________________
सुपासनाह-चरिअम्मिरमा सयमेव कओ एस वियारो, इमंपि नो जुत्तं । जं तुह तं वीसरियं जं भणियं नीइसथमि ।।८६ ___ "दुर्वृत्तेष्वप्यपत्येषु यथा माता हितैषिणी । दुवृत्तेऽपि तथा राज्ञि नोपेक्षा सचिवोऽर्हति ॥” धणदेवेणं एसा मुद्दा निहिया छलेण पेडाए । देवजसमच्छरेणं कयं च पावेण सयलमिणं ।।८७॥ एवं च तं भणति सोउं नाऊण देवया इत्थं । अवयरिया कावि तओ नमंति नरनाहसचिवाई ।।८८॥ विहियविविहोवयारा खामंति य जाव ताव धणदेवो । ठियपच्छामुहवयणो कुट्टिजंतोन्य लउडेहिं ॥८९ अइविरसमारसंतो समागओ भणइ मच्छरेण मए । पावेण विलसियमिमं देवजसे फलिहविमलम्मि ॥९० देवजसोवि य दीसइ आगासगयं विमाणमारूढो । थुव्वंतो सुयणेहिं हरिसंसुकिलिन्ननयणेहिं ॥९१॥ सुव्वंति य आरक्खियभिच्चाणं तविडंबणकराणं । दीणाणं धाहाओ उब्भियबाहाण विरसाओ ॥९२ धवलहरे पत्ताओ तओ विमाणाओ उत्तरंतम्मि । देवजसे अब्भुइ सा चामरधारिणी झत्ति ॥१३॥ रायाइणोवि एवं, उत्तरमाणस्स तो विमाणाओ । सा देइ सयं वाहं, उत्तिन्नं पुण निमंतेइ ॥१४॥ सीहासणेण राया उवविसइ आसणम्मि अन्नम्मि । भणइ य सासणदेवी देवजसं तुम्ह एएहिं ॥९५॥ जिणवयणरयस्स दयालुयस्स पडिवन्नसुगिहिधम्मस्स । निहोसस्सवि जेहिं विडंबणा विरइया एवं ॥९६ ते निग्गहेमि सचे जिणसासणकिंकरी अहं जेण । तुज्झ घरिणीए काउं काउस्सगं इहाहूया ॥९॥ सो जंपइ देवजसो कम्मेहि विडंबणा कया मज्झ । देवि ! इमा, ता ताणुम्मूलणपउणो अहं विहिओ।९८. पाणे रक्खंतीए अयसकलंकं तहा फुसंतीए । देवीइच्चिय, सव्वं एयं तु जणं कुणउ देवी ॥९९॥
मन्त्री त्वमप्युच्यसे यः समुपेक्षसे निजस्वामिनमपि । एवमकार्यप्रवृत्तं, अथ भणसि न मम कथितमिदम् ॥६५॥ राज्ञा स्वयमेव कृत एष विचारः, इदमपि नो युक्तम् । यत्तव तद् विस्मृतं यद् भणितं नीतिशास्त्रे ॥८६॥ धनदेवेनैषा मुद्रा निहिता छलेन पेटायाम् । देवयशोमात्सर्यण कृतं च पापेन सकलमिदम् ॥८७॥ एवं च तां भणन्तीं श्रुत्वा ज्ञात्वा देवतात्र । अवतीर्णा कापि ततो नमन्ति नरनाथसचिवादयः ॥८८॥ विहितविविधोपचाराः क्षमयन्ति च यावत्तावद् धनदेवः । स्थितपश्चान्मुखवदनः कुट्यमान इव लगुडैः ॥८९॥ अतिविरसमारसन् समागतो भणति मात्सर्येण मया । पापेन विलसितमिदं देवयशसि स्फटिकविमले ॥१०॥ देवयशा अपि च दृश्यते आकाशगतं विमानमारूढः । स्तूयमानः सुजनैहर्षाश्रुक्लिन्ननयनैः ॥११॥ श्रूयन्ते चारक्षिकभृत्यानां तद्विडम्बनकराणाम् । दीनानां राट्य ऊचितबाढूनां विरसाः ॥९२॥ धवलगृहे प्राप्तात् ततो विमानादुत्तरति । देवयशस्यभ्युत्तिष्ठति सा चामरधारिणी झटिति ॥९३॥ राजादयोऽप्येवम्, उत्तरतस्ततो विमानात् । सा ददाति स्वयं बाहुम् , उत्तीर्ण पुनर्निमन्त्रयति ॥९४॥ सिंहासनेन राजोपविशत्यासनेऽन्यस्मिन् । भणति च शासनदेवी देवयशसं तवैतैः ॥९५॥ जिनवचनरतस्य दयालोः प्रतिपन्नसुगृहिधर्मस्य । निर्दोषस्यापि यैर्विडम्बना विरचितैवम् ॥९६॥ तान् निगृह्णामि सर्वाञ्जिनशासनकिंकरी अहं येन । तव गृहिण्या कृत्वा कायोत्सर्गमिहाहता ॥१७॥ ततो जल्पति देवयशाः कर्माभर्विडम्बना कृता मम । देवि! इयं, तस्मात्तेषामुन्मूलनप्रगुणोऽहं विहितः॥९८॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org