________________
५६६
सुपासनाह - चरिश्रमि
तो ते भीएणं पासत्ययदस सहस्सदम्माई । अभएण समं चिय मग्गियाई कुमरेण दिन्नाई ||५९ || तो बंदी कुमरकरे लग्गेउं निग्गओ पुरस्स वहिं । पच्छा पच्छाहुत्तं कुमरं नमिउं विसज्जेइ ||६० || कन्होवि रुहिरभरिओ गाढं बंधेहि पीडिओ संतो । तत्थेव ठिओ एवं परिभावंतो भवसरूवं ॥ ६१ ॥ "जन्म मरणाय नियतं बन्धुर्दुः खाय धनमनिर्वृतये । तन्नास्ति यन्न विपदे तथापि लोको निरालोकः ॥ घनापायः कायः प्रकृतिचपला श्रीरपि खला, महाभोगा रोगाः कुवलयदृशः सर्पसदृशः ।
1
गृहावेशः क्लेशः प्रणयिषु सुखं स्थैर्यविमुखं, यमः स्वैरी वैरी तदपि न हितं कर्म विहितम् ॥” दिसिवयकलंक तरुणो कुसुममिण जं इहेव इय दुक्खं । फलमडलं परलोए कुगइगयस्सेवमह होही ॥ ६२॥ इच्चा भावणाए दिनसेसं गमिय नियघरे पत्तो । दाहजरेण गहिओ मओ य तइए दिणे तत्तो ||६३ || उपन्नो जोइसिओ देवो चइउं तओ य तइयम्मि । जम्मम्मि मोक्खसोक्खं धुयकम्मो पाविही नूणं ॥ ६४ ॥ विकमसेणकुमारो कमेण चरण सुनिम्मलं लहिउं । उप्पन्नविमलनाणो सिद्धो निक्षुणियकम्ममलो ||६५|| ॥ इति द्वितीयशिक्षावतातिचारविपाके कृष्णकथानकं समाप्तम् ॥
आक्लृप्य स्थितः स बन्दी, भणति तं ततः कुमारः । मुञ्च मम मित्त्रमिदं यन्मार्गयसि तत्प्रयस्यामि ॥१८॥ ततस्तेन भीतेन पार्श्वस्थदशसहसूद्रम्माणि । अभयेन सममेव मार्गितानि कुमारेण दत्तानि ॥५९॥ ततो बन्दी कुमारकरे लगित्वा निर्गतः पुराद् बहिः । पश्चात्पश्चान्मुखं कुमारं नत्वा विसृजति ॥ ६० ॥ कृष्णोऽपि रुंधिरभृतो गाढं बन्धैः पीडितः सन् । तत्रैव स्थित एवं परिभावयन् भवस्वरूपम् ॥ ६१ ॥ दिग्व्रतकलङ्कतरोः कुसुममिदं यदिहैवेति दुःखम् । फलमतुलं परलोके कुगतिगतस्यैव मम भविष्यति ॥६२॥ इत्यादिभावनया दिनशेषं गमयित्वा निजगृहे प्राप्तः । दाहज्वरेण गृहीतो मृतश्च तृतीये दिने ततः ॥ ६३ ॥ उत्पन्नो ज्योतिषिको देवश्च्युत्वा ततश्च तृतीये । जन्मनि मोक्षसौख्यं धुतकर्मा प्राप्स्यति नूनम् ॥ ६४ ॥ विक्रमसेनकुमारः क्रमेण चरणं सुनिर्मलं लब्ध्वा । उत्पन्नविमलज्ञानः सिद्धो निर्धूतकर्ममलः ॥ ६५ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org