________________
३४४
सुपालनाह-चरिश्रम्मिइच्चाइसाहुधम्मो गिहिधम्मोवि हु पंवंचओ कहिओ। कम्मखओवसमाओ पडिवन्नो तेहिं समगंपि ॥१५॥ नमिऊण मुणिं दुन्निवि संपत्ता नियगिहेसु कुव्वंति । जहगिहियं गिहिधम्म अहन्नया नाहडो हट्टे ॥१६॥
ववहरइ जाव तत्तो चोरा गहिऊण कणयमाईयं । आणति तस्स हट्ट पच्छन्नं गिण्हए सोवि ॥१७॥ काणक्कयं कुणंतो कयाइ दिहो स तेण मित्तेण । भणिओ न जुत्तमेयं तइयवयं तुज्झ सकलंकं ॥१८॥ एवं होइत्ति, तओ पयंपए नाहडो जहा मित्त ! । अदिन्नादाणं चिय पञ्चक्खायं मए न इमं ॥१९॥ इयरो भणइ गुरुहिं तइयम्मि वयम्मि एस अइयारो । तेनाइडकयरूबो कहिओ तम्हा चयसु एयं ॥२०॥ इय भणिय गओ मित्तो, ठावइ पुण नाहडो मणे एवं । जइधम्मोवि हु कहिओ गुरूहि किं तंपि पालेमि? | अह एक्कतक्करेणं पवरा रयणांवली समाणीया । तह चेव नाहडेणं गहिया सा थेवमुल्लेण ॥२२॥ ववहरइ तस्स हट्टे निवस्स भंडारिओ विमलनामा । तव्वेलाए सोवि हु संपत्तो तस्स पासम्मि ॥२३॥ पभणइ पडिपट्टउलयकप्पडकोडीसयं पयंसेसु । गिण्हामो अभिरुइयं जेणं तो सो समुढे ॥२४॥ सयमेव य. पुट्टलियं गहिउं बाहिं समागओ जाय । ताव य कडिवट्टीओ पडिया रयणावली झत्ति ॥२५॥ तं गहिऊणं भणियं भूवइभंडारिएण भो सिहि ! । किं एयंति तओ सो खुहिओ जंपेइ न हु किंपि ॥२६ ता गहिऊणं हत्थे भणिओ अन्नपि कुंडलाईयं । समगं गयमेईए ता किं तंपि हु तुह सयासे ? ॥२७॥ तं सोउं सो जंपइ, एसा देसागयाण वणियाण । हत्थाओ मए गहिया लक्खेणं, भणइ तो इयरो॥२८॥
तथा विमलं सच्छायं द्वितीयं मुक्ताभिरामं हारम् । प्राणिवधविरतिनामानं त्रिविधं त्रिविधेन नवमालम्॥१४ इत्यादिसाधुधर्मो गृहिधर्मोऽपि खलु प्रपञ्चतः कथितः । कर्मक्षयोपशमात् प्रतिपन्नस्ताभ्यां सममपि ॥१५॥ नत्वा मुनि द्वावपि संप्राप्तौ निजगृहयोः कुरुतः । यथागृहीतं गृहिधर्ममथान्यदा नाहटो हट्टे ॥१६॥ व्यवहरति यावत् ततश्चौरा गृहीत्वा कनकादिकम् । आनयन्ति तस्य हट्टं प्रच्छन्नं गृह्णाति सोऽपि ॥१७॥ काणकयं कुर्वन् कदाचिद् दृष्टः स तेन मित्रेण | भणितो न युक्तमेतत् तृतीयव्रतं तव सकलङ्कम् ॥१८॥ एवं भवतीति, ततः प्रजल्पति नाहटो यथा मित्र ! । अदत्तादानमेव प्रत्याख्यातं मया नेदम् ॥१९॥ इतरो भणति गुरुभिस्तृतीये व्रत एषोऽतिचारः । स्तेनाहृतकृतरूपः कथितस्तस्मात् त्यनैतम् ॥२०॥ इति भणित्वा गतं मित्त्रं, स्थापयति पुनर्नाहटो मनस्येवम् । यतिधर्मोऽपि हि कथितो गुरुभिः किं तमपि पालयामि । अथैकतस्करेण प्रवरा रत्नावली समानीता । तथैव नाहटेन गृहीता सा स्तोकमूल्येन ॥२२॥ व्यवहरति तस्य हट्टे नृपस्य भाण्डागारिको विमलनामा । तद्वेलायां सोऽपि हि संप्राप्तस्तस्य पार्श्वे ॥२३॥ प्रभणति पटीपटकुलककपटकोटिशतं प्रदर्शय । गृह्णीमोऽभिरुचितं येन ततः स समुत्थाय ॥२४॥ स्वयमेव च पोटलिकां गृहीत्वा बहिः समागतो यावत् । तावच्च कटीपटीतः पतिता रत्नावली झटिति ॥२५॥ तां गृहीत्वा भणितं भूपतिभाण्डागारिकेण भोः श्रेष्ठिन् ! । किमतदिति ततः स क्षुभितो जल्पति नहि किमपि ॥ ततो गृहीत्वा हस्ते मणितोऽन्यदपि कुण्डलादिकम् । समं गतमेतया तस्मात्कि तदपि हि तव सकाशे ! ॥२७॥ तत् श्रुत्वा स अल्पति, एषा देशागतानां वणिजाम् । हस्ताद् मया गृहीता लक्षण, भणति तत इतरः ॥२८॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org