________________
४३८
सुपासनाह-चरिश्रम्मि-
दीसंति समहियाई, इय सुणिउं तेण नियमअहियाई । ताई एगीकाउं दससंखाई करावे ||२८|| तेणं सिट्ठी भणिओ कच्चोलाई न ताय ! अहियाई । जायाई गहियाए विरईए मा भयं कुणसु ||२९|| तुले पुण पंचरणाई ताई कारावियाई ऐवाई | सिट्ठी पभणइ एवंपि वच्छ ! सकलंकिया विरई ॥३०॥ afa अग्गमि पवेस पडणं अवडम्मि रुंद भीमम्मि । अवि उग्गखग्गधाराए रोहणं जलहिपडणं वा ॥ अवि अहियसहियवासे वसियव्वं अवि विसंपि असियन्वं । पुल्लीपओहराओ पायव्वं पायसं वावि ||३२|| न उणो नियनियमधुरा कलंकियव्वा कयावि धीरेहिं । तडिचलमडप्फराए लच्छीइ कए विसेसेण ||३३|| ता परिहर धणमिणमो धम्मम्मि व देसु समहियं जमिह । अन्नह भवम्मि भीमे बिरई लधुंपि भमियव्वं ॥ तत्तो तेणवि भणिओ सिट्ठी माताय ! एरिसं भणतु । तइ गहियवत्थुसंखा एवंपि कए न भज्जेइ ||३५|| तो सेट्टी भइ सुयं मा मा कूत्तराई मह पुरओ । जंपेसु होसु भिन्नो गिण्हेवि नियदव्वभायं च ॥ ३६॥ तो तेवि पडिवनं जाओ भिन्नो करेइ वाणिज्जं । सिट्टीवि धम्मनिरओ पालइ गिहिधम्ममकलंकं ॥ ३७॥
ओवि अणुविवो जाओ कालेण लोहगहमूढो । मूढविसूइयवत्थो मरिडं नरयम्मि संपत्तो ||३८|| भfमी भवम् अज्जवि पावेणं विरइभंगजणिएणं । पढममइयारमित्तं पच्छा भंगोवि से जाओ ||३९|| वोवि हु अइयारो पढमं चिंय नेय जुज्जए काउं । थेवेण अवच्छासेवणेण रोगुव्व वड्ढेइ ||४०|| अमलसो सिट्ठी अविराहियविरइरयणभावाओ । विहिविहियदेहचाओ जाओ य सणकुमारम्मि ।
दृश्यन्ते समधिकानि, इति श्रुत्वा स नियमाधिकानि । तान्येकीकृत्य दशसंख्यानि कारयति ॥ २८॥ तेन श्रेष्ठी भणितः पात्राणि न तात ! अधिकानि । जातानि गृहीताया विरतेर्मा भयं कुरुष्व ॥ २९ ॥ तौल्ये पुनः पञ्चोनानि तानि कारितान्येतानि । श्रेष्ठी प्रभणत्येवमपि वत्स ! संकलङ्किता विरतिः ॥ ३०॥ अप्यग्नौ प्रवेशः पतनमवटे विशालभीमे । अप्युग्रखड्गधारायां रोहणं जलाधिपतनं वा ॥ ३१ ॥ अभ्यहितसहितवासे वस्तयमपि विषमप्यशिक्यम् । व्याघ्रीपयोधरात्पातव्यं पायसं वापि ॥ ३२ ॥ न पुनर्निज नियमधुरा कलङ्कयितव्या कदापि धीरैः । तडिच्चलगवया लक्ष्म्याः कृते विशेषेण ॥ ३३ ॥ तस्मात्परिहर धनमिदं धर्मे वा देह समधिकं यदिह । अन्यथा भवे भीमे विरतिं लब्ध्वापि भ्रमितव्यम् ॥ ततस्तेनापि भणितः श्रेष्ठी मा तात ! ईदृशं भण । त्वया गृहीतवस्तुसंख्यैवमपि कृते न भज्यते ॥ ३५॥ ततः श्रेष्ठी भणति सुतं मा मा कूटोत्तराणि मम पुरतः । जल्प भव भिन्नो गृहीत्वा निजद्रव्यभागं च ॥ ३६ ॥ ततस्तेनापि प्रतिपन्नं जातो भिन्नः करोति वाणिज्यम् । श्रेष्ठ्यपि धर्मनिरतः पालयति गृहिधर्ममकलङ्कम् ॥ तनयोऽप्यतनुविभवो जातः कालेन लोभग्रहमूढः । मूढविसूचिकाग्रस्तो मृत्वा नरके संप्राप्तः ||३८|| भ्रमिष्यति भवेऽद्यापि पापेन विरतिभङ्गजनितेन । प्रथममतिचारमात्रं पश्चाद् भङ्गोऽपि तस्य जातः ॥ ३९ ॥ स्तोकोऽपि खल्वतिचारः प्रथममेव नैव युज्यते कर्तुम् । स्तोकेनापथ्यासेवनेन रोग इव वर्धते ॥ ४० ॥ अमृतकलशोऽपि श्रेष्ठी अविशधितविरतिरत्नभावात् । विधिविहितदेहत्यागो जातश्च सनत्कुमारे || ४१ ॥
१. क. विजलाई ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org