________________
de समणीयं froes hrणक्कएण जो वणिओ । सो नाहडोव्व वहवंयभायण होइ इहईपि ||१|| तथाहि;
आसि जलद्दिव्व विद्दुममणोहरं विउललच्छिकुलभवणं । भद्दिलपुरं पसिद्धं सिट्ठी तत्थत्थि थिरदेवो ॥२॥ भज्जा तस्स सुसीला कमलसिरी ताण नाहडो पुत्तो । सो य पयईए लुद्धो हट्टे ववहरइ भयरहिओ ॥३॥ अह अन्ना के मित्ण पलोभिओ जहा बाहिं । वणिजारयाण सत्थो बहुभंडो आगओ अत्थि ॥ तो सो तेण समं चिय तहिं गओ पणियसट्टिकरणत्यं । पभणइ मित्तं वाणिज्जकारए ते पयंसेहि ॥५॥ तो उज्जाणे सूरि सो दंसइ साहुपरिवुडं तस्स । सो जंपइ निग्गंथा एए, इयरो भइ तहवि || ६ || बहुमुल्लभंडकलिया दिति य नियभंडयं अइमहग्घं । तल्लाभेण सलोभो नासर दालिदयालो ||७|| तो नमिऊ सूरिं भणियं मित्तेण एस वणिपुत्तो । वणिजत्थं इह पत्तो ता दंसह किंपि नियभंड ||८|| निययियठिठविय बहुमुलं रयणमुत्तियाईयं । तो तेहिं सो भणिओ गाहगबुद्धी जइ इमस्स ||९|| तादसिमो समग्गं अन्नह कि आलुयारभणिएहिं । आयासिज्जइ अप्पा तदंसणसन्निहिं ॥ १० ॥ तो नाहडेण भणिय छोडह गंठी पयंसह मणीओ । न हि थवियमोत्तियांणं नणु अग्घो तीरए काउं ॥ ११ ॥ तो सवणामयहण गहिरसदेण मुणिवरो भणइ । सम्मत्तमहारयणं जइ तुह पडिहाइ तो गिन्ह ॥ १२॥ जिणसासण सुद्धागरसंभूयं भूरिगुणगणग्घवियं । चिंतामणिव्व मणवंछियत्थ संपायणपवीणं ॥ १३ ॥ तह विमलं सच्छायं दुइयं मुत्ताभिरामयं हारं । पाणिवहविरइनामं तिविहं तिविहेण नवसरियं || १४ ||
स्तेनैः समानीतं गृह्णाति काणक्रयेण यो वणिक् । स नाहट इव वधबन्धभाजनं भवतीहापि ॥ १ ॥ आसीज्जलधिवद् विद्रुममनोहरं विपुललक्ष्मीकुलभवनम् । भद्दिलपुरं प्रसिद्धं श्रेष्ठी तत्रास्ति स्थिरदेवः ||२॥ भार्या तस्य सुशीला कमलश्रीस्तयोर्नाहटः पुत्रः । स च प्रकृत्या लुब्धो हट्टे व्यवहरति भयरहितः ॥ ३॥ अथान्यदा स केनापि मित्त्रेण प्रलोभितो यथा बहिः । वाणिज्यकारकाणां सार्थो बहुभाण्ड आगतोऽस्ति || ४ || ततः स तेन सममेव तत्र गतः पण्यविनिमयकरणार्थम् । प्रभणति मित्त्रं वाणिज्यकारकांस्तान् प्रदर्शय ॥ ५ ॥ तत उद्याने सूरिं स दर्शयति साधुपरिवृतं तस्य । स जल्पति निर्ग्रन्था एते, इतरो भणति तथापि ॥६॥ बहुमूल्यभाण्डकलिता ददति च निजभाण्डमतिमहार्घम् । तल्लाभेन सलोभो नश्यति दारिद्र्यवेतालः ||७|| ततो नत्वा सूरिं भणितं मित्त्रेणैष वणिक्पुत्रः । वाणिज्यार्थमिह प्राप्तस्तस्माद् दर्शय किमपि निजभाण्डम् ||८|| निजहृदयग्रन्थिस्थापितं बहुमूल्यं रत्नमौक्तिकादिकम् । ततस्तैः स भणितो ग्राहकबुद्धिर्यद्यस्य ॥९॥ तदा दर्शयामः समग्रमन्यथा किं निरर्थकभणितैः । आयस्यत आत्मा तद्दर्शनविनिमयसंज्ञाभिः ? ॥१०॥ तत नाहटेन भणितं छोटयत ग्रन्थीन् प्रदर्शयत मणीन् । नहि स्तुतमौक्तिकानां नन्वर्धः शक्यते कर्तुम् ॥ ११॥ ततः श्रवणामृतसुखदेन गभीरशब्देन मुनिवरो भणति । सम्यक्त्वमहारत्नं यदि तव प्रतिभाति ततो गृहाण ॥ १२ ॥ जिनशासनशुद्धाकरसंभूतं भूरिगुणगणपूर्णम् । चिन्तामणिवद् मनोवाञ्छितार्थ संपादनप्रवणिम् ॥१३॥
1
१ क. ग. काण । २ क. याई।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org