Page Text
________________
सुपासनाह - चरिअम्मि
सयमेव कथं, ता एत्थ उज्जमं सिग्द्यमेव काहामो । इय गंतूणं साहस दुहियाए देवि ! दुहियाए || ४२३ || ततो य हरिसियाए आगंतूणं इमम्मि वृत्तंते । कहिए देवीए तओ सा किंचि सचेयणा जाया || ४२४॥ तं चैव पुणो परमक्खरंच गाहाजुयं विचितंती । एगंतठिया चिट्ठा लज्जइ दिद्वेवि सहिग्गे ॥४२५ ॥ अवरं च;
भुंजइ नय आहारं न कुणइ पहाणं नयावि सिंगारं| तंबूलंपि न गिण्हइ न य नियसइ चारुवत्थाणि ॥४२६ ॥ नो दिट्ठीइवि पिच्छइ रुवाई महानरिंदकुमराणं । दूयाणीयाई चित्तपट्टियापि लिहियाई ॥४२७॥ कि बहुणा;
एवं अंगी भिन्नाए निसियमयणवाणेहिं । सरणं सुपासकुमरो मरणं वा दैव ! न हु अन्नं ||४२८|| एयावत्थं तं पासिऊण तह मंतिऊण मंतियणं । रिउमदणेण रण्णा मइसायरमंतिणा सहिया || ४२९ || सोमा नामेण सुया सयंवरा सिरिसुपासकुमरस्स | संपेसिया तहा हं मइसायरमंतिणा पुरओ ||४३०|| कहि तुम्ह समीवे वइयरमेवं निरूविओ देव ! । एतो तुम पमाणं इय भणिउं ठाइ तुहको ||४३१|| तो भणियं नरवणा सम्मं आलोइऊण साहिस्सं । वच्चसु निययावासे तुमंति सम्माणिओ रण्णा ।।४३२॥ वच्चइ नियआवासे सो, एत्तो नरवईवि साहेइ । पुहवीपियाए सव्वं तो पभणइ सावि परितुट्ठा ॥ ४३३ || देव ! मए पत्ताई सुहाई सव्वाई अणणुभूयाई । तुह पायपसाएणं एत्तियमेत्तेण हीणाई || ४३४ ||
स्वयमेव कृतं, तस्मादत्रोद्यमं शीघ्रमेव करिष्यामः । इति गत्वा कथय दुःखितां देवि ! दुहितरम् ॥४२३॥ ततश्च हर्षितयाऽऽगत्यास्मिन् वृत्तान्ते । कथिते देव्या ततः सा किञ्चित् सचेतना जाता ||४२४॥ तदेव पुनः परमाक्षरमिव गाथायुगं विचिन्तयन्ती । एकान्तस्थिता तिष्ठति लज्जति क्रेऽपि सखीवर्गे ॥४२५ ॥ अपरञ्च;
भुङ्गे न चाहारं न करोति स्नानं न चापि शृङ्गारम् । ताम्बूलमपि न गृह्णाति न च निवसति चारुवस्त्राणि ॥ ४२६ ॥ नो दृष्ट्यापि पश्यति रूपाणि महानरेन्द्रकुमाराणाम् । दूतानीतानि चित्रपट्टिकास्वपि लिखितानि ॥ ४२७॥ किं बहुना
एवं ·तन्त्रङ्गया भिन्नाया निशितमदनबाणैः । शरणं सुपार्श्वकुमारो मरणं वा देव ! न त्वन्यत् ॥ ४२८ ॥ एतदवस्थां तां दृष्ट्वा तथा मन्त्रयित्वा मन्त्रिजनेन । रिपुमर्दनेन राज्ञा मतिसागरमन्त्रिणा सहिता ॥ ४२९॥ सोमा नाम्बा सुता स्वयंवरा श्री सुपार्श्वकुमाराय | संप्रेषिता तथाऽहं मतिसागरमन्त्रिणा पुरतः ॥ ४३०॥ 1 कथयितुं युष्माकं समीपे व्यतिकरमेवं निरूपितो देव ! । इतो यूयं प्रमाणमिति भणित्वा तिष्ठति तूष्णीकः ।। ४३१ ।. ततो भणितं नरपतिना सम्यगालोच्य कथयिष्यामि । व्रज निजकावासे त्वमिति संमानितो राज्ञा ॥४३२॥ व्रजति निजकावासे सः, इतो नरपतिरपि कथयति । पृथिवीप्रियां सर्वं ततः प्रभणति सापि परितुष्टा ॥४३३॥ देव ! मया प्राप्तानि सुखानि सर्वाण्यननुभूतानि । त्वत्पादप्रसादेनैतावन्मात्रेण हीनानि ॥ ४३४ ॥ यदि पुनः कथमप्येतं वीवाह महोत्सवं पश्यामि । संप्रति सुपार्श्वकुमारस्य देव ! ततो भवामि कृतकृत्या ॥ ४३५॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |