________________
नवघणकहा ।
४१३
तेवि कहियं सव्वं सवित्थरं ठक्कुराइववहारं । तो सो तीए भणिओ अहं भलिस्सामि सव्वंपि ।। १५ ।। तंता कम्मविगामे गच्छह चिंतेमि जाव हमुवायं । मइ सद्दिएण तुमए आगंतव्वं पुणो एत्थ || १६ | एवंति मन्निऊणं नवघणवणिओ गओ य गामम्मि । पत्ता सचिवस्स गिहे सावि पिया संपया तस्स ।। १७ ।। उब्भडकयसिंगारा लायन्नविलासहासकमणीया । मंतिपुरओ उबविट्ठा उवायणं किंपि काऊ ||१८|| रयणीय पढमा विसज्जियासेसपरियणो मंती । तदंसणेण खुहिओ पढइ सकामं तओ एवं ॥ १९ ॥ परं जुहा उन्हा गरलसरिसो चंदनरसो, खरं खारो हारो सिसिरपवणा देहतवणा ।
1
मुणाली बाणाली जलइ व जलदा तणुगया, निविट्ठा जं दिट्ठा कमलवयणा दीहनयणा ||२०|| तं खुहियं नाऊणं भणे सा सुणसु मज्झ विन्नत्ति । ता ऊससियमणो सो भणेइ आइस जं कज्जं ||२१|| तो नितो ती ठक्करसंबंधिवइयरो सव्वो । तेणवि सो पडिवन्नो भणिया य तहा जहा सुयणु ! ||२२|| तुमवि मज्झ कज्जं करणीयं किंपि मयणविहुरस्स । तो तीए पडिभणियं किमजुत्तं किंतु कल्लमि ॥ २३ ॥ अजाहं बंभरया पच्चूसे पडिवयाए रयणीए । आगंतव्वं तुमए निब्यंतं पदमजामि ||२४|| इयवोत्तुं सा पत्ता निवंगरक्वस्स गेहमह सोवि । दठ्ठे चिंतेड़ मणे का एसा बालिया एइ ||२५|| पायालाओ नागगणा णु विज्जाहरी णु देवी णु । असुररमणी णु सिद्धंगणा णु नरलोयमोइन्ना || २६ ॥ कोसलिडं विवा आसणम्मि तो पुट्ठा। ठक्कुरवइयरमक्खड़ तो सो पभणेइ तोसेणं ||२७||
ततः प्राप्तः स विलक्षो निजगेहं भार्यया ततः पृष्टः । उद्विग्न इव दृश्यसे किमकाण्डे सुभग ! कथय ॥१४॥ तेनापि कथितः सर्वः सविस्तरं ठक्कुरादिव्यवहारः । ततः स तया भणितोऽहं भलिष्ये सर्वमपि ॥ १५ ॥ त्वं तस्मात्कस्मिन्नपि ग्रामे गच्छ चिन्तयामि यावदहमुपायम् । मया शब्दितेन त्वयाऽऽगन्तव्यं पुनरत्र ॥१६॥ एवमिति मत्वा नवघनवणिग् गतश्च ग्रामे । प्राप्ता सचिवस्य गृहे सापि प्रिया संपत् तस्य ॥ १७॥ उद्भटकृतशृङ्गारा लावण्यविलासहासकमनीया । मन्त्रि पुरत उपविष्टोपायनं किमपि कृत्वा || १८ || रजन्याः प्रथमयामे विसर्जिताशेषपरिजनो मन्त्री । तद्दर्शनेन क्षुभितः पठति सकामं तत एवम् ॥ १९ ॥
परं ज्योत्स्नोष्णा गरलसदृशश्चन्दनरसः, खरं खारो हारः शिशिरपवना देहतपनाः ।
मृणाली बाणाली ज्वलति च जलार्द्रा तनुगता, निविष्टा यद् दृष्टा कमलवदना दीर्घनयना ॥२०॥ तं क्षुभितं ज्ञात्वा भणति सा शृणु मम विज्ञप्तिम् । तत उच्छसितमनाः स भणत्यादिश यत्कार्यम् ॥२१॥ ततो विज्ञप्तस्तया ठक्कुरसंबन्धिव्यतिकरः सर्वः । तेनापि स प्रतिपन्नो भणिता च तथा यथा सुतनु ! ॥२२॥ त्वयापि मम कार्यं करणीयं किमपि मदनविधुरस्य । ततस्तया प्रतिभणितं किमयुक्तं किन्तु कल्ये ||२३|| अद्याहं ब्रह्मरता प्रत्यूषे प्रतिपदो रजन्याः । आगन्तव्यं त्वया निर्भ्रान्तं प्रथमयामे ॥ २४ ॥ इत्युक्त्वा सा प्राप्ता नृपाङ्गरक्षस्य गेहमथ सोऽपि । दृष्ट्रा चिन्तयति मनसि कैषा बालिकैति ॥२५॥ पातालाद् नागाङ्गना नु विद्याधरी नु देवी नु । असुररमणी नु सिद्धाङ्गना नु नरलोकमवतीर्णा ॥२६॥ कौशलिकां विधायोपविष्टांssसने ततः पृष्टा । ठक्कुव्यतिकरमाख्याति ततः स प्रभणति तोषेण ॥ २७ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org