Page Text
________________
जम्माइपत्थावो ।
उवणीयतरुणिमणनयणविब्भमं संभवंतनवसोहं । अंतरियकुमारत्तं तत्तो पत्तो स तारुणं ॥ ३८९ ॥ हेलाए कुसुमचास्स चंमिं निज्जिऊण धरणियले । वियरंतो अच्चिज्जइ लोएहि नयणकमलेहिं ॥ ३८२॥ पोढपुरसुंदरीणं गुणगणसंदाणियाणिव मणाणि । तम्मि वयंते अणुधाविराई वलिराई वलमाणे || ३८३ || तदेहदीहियाए पिज्जतंपि हु न माइ लायन्नं । तण्हाउरतरुणीहिं वियसियनयणंजलिउडाहिं ॥ ३८४ ॥ सो समसीलवएहिं संजुत्तो पवररायतणएहिं । कीलेइ लडहजोव्वणविलासवसमंथरं कुमरो || ३८५ || कइयावि गीयगोट्ठीवियड्ढपरिसासु सरवियारेण । हाहाहूहूपमुहाणमवि इमो जणइ अच्छरियं॥ ३८६॥ कइयावि किंनरीणं रहम्मि अणुभावमउलियच्छिजुओ । नियसुचरियसंमीसं निसुणइ कलकागलीगीयं । ३८७। कइयावि धणुपरिस्समविणिस्स हो दीहियासु मज्जइ । मज्जिरवार विलासिणिमुहजणियस रोयसंकासु ॥ ३८८ ॥ कइयावि सहइ रेवंतरे हिरो तुरयवाहियालीसु । नीसंदिरसेयजलाविलोव्व लायन्नकंतीहि ॥ ३८९ ॥ कइयावि पायपयडणथिरासणो दुदमाण दंतीण | कुंभत्थलसाणनिसाणियंकुसो खलइ मयपसरं ॥ ३९०॥ एमेव कवि लीलावण जं किंपि तस्स गुणनिहिणो । परमत्थं पिव सिक्ख चरियलवं तंपि विउसजणो ।। इय केलीए कालं गमेइ जसपसरधवलियदिसोहो । निस्सीमथाममइवसविभावियासेसविन्नाणो ।। ३९२ ।। अह तस्स विइनिमित्तं सुरेहिं रइओ सिरग्गलिहियन हो । कणयमणिविड्डुरिल्लो मेरुव्व महंतपासाओ || भोअणविलासमज्जणमंडवपरिमंडिओ मणभिरामो । जो पयडं आखंडलविमाणमाणपि खंडेइ ॥ ३९४॥
अनवसरतर्कसंपर्ककर्कशानां प्रधानविदुषाम् । आक्षिपति मनो विषमार्थशास्त्रसूक्ष्मार्थकथनेन ॥ ३८० ॥ उपनीत तरुणीमनोनयन विभ्रमं संभवन्नवशोभम् । अन्तरितकुमारत्वं ततः प्राप्तः स तारुण्यम् ॥ ३८१॥ हेलया कुसुमचापस्य चङ्गिमानं निर्जित्य धरणीतले । विचरन्नर्च्यते लोकैर्नयनकमलैः ॥ ३८२॥ प्रौढपुरसुन्दरीणां गुणगणसंदा नितानीव मनांसि । तस्मिन् व्रजन्त्यनुधावितॄणि वलितॄणि वलति ॥३८३॥ तद्देहदीर्घिकायां पीयमानमपि हि न माति लावण्यम् । तृष्णातुरतरुणीभिर्विकसितनयनाञ्जलिपुटाभिः ॥ ३८४॥ स समशीलवयस्कैः संयुक्तः प्रवरराजतनयैः । कीडति रम्ययौवनविलासवशमन्थरं कुमारः || ३८५|| कदापि गीतगोष्ठीविदग्धपर्षत्सु स्वरविचारेण । हाहाहूहूप्रमुखाणामप्ययं जनयत्याश्चर्यम् ||३८६ ॥ कदापि किन्नरीणां रहस्यनुभावमुकुलिताक्षियुगः । निजसुचरितसंमिश्रं शृणोति कलकाकलीगीतम् ॥३८७॥ कदापि धनुःपरिश्रमविनिस्सहो दीर्घिकासु मज्जति । मज्जनशीलवार विलासिनीमुखजनितसरोजशङ्कासु ॥ ३८८ ॥ कदापि राजते रयवद्राजिता तुरगवाहिकाऽऽलीषु । निःस्यन्दितृस्वेदजलाविल इव लावण्यकान्तिभिः ॥ ३८९ ॥ कदापि पादप्रकटनस्थिरासनो दुर्दमानां दन्तिनाम् । कुम्भस्थलशाणनिशाणिताङ्कुशः स्खलयति मदप्रसरम् ॥ एवमेव कथमपि लीलावशेन यः कोऽपि तस्य गुणनिधेः । परमार्थमिव शिक्षते चरितलवं तमपि विद्वज्जनः ॥ इति केल्यां कालं गमयति यशः प्रसरधवलितदिगोवः । निस्सीमस्थाममतिवशविभाविताशेषविज्ञानः ॥३९२॥ अथ तस्य स्थितिनिमित्तं सुरै रचितः शिरोऽग्रलिखितनखः । कनकमणिवैडूर्यवान् मेरुरिव महाप्रासादः ॥ ३९३॥
१. रुन्नं। २ क. ग. पाट। ३ क. सिरिग्गणिहि ।
Jain Education International
५६
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |