________________
सुपासनाह-चरिअम्मिवाहरइ जामइल्ले तेवि य धावति सो तओ तीए । पिक्खंताणं ताण छिदिय वेणि करे काउं ॥४३॥ धवलहराओ झंप दाउं नासेई तेवि पट्टीए । धावंति तस्स, सोवि हु पविसइ गेहम्मि मंतिस्स ॥४४॥ तत्तो ते वलिऊणं कहंति रायस्स सोवि कोवेण । अंतरिओ सेणावइमाणवइ जहा लहुं दुटुं ॥४५॥ . सचिवाहममाणावसु बंधावेउं समं कुटुंबेण । सोवि तओ आसन्न सिन्नं चित्तूण तत्थ गओ ॥४६॥ मंतिगिहप्पायारारूढेहिं धणुद्धरेहिं तस्सिन्नं । आसन्नं दद्रूणं भणियं रे रे ! इओ पुरओ ॥४७॥ जइ आगच्छह तो नत्थि जीवियं तुम्ह, तं च सुणिऊण । सेणाणी सव्वंपिहु पडिखलिय बल तओ पुरिसं संपेसिउं कहावइ मंतिस्स जहा नरेसरो रुटो । सुयवइयरेण तुम्हं ता तं अप्पसु नरिंदस्स ॥४९॥ तं सोऊण मंती सव्वविभाग गिहस्स निययस्स । तस्स पुरिसस्स दंसिय भणइ इमं मज्झ वयणेण ॥५ सेणावइणो साहसु जहटियं तह य मज्झ पत्थणया । भणह इमं, तुम्हेवि हु जाणह जह राय अत्थाणे ॥५ मह वसणमिमं नेमित्तिएण कहियं निवस्स पच्चक्खं । तो इय सामग्गीए चिट्ठामि अहं ठिओ गेहे ॥५ न य मह पुत्तो एवं ववसइ अनोवि कोवि हु सयन्नो । किं कोवि जीवियत्थी कंडुयइ अहिस्स तुंडीए सकुडुंबस्सवि पाणा मज्झ नरिंदस्स संतिया चेव । लेउ जहा पडिहासइ, किंतु मए अस्थि मंजूसा ॥५ नरवइभवणे मुक्का अव्वयभंडारवीययाइं तहिं । संति मइच्चिय ताई कहियाई चिय मुणिजंति ॥५५॥ जाणावेमि तयत्थं नरनाहं, तह ठिओ य तत्थेव । अप्पेमि सुयं जिढे पच्छा इच्छा नरिंदस्स ॥५६॥
नरवरवल्लभदुहितरं किल ज्येष्ठो नन्दनोऽमात्यस्य । शय्यान्त उपविष्टः प्रार्थयते, कुपिता च सापि ततः ॥४ आह्वयति यामिकांस्तेऽपि च धावन्ति स ततस्तस्याः । प्रेक्षमाणेषु तेषु च्छित्त्वा वेणी करे कृत्वा ॥४३॥ धवलगृहान्झम्पां दत्त्वा नश्यति तेऽपि पृष्ठे । धावन्ति तस्य, सोऽपि खलु प्रविशति गेहे मन्त्रिणः ॥४४॥ ततस्ते वलित्वा कथयन्ति राज्ञे सोऽपि कोपेन । अन्तरितः सेनापतिमाज्ञापयति यथा लघु दुष्टम् ॥१५॥ सचिवाधममानायय बन्धयित्वा समं कुटुम्बेन । सोऽपि तत आसन्नं सैन्यं गृहीत्वा तत्र गतः ॥४६॥ मन्त्रिगृहप्राकारारूद्वैर्धनुर्धरस्तत्सैन्यम् । आसन्नं दृष्ट्वा भणितं रे रे! इतः पुरतः ॥४७॥ यद्यागच्छेत तदा नास्ति जीवितं युष्माकं, तच्च श्रुत्वा । सेनानीः सर्वमपि हि प्रतिस्खल्य बलं ततः पुरुषा संप्रेष्य कथापयति मन्त्रिणे यथा नरेश्वरो रुष्टः । सुतव्यतिकरण युष्माकं तस्मात्तमर्पय नरेन्द्राय ॥४९॥ तत् श्रुत्वा मन्त्री सर्वविभागान् गृहस्य निनस्य । तस्मै पुरुषाय दर्शयित्वा भणतीदं मम वचनेन ॥५०॥ सेनापतिं कथय यथास्थितं तथा च मम प्रार्थनया । भणतेदं यूयमपि खलु जानीथ यथा राजास्थाने ॥५ मम व्यसनमिदं नैमित्तिकेन कथितं नृपस्य प्रत्यक्षम् । तत इति सामग्र्या तिष्ठाम्यहं स्थितो गेहे ॥१२॥ न च मम पुत्र एवं व्यवस्यत्यन्योऽपि कोऽपि हि सकर्णः । किं कोऽपि जीवितार्थी कण्डूयतेऽस्तुण्डेन?।। सकुटुम्बस्यापि प्राणा मम नरेन्द्रस्य सत्का एव । लातु यथा प्रतिभासते, किन्तु मयास्ति मञ्जूषा ॥५' नरपतिभवने मुक्ताऽव्ययभाण्डागारबीजकानि तत्र । सन्ति मयैव तानि कथितानि किल ज्ञायन्ते ॥५५॥ ज्ञापयामि तदर्थ नरनाथं, तथा स्थितश्च तत्रैव । अर्पयामि सुतं ज्येष्ठ पश्चादिच्छा नरेन्द्रस्य ॥५६॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org