________________
४३६
माणदेवकहा ।
भवे भवको तओ चुओ होहिही य, ता भव्वा ! | थेवावि व्यावससा पालेयब्वो निरइयारो ||
तथा,
तन्हा सुसियसरीरा संतोसरसायणं सया पियह। जेण जरमरणहरणं भवियजणा ! निव्वुई लहह ||४३|| ते धणिणो ते गुणिणो ते समिणो ते विवेइणो वणो । संतोसनंदणवणे रमंति जे पमुइया निचं ॥ ४४ ॥
यतः,
एगं जस्स कलत्तं चितावि हु तस्स थोविया होई । सा दुगुणाइकमेणं वड्ढइ एक्किकबुड्ढी ||४५ || एवं पुताई हरिरिरहभवणदविणमाईसु । वड् तेसु विवइ मणसंतावो मणुस्साणं ॥ ४६ ॥ अपरिग्गहाण जा होइ निव्बुई पसमसुहियहिययाणं । वेयंति मुणिवरच्चिय तीसे सुरसं रसं नन्ने ॥४७॥ जेत्तियमित्तो लोहो तेत्तियमित्तं जियाण दारिदं । संतोसी सुयइ सुहं सिरकयचरणो दरिस ||४८ || उवरिमुवरिं नियंतो विदाइ धणीवि अइदरिदोन्न । रोरोवि ईसराय संतोसरसायणे पीए ॥ ४९ ॥ ॥ इति पञ्चमव्रतपञ्चमातिचारविपाके मानदेवदृष्टान्तः समाप्तः ॥
तृतीयभवे भवमुक्तस्ततश्च्युतो भविष्यति च तस्माद्भव्याः ! । स्तोकोऽपि व्रतविशेषः पालयितव्यो निरतिचारः ॥ तृष्णा शुष्कशरीराः संतोषरसायनं सदा पिबत । येन जरामरणहरणं भव्यजनाः ! निर्वृतिं लभध्वम् ||४३|| ते धनिनस्ते गुणिनस्ते शमिनस्ते विवेकिनो प्रतिनः । संतोषनन्दनवने रमन्ते ये प्रमुदिता नित्यम् ॥४४॥ एकं यस्य कलत्रं चिन्तापि हि तस्य स्तोका भवति । सा द्विगुणादिक्रमेण वर्धत एकैकवृद्धौ ॥ ४५ ॥ एवं पुत्रादिष्वपि हरिकरिरथभवनद्रविणादिषु । वर्धमानेषु विवर्धते मनः संतापो. मनुष्याणाम् ॥४६॥ अपरिग्रहाणां या भवति निर्वृतिः प्रशमसुखितहृदयानाम् । वेदयन्ति मुनिवरा एव तस्याः सुरसं रसं नान्ये ॥ यावन्मात्रो लोभस्तावन्मात्रं जीवानां दारिद्र्यम् । संतोषी स्वपिति सुखं शिरःकृतचरणो दारिद्र्यस्य ॥४८॥ उपर्युपरि पश्यन् विद्राति धन्यप्यतिदरिद्र इव । रोरोऽपीश्वरायते संतोषरसायने पीते ॥ ४९ ॥
Jain Education International
Atha
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org