Page Text
________________
सुपासनाह-चरिश्रम्मि--- अह चउनाणी भयवं साहइ केलीकिलस्स तं चरियं । जह भरहे कणयपुरे राया रिउमदणो नाम ॥१४ मुद्धिसमुद्दो मंती तस्स सुओ विस्सुओ विजयसीहो। अह अन्नया नरिंदो सव्वावसरम्मि उवविट्ठो॥१॥ कारावइ पिच्छणय ता पडिहारेण सूइए पुरिसो। अटुंगनिमित्तधरो संपत्तो रायपासम्मि ॥१६॥ उचियपडिवत्तिपुव्वं पुट्ठो पुहईसरेण सो एयं । जह मह सहाए किंचिवि कहह भविस्सं सुहं असुहं ॥१५ नाऊण निमित्तेणं तेणवि नियमत्थए करे काउं । नीससिऊण य दीहं पुणो पुणो मत्थयं धुणियं ॥१० तो भूवइणा भणिय अभयं तुह कहसु नियनिमित्तण । जस्स सुहं असुहं वा जे दिटुं नत्थि तुह दोसो तो नेपित्ती पभणइ सत्तदिगंते इमस्समच्चस्म । सकुडुवस्स विणासो संभाविज्जइ इमं सोउं ॥२०॥ भणइ नरिंदो को एत्थ पञ्चओ, कहइ सोवि जह हत्थी । भग्गालाणक्खंभो जइ एही ता इंम सञ्चं ॥२६ तं च तहेव य जाय तो संभतं नरेसरं भणइ । बुद्धिसमुद्दो मंती मा अइखेयं कुणउ देवो ॥२२॥ सोवक्कमनिरुवक्कमभावेणं आवयाउ हुंति दुहा । नेमित्तिरण सह मह वत्तव्वं अत्थि इह अत्थे।॥२३॥ इच्चाइसुजुत्तीहिं निवस्स खेय निवारिउ पच्छा । जोइसिएण समेओ मंती नियमंदिरं पत्तो ॥२४॥ पुच्छइ झुंजावेउं वत्थाहरणेहिं पूइउं च इमं । को. हेऊ मह मरणे, तेण विचिंतिय तओ कहियं ॥२६॥ तुह तणओ जो जिट्ठो तस्सवराहाउ नरवरो हेऊ । इय ताव मए नायं निच्छयओ मुणइ सव्वन्नू॥२६ सोऊण इमं मंती विसज्जए पूइऊण तं तत्तो । हक्कारिय जिसुयं वइयरमेयं कहइ सव्वं ॥२७॥ सो भणइ ताय ! हुंते मइ ,अवराहेण मज्झ, इय होइ । अहमेव ता मरिस्सं सव्वाणत्थाण पत्यारी।।२८
अथ चतु/नो भगवान् कथयति केली किलस्य तच्चरितम् । यथा भरते कनकपुरे राजा रिपुमर्दनो नाम॥१६ बुद्धिसमुद्रो मन्त्री तस्य सुतो विश्रुतो विजयसिंहः । अथान्यदा नरेन्द्रः सर्वावसर उपविष्टः ॥१५॥ कारयति प्रेक्षणकं तावत्प्रतिहारेण सूचिते पुरुषः । अष्टाङ्गनिमित्तधरः संप्राप्तो राजपाबें ॥१६॥ उचितप्रतिपत्तिपूर्व पृष्टः पृथिवीश्वरेण स एतत् । यथा मम सभायाः किञ्चिदपि कथय भविष्यच्छुभमशुभम् ॥१॥ ज्ञात्वा निमित्तेन तेनापि निजमस्तके करौ कृत्वा । निःश्वस्य च दीर्घ पुनः पुनमस्तकं धूतम् ॥१८॥ ततो भूपतिना भणितमभयं तव कथय निजानिमित्तेन । यस्य शुभमशुभं वा यद् दृष्टं, नास्ति तव दोषः ॥१९ ततो नैमित्तिकः प्रभणति सप्तदिनान्तेऽस्यामात्यस्य । सकुटुम्बस्य विनाशः संभाव्यत इदं श्रुत्वा ॥२०॥ भणति नरेन्द्रः कोऽत्र प्रत्ययः, कथयति सोऽपि यथा हस्ती । भग्नालानस्तम्भो यद्येष्यति तदेदं सत्यम् ॥२ तच्च तथैव च जातं ततः संभ्रान्तं नरेश्वरं भणति । बुद्धिसमुद्रो मन्त्री माऽतिखेदं करोतु देवः ॥२२॥ सोपक्रमनिरुपक्रमभावनापदो भवन्ति द्विधा । नैमित्तिकेन सह मम वक्तव्यमस्तीहार्थे ॥२३॥ इत्यादिसुयुक्तिभिनृपस्य खेदं निवार्य पश्चात् । ज्योतिषिकेण समेतो मन्त्री निजमन्दिरं प्राप्तः ॥२४॥ पृच्छति भोजयित्वा वस्त्राभरणैः पूजयित्वा चेमम् । को हेतुर्मम मरणे, तेन विचिन्त्य ततः कथितम् ॥२५ तव तनयो यो ज्येष्ठस्तस्यापराधान्नरवरो हेतुः । इति तावन्मया ज्ञातं निश्चयतो जानाति सर्वज्ञः।।२६॥ श्रुत्वेद मन्त्री विसृजति पूजयित्वा तं ततः । हक्कारयित्वा ज्येष्ठसुतं व्यतिकरमेतं कथयति सर्वम् ॥२७॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003241 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 216 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |