________________
३५६
वरुणकहा। जो तइयव्वयधारी कूडतुलाईहिं कुणइ ववहारं । इह परभवे य दुक्ख वरुणोव्व स पावइ अवस्सं ॥१॥ तथाहि ;महुमहदेहंव सुवन्नसंगयं तह य पवरगयठाणं । इह भरहम्मि पसिद्धं नयर नामेण मणिखेडं ॥२॥ हरिविकमाभिहाणो तं पालइ नरवरो गयंदुव्व । अणवरयदाणपसरो तब्भजा चंदलेहत्ति ॥३॥ तम्मि पुरे पुरजिट्रो सिट्टी नामेण देवसेणोत्ति । भन्जा विजयभिहाणा वरुणो नामेण ताण सुओ ॥४॥ सो य कलाकुलभवणंपि भवणओ पिइवणे तहोववणे । परिभमइ मित्तकलिओ विरइअलीलो अणत्थेसु ॥ अह जणदयाए रन्ना पयट्टियं हट्टमज्झयारम्मि । सिरिभरहचकवट्टिस्स नाडयं तं च वरुणोवि ॥६॥ जा पिच्छिउँ पयत्तो लिंखयपुत्तेण ता तहिं समए । आयसगिहपवेसो भरहनरिंदस्स सच्चविओ ॥७॥ तत्थ अलंकारविभूसियं नियतणु पलोयमाणो अ। गलियम्मि अंगुलीए गयसोहं अगुलिं दट्टुं ॥८॥ जह मुक्कालंकारो विगलियसोहं नियं तणुं दटुं । संसारे वत्थूणं मन्नतो कित्तिमं सोहं ॥९॥ वेरग्गमग्गपत्तो खणेण उप्पलकेवलन्नाणो । देवयअपियलिंगो नमंसिओ जह सुरिंदेण ॥१०॥ निग्गममाणो उ जहा भवणाओ अणुगओ नरवराण । पंचहिं सरहिं सद्धिं तह दट्टुं अभिणइज्जतं ॥ सोउं च सवेरग्गे वयणे संवेगरंगसालाए । पविसइ विवेयवसओ तो पुच्छइ सुत्तहारं सो ॥१२॥ एएहिं महासत्तेहिं अणुगओ भरहेसामिणो मग्गो । निस्सत्ताणं अम्हारिसाण किं अस्थि कावि गई ?॥१३॥ अथित्ति भणिय तेण सम्मत्ताई दुवालसविहोवि । कहिओ गिहिधम्मो अहिगओ य वरुणेण सह पिउणा ।।
यस्तृतीयव्रतधारी कूटतुलादिभिः करोति व्यवहारम् । इह परभवे च दुःखं वरुण इव स प्राप्नोत्यवश्यम् ॥१॥ मधुमथदेहमिव सुवर्णसंगतं तथा च प्रवरगज [गदा] स्थानम् । इह भरते प्रसिद्धं नगरं नाम्ना मणिखेटम् ॥२॥ हरिविक्रमाभिधानस्तत्पालयति नरवरो गजेन्द्र इव । अनवरतदानप्रसरस्तद्भार्या चन्द्रलेखेति ॥३॥ तस्मिन्पुरे पुरज्येष्ठः श्रेष्ठी नाम्ना देवसेन इति । भार्या विजयाभिधाना वरुणो नाम्ना तयोः सुतः ॥४॥ स च कलाकुलभवनमपि भवनतः पितृवने तथोपवने । परिभ्रमति मित्त्रकलितो विरचितलीलोऽनर्थषु ॥५॥ अथ जनदयया राज्ञा प्रवर्तितं हट्टमध्ये । श्रीभरतचक्रवर्तिनो नाटकं तच्च वरुणोऽपि ॥६॥ यावद् द्रष्टुं प्रवृत्तो लिङ्ककपुत्रेण तावत्तत्र समये । आदर्शगृहप्रवेशो भरतनरेन्द्रस्य सत्यापितः ॥७॥ तत्रालंकारविभूषितां निजतनूं प्रलोकमानश्च । गलितेऽङ्गुलीये गतशोभामङ्गुलिं दृष्टा ॥८॥ यथा मुक्तालङ्कारो विगलितशोभां निजां तनूं दृष्ट्वा । संसारे वस्तूनां मन्यमानः कृत्रिमा शोभाम् ॥९॥ वैराग्यमार्गप्राप्तः क्षणेनोत्पन्नकेवलज्ञानः । देवताऽर्पितलिङ्गो नमस्यितो यथा सुरेन्द्रेण ॥१०॥ निर्गच्छंस्तु यथा भवनादनुगतो नरवराणाम् । पञ्चभिः शतैः सार्ध तथा दृष्टाऽभिनीयमानम् ॥११॥ श्रुत्वा च सवैराग्याणि वचनानि संवेगरङ्गशालायाम् । प्रविशति विवेकवशतस्ततः पृच्छति सूत्रधारं सः॥१२॥ एतैर्महासत्त्वैरनुगतो भरतस्वामिनो मार्गः । निःसत्त्वानामस्मादृशां किमस्ति कापि गतिः ? ॥१३॥
१ क. तओ य वणे । २ ख सियंगमप्पं ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org