________________
वइरकहा।
३८३
परिणयवओ य संपइ आसन्नो वच्छ ! मरणसमओवि । काउं परलोयहियं पत्तो ता अवसरो मज्झ । इय भणिउं नियदव्वं दाउं ठाणेसु भावणापुव्वं । पडिवन्नो सो सिट्ठी वयं विहाणेण गुरुमूले ॥४३॥ निम्मजाओ जाओ जणयविमुक्को विसेसओ वइरो । अह अन्नया पविट्ठो वसंतसेणाए गेहम्मि ॥४४॥ कुमरक्खणियाए विलासिणीए दाऊण इच्छियं भाडि । रयणीए पढमपहरे तप्पल्लंकम्मि उवविट्ठो॥४५॥ जा चिट्टइ ता दि@ो सहसा तत्थागएण कुमरेण । सो गहिओ नासतो तेण सयमेव बाहाए ॥४६॥ बद्धो थंभेण समं पच्चूसे कुट्टिणीए कुमराओ । किच्छेण मोइओ तो संपत्तो निययगेहम्मि ॥४७॥ सुकुमारदेहभावा भरिओ सो लोहियस्स तो मरिउ । अट्टज्झाणोवगओ संजाओ गड्डायरओ ॥४८॥ कइवयभवगहणाई भमिउं पुणरवि सुबोहिजोगेण | लहिही सिद्धिं वइरो सिट्ठी पुण चेव तम्मि भवे ॥ चउत्थव्वयअईयारं वेसावसणं चएह भो भव्या ! । जेम सुहसिद्धिट्ठाणं लहेहमचिरेण जिणभणियं ॥५०॥
॥ इति चतुर्थव्रतप्रथमातिचारविपाके वज्रकथानकं समाप्तम् ॥
परिणतवयाश्च संप्रत्यासन्नो वत्स ! मरणसमयोऽपि । कर्तुं परलोकहितं प्राप्तस्तस्मादवसरो मम ॥४२॥ इति भणित्वा निजद्रव्यं दत्त्वा स्थानेषु भावनापूर्वम् । प्रतिपन्नः स श्रेष्ठी व्रतं विधानेनं गुरुमूले ॥४३॥ निर्मर्यादो जातो जनकविमुक्तो विशेषतो वज्रः । अथान्यदा प्रविष्टो वसन्तसेनाया गेहे ॥४४॥ कुमाररक्षितायै विलासिन्यै दत्त्वेप्सितां भाटिम् । रजनेः प्रथमप्रहरे तत्पल्यङ्क उपविष्टः ॥४१॥ यावत्तिष्ठति तावद् दृष्टः सहसा तत्रागतेन कुमारेण । स गृहीतो नश्यंस्तेन स्वयमेव बाहुना ॥४६॥ बद्धः स्तम्भेन समं प्रत्यूषे कुट्टिन्या कुमारात् । कृच्छ्रेण मोचितस्ततः संप्राप्तो निजगेहे ॥४७॥ सुकुमारदेहभावाद् भृतः स लोहितेन ततो मृत्वा । आर्तध्यानोपगतः संजातो गतशूकरः ॥४८॥ कतिपयभवग्रहणानि भ्रान्त्वा पुनरपि सुबोधियोगेन । लप्स्यते सिद्धिं वज्रः श्रेष्ठी पुनरेव तस्मिन् भवे ॥४९॥ चतुर्थव्रतातीचारं वेश्याव्यसनं त्यजत भो भव्याः !। यथा शुभसिद्धिस्थानं लभध्वमचिरेण जिनभणितम् ।।५०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org