यस्मिन श्रुते जनानां परमा मनोनिवृतिर्भवति ॥ ६२
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org