Page Text
________________
कण्हकहा। केवलिणा कहियं सव्वंपि तहेव जह मऊरेण । कुमरपडिवोहणत्थं अहिययरं इत्तियपि जहा ॥४४॥ तुहमज्झवसंतीए तीए बालाए आगया निदा । तो सा बग्घेण हया उत्पन्ना तिरियजाईए ॥४५।। कुमरेणं भणिय मुणिपुंगव ! रइसुहमज्झवसणंपि । किं इयफलयं जायइ, तो नाणी कहह तस्स इमं ।। हमज्झवसंतो सुत्तो अह मरइ कहवि तो जीवो । अइदुग्गदुग्गईए गच्छइ गुणगामजुत्तोवि ।।४७॥ चाइदेसणं निसुणिऊण कुमरो दुवालसविहंपि । पडिवज्जइ गिहिधम्मं जुत्तो मित्तेण कण्हेण ॥४८॥ सुरोवि गिण्हइ सम्मत्तं रयणमालिंय खिविउं । कुमरस्स कंठदेसे नमिय मुणि तो गया ठाणं ॥४९॥ से करेइ धम्मं सकण्हमित्तो सयावि उवउत्तो । देसवगासिए अह गहिओ कण्हेण इय नियमो ॥५०॥ पोसहप्तालाए बहिं मए ता न अज्ज गंतव्वं । जाव दिवसावसाणं, अह तत्थ समागओ पुरिसो॥५१॥ रस्स संतिओ कुणइ बहुविहे 'कण्ह कण्ह' इय सदे । पोसहसालदुवारे पिहियम्मि उच्ठाणम्मि ॥५२॥
णं सो दसइ अप्पाणं तस्स विहियमोणोवि । तदसणेण तेणं पोसहसालाकवाडाई ॥५३॥ . गाडियाई, उघाडिऊण पत्तो य कण्हपासस्मि । अमरमणियाई साहइ जा ताव कुओवि विहरतो ।। । कण्हसयास बंदी साहसियहसियबलबुद्धी । धरिउं बाहाए तयं छुरियं दंसेइ भणई य ॥५५॥ मुक्खिओ अहं तो वियरसु कणयस्स दस सहस्साई । कुमरपुरिसेण बाहिं ठाऊण कया तओ बुबा ।। लेओ पउरो लोओ कुमरोनि समागओ तो तेण । थंमेण समं बद्धो कण्हो गाढं तओ छरियं ॥५७॥ कहिऊण थको सो बंदी, भणइ तं तओ कुमरो । मुंचसु मह मित्तमिमं जं मग्गसि तं पयच्छिस्सं ॥
: केवलिना कथितं सर्वमपि तथैव यथा मयूरेण । कुमारप्रतिबोधनार्थमधिकतरमियदपि यथा ॥४४॥ सुखमध्यवस्यन्त्यास्तस्या बालाया आगता निद्रा । ततः सा व्याघेण हतोत्पन्ना तिर्यग्जातौ ॥४५॥ : कुमारेण भणितं मुनिपुङ्गव ! रतिसुखाध्यवसानमपि । किमितिफलकं जायते, ततो ज्ञानी कथयति तस्येदम् ॥ सुखमध्यवस्यन् सुप्तो यदि म्रियते कथमपि ततो जीवः । अतिदुर्गदुर्गतौ गच्छति गुणग्रामयुक्तोऽपि ॥४७॥ दिदेशनां श्रुत्वा कुमारो द्वादशविधमपि । प्रतिपद्यते गृहिधर्म युक्तो मित्त्रेण कृष्णेन ॥४८॥ सुरोऽपि गृह्णाति सम्यक्त्वं रत्नमालां क्षिप्त्वा । कुमारस्य कण्ठदेशे नत्वा मुनिं ततो गताः स्थानम् ।। परः करोति धर्म सकृष्णामित्त्रः सदाप्युपयुक्तः । देशावकाशिकेऽथ गृहीतः कृष्णेनेति नियमः ॥१०॥ । पौषधशालाया बहिर्मया तावन्नाद्य गन्तव्यम् । यावदिवसावसानं, अथ तत्र समागतः पुरुषः ॥११॥ परस्य सत्कः करोति बहुविधान् 'कृष्ण कृष्ण' इति शब्दान् । पौषधशालाद्वारे पिहित उच्चस्थाने ॥५२॥ त्वा स दर्शयत आत्मानं तस्मै विहितमौनोऽपि । तदर्शनेन तेन पौषधशालाकपाटानि ॥५३॥ टतानि, उद्घाट्य प्राप्तश्च कृष्णपार्थे । कुमारभाणतानि कथयति यावत्तावत्कुतोऽपि विहरन् ॥५४॥ :: कृष्णसकाशे बन्दी साहसिकहसितबलबुद्धिः । धृत्वा बाहौ तां शुरिकां दर्शयति भणति च ॥१५॥ बुमुक्षिताऽहं ततो वितर कनकस्य दश सहस्राणि । कुमारपुरुषेण बहिः स्थित्वा कृता ततो बुम्बा ॥५६॥ लतः प्रचुरो लोकः कुमारोऽपि समागतस्तेन । स्तम्भेन समं बद्धः कृष्णो गाढं ततः क्षुरिकाम् ॥१७॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |