________________
हाईपरिमाणं काउं जोएइ पेलहियाईयं । अइलोहग्गहघत्थो सो पावर नवघणोव्व दुहं ॥ १ ॥ तथाहि ;
अस्थि पुरमुदयसेव सूरदियरायसंगमसइण्हं । उदयपुरं नामेणं उदद्याइच्चो य तत्थ निवो ||२|| तह निवस तत्थ वणी नवघणो नवघणोव्व अणवरयं । दाणसलिलेण वरिसइ समत्थअत्थियणखित्तेसु ॥ तस्सव य पिया सुहसीलसालिणी संपयत्ति नामेण । अइनेहनिव्भराई परोपरं विसयसत्ताई ||४|| चिति ताई, तो जिणभवणे उच्छवम्मि पारद्धे । कोऊहलकलियाई पत्ताई तत्थ पिच्छति ||५|| सूरिं गुणरयणनिहिं सावयधम्मं कहंतयं संतं । भव्वाण तओ ताईवि सुणंति नमिऊण तं चैक || ६ || तम्मि समयम्मि सूरी साहइ पंचममणुव्वयं तत्तो । सम्मत्तं गहिऊणं तेहिवि तं चैव पडिवन्नं ॥७॥ अणुससियाई गुरुणा पत्ताई गिहम्मि हट्टतुट्ठाई । अप्पुत्ताई तत्तो पा ंति विहीए जिणधम्मं ॥ ८ ॥ तह सुविसुद्ध एणं नवघणवणिओ करेइ वाणिज्जं । नियह उवविट्ठो विसिपणिएहिं नियएहिं ॥ ९ ॥ अह को ठक्कुरो किइ तस्स हट्टम्मि दससहस्साणं । भंडं दाउँ दम्मे लेइ पुणो तह पुणो देइ ॥ १०॥ अह अन्नया य तेणं उद्धारे वीससहस्सदम्माणं । गहिया कप्पडमाई मग्गइ तो नवघणो मुलं ॥११॥ थको कुहणि दाउ रूवगमित्तंपि देइ नो तस्स । तो सो साहइ मंतिस्स सोवि मग्गेइ दव्वद्धं ||१२|| ततो अंगरक्वस्स साहए सोवि मग्गए अद्धं । तो पुरसिट्ठिस्स तलारयस्स तह तेवि मग्गति ॥ १३ ॥ तो पत्तोस विलक्खो नियगेहं भारियाए तो पुट्ठो । उव्विग्गो विय दीससि किमकंडे सुहय ! साहेसु || गेहादिपरिमाणं कृत्वा योजयति परिमितातीतम् । अतिलोभग्रहग्रस्तः स प्राप्नोति नवघन इव दुःखम् ॥ १ ॥
अस्ति पुरमुदयशैल इव शू ( सू ) रद्विजराजसंगमसतृष्णम् । उदयपुरं नाम्ना उदद्यादित्यश्च तत्र नृपः ||२| तथा निवसति तत्र वणिग् नवघनो नवघनवदनवरतम् । दानसलिलेन वर्षति समस्तार्थिजनक्षेत्रेषु ॥ ३ ॥ तस्यापि च प्रिया शुभशीलशालिनी संपदिति नाम्ना । अतिस्नेहनिर्भरौ परस्परं विषयसक्तौ ॥४॥ तिष्ठतस्तौ इतो जिनभवन उत्सवे प्रारब्धे । कुतूहलकलितौ प्राप्तौ तत्र पश्यतः ॥५॥ सूरिं गुणरत्ननिधिं श्रावकधर्मे कथयन्तं सन्तम् । भव्येभ्यस्ततस्तावपि शृणुतो नत्वा तमेव ॥ ६ ॥ तस्मिन्समये सूरिः कथयति पञ्चममणुत्रतं ततः । सम्यक्त्वं गृहीत्वा ताभ्यामपि तदेव प्रतिपन्नम् ॥७॥ अनुशासितौ गुरुणा प्राप्तौ गृहे हृष्टतुष्टौ । अपुत्रौ ततः पालयतो विधिना जिनधर्मम् ॥८॥ तथा सुविशुद्ध नयेन नवघनवणिक् करोति वाणिज्यम् । निजहट्ट उपविष्टो विशिष्टपण्यैर्निजैः ॥९॥ अथ कोऽपि ठक्कुरः क्रीणाति तस्य हट्टे दशसहरुयाः । भाण्डं दत्त्वा द्रम्माल्लाति पुनस्तथा पुनर्ददाति ॥ १०॥ अथान्यदा च तेनोद्धारे विंशतिसहस्रद्रम्माणाम् । गृहीताः कर्पटादयो मार्गयति ततो नवघनो मूल्यम् ॥ ११॥ स्थितः कूर्परं दत्त्वा रूप्यकमात्रमपि ददाति नो तस्य । ततः स कथयति मन्त्रिणे सोऽपि मार्गयति द्रव्यार्धम्॥ ततोऽङ्गरक्षाय कथयति सोऽपि मार्गयत्यर्धम् । ततः पुरश्रेष्ठिने पुररक्षकाय तथा तावपि मार्गयतः ॥ १३ ॥
१ . फल। २ स्व. रा. वो सो पावए दुक्खं । ३ ग. वारीहि ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org