Page Text
________________
सामलकहा ।
1
1
ता अज्जवि मोहमहाअहिविसवेगा फुरंति तुह बाढं । ताणुत्तारणहेउं तम्हा जत्तं कुणसु भद्द ! ||२९|| तो भइ मलयचंदो तुम्ह पसाएण तेवि विसवेगा । गच्छिस्संति सुदूरे रविकरनिहयन्व तमनियरा ॥ जम्हा तुमे समत्था मोहविसुच्छायणेवि, ता पसिउं । तप्पडियारं तं कुणह जेण सो मं न पीडेइ ||३१|| तो भइ गुरू निसुणसु सम्मं सम्मत्तमंडलं पढमं । लिहिउँ सिक्खाबंधो कायन्वो तुज्झ अम्हेहि ||३२|| धम्मपरममंतो दायव्वो तुझ सो विहीए तओ । सेवेयव्वो तो सो मोहविसं सव्वमवि हरिही ||३३|| इचाइदेसणाए पडिवोउं कलत्तसंत्तं । तं मलयचंदनामं सिद्धियं दिक्खए साहू ||३४|| कुलधरसालवणिणो तेवि हु सम्मत्त देसचरणं च । पडिवन्ना अन्नेवि हु सम्मत्तं केवि किंपि वयं ॥ ३५॥ सिसोवितहा पडिवज्जइ देसविरइमक्खंडं । सह मलयचंदमुणिणा विहरइ साहूवि अन्नत्थ || ३६ || कुलधरसामलसड्ढा पसंसमाणा मुणि मलयचंदं । नियनियगिहेसु पत्ता पालिति विहीए गिहिधम्मं ||३७|| सविसेसं सामइए कुर्णति जत्तं सुणंति सिद्धतं । गीयत्थसाहुमूले सामइयगुणे य तह एए ॥ ३८ ॥ जह समभावो साहू सावज्जं चयइ कुणइ निरवज्जं । तह सावगोवि सम्मं रागदोसे परिहरतो ||३९|| साहुव्व सोय तइया कम्पं निज्जरइ बंधई अप्पं । परिमियकालं जावई इरियासमियाइगुणजुत्तो ॥ ४० ॥ सोह्र तह भासाओ खविऊणं चरणमोहणीयपि । अचिरेणं चिय पावइ सव्वचरितंपि पाएण ॥४१॥ इ कारणाउ निच्चं कायव्वं सावगेण सामइयं । इय सोउं पइदियहं तं ते गिण्हति सविसेसं ॥ ४२ ॥ मह काले पमायइ सामइए सामलो कुकम्मवसा । अप्पडिलेहियअपमज्जिएवि ठाणे निसीएइ ||४३||
स्मादद्यापि, मोहमहाहिविषवेगाः स्फुरन्ति तव बाढम् । तेषामुत्तारणहेतोस्तस्माद्यत्नं कुरुष्व भद्र ! ||२९|| तोभति मलयचन्द्रस्तव प्रसादेन तेऽपि विपवेगाः । गमिष्यन्ति सुदूरे रविकरनिहता इव तमोनिकराः ॥ अस्माद्यूयं समर्था मोहविषोच्छादनेऽपि, तस्मात्प्रसद्य । तत्प्रतिकारं तं कुरुत येन स मां न पीडयति ॥३१॥. तो भणति गुरुः शृणु सम्यक्सम्यक्त्वमण्डलं प्रथमम् । लिखित्वा शिक्षाबन्धः कर्तव्यस्तवास्माभिः ॥३२॥ प्रतिधर्म परममन्त्रो दातव्यस्तव स विधिना ततः । सेवितव्यस्ततः स मोहविषं सर्वमपि हरिष्यति ॥३३॥ इत्यादिदेशनया प्रतिबोध्य कलत्रसंयुक्तम् । तं मलयचन्द्रनामानं श्रेष्ठितं दीक्षते साधुः ||३४|| कुलधरश्यामल वणिजौ तावपि हि सम्यक्त्वं देशचरणं च । प्रतिपन्नावन्येऽपि हि सम्यक्त्वं केऽपि किमपि व्रतम् ॥ श्रेष्ठिधनेशोऽपि तथा प्रतिपद्यते देशविरतिमखण्डाम् । सह मलयचन्द्रमुनिना विहरति साधुरप्यन्यत्र ॥ ३६ ॥ कुलधरश्यामलश्राद्धौ प्रशंसन्तौ मुनिं मलयचन्द्रम् । निजनिजगृहेषु प्राप्तौ पालयतो विधिनां गृहिधर्मम् ॥३७॥ सविशेषं सामायिके कुरुतो यत्नं शृणुतः सिद्धान्तम् । गीतार्थसाधुमूले सामायिकगुणांश्च तथैतान् ||३८|| यथा समभावः साधुः सावद्यं त्यजति करोति निरवद्यम् । तथा श्रावकोऽपि सम्यग्रागद्वेषौ परिहरन् ॥३९॥ साधुरिव स च तदा कर्म निर्गुणाति बध्नात्यल्पम् । परिमितकालं यापयतीर्यासमित्यादिगुणयुक्तः ॥ ४० ॥ स खलु तदभ्यासात्क्षपयित्वा चरणमोहनीयमपि । अचिरेणैव प्राप्नोति सर्वचारित्रमपि प्रायेण ॥ ४१ ॥ इति कारणान्नित्यं कर्तव्यं श्रावकेण सामयिकम् । इति श्रुत्वा प्रतिदिवस तत्तौ गृह्णीतः सविशेषम् ॥४२॥
Jain Education International
५५७
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |