________________
सीहकहा ।
२६६
पइसमयवद्वियपणयनिभरा दोवि कुमरनरवणो । उचियपडिपत्तिपुत्रं पत्ता कुमरस्स अरिहम्मि || आकासे कज्जोचियपयत्थपरिपूरियम्मि, अह राया | संपत्ती धवलहरे विजयपडायं समं नेउं ॥ २१२ ॥ irat hdरम कारइ य तीइ उवधारं । राहामंडवमसमं सज्जावर पुव्वनिम्मवियं ॥ २१३ ॥ अह राहावेहदिणे कुमरो हकारिओ नरिंदेश | वरवत्थाहरणाई असुरविइन्नाई परिहेडं ||२१४ || afraternal संचलिओ सयलनियबलसमेओ । पत्तो य तत्थ तत्तो कश्विरसंघाओ ओयरिओ || मंचो वरिसठावियसिंहास णपरिनिविहरायसुए। रायसुयमउडचूडामणि पहाजालजडिलिल्ले ॥ २१६ ॥ नयणूसवभू तत्थ मंडवे सुरसहाए सक्कोव्व । निययपहा ओहामियनिवचक्को निविसए कुमरो || २१७॥ सिरिसेणरायपासट्टिया य तं पिक्खिउं रयणमाला | विहिर्याहिया कुमरं परियाणिय परियणमुहाओ ।। चित वरभावे अहिगयम्मि एयारिसे पुरिसश्यणे । राहावेहपइन्ना बुद्धी हा दिव्व ! कह दिन्ना ? ।।२१९ ॥ अहवा किं एवं सोइएण जइ कहवि विधए राहं । अन्नो एयं मोतुं ता मह मरणं परं सरणं ||२२० || इत्तो य मंडवे तम्मि ठाविओ गुरुदिदो कणथंभो । तस्सोवरि संठविया अहोमुहा कणयपुत्तलिया ।। २२१॥ ती अहो बाई रयपरिभमिराई अटु चकाई । कोईचि वामं भभिराई दाहिणंगेण कापि ||२२२ || सिमहोभूमी ठविया कुंडी य तेल्लपडिपुन्ना । तत्थ पडिविधियंत राहावं निएऊण ॥ २२३॥ विधेयव्वा थिरमाणसेण वामच्छितारिया तीए । थैवंपि पमाएणवि अनियंतेण उवरिहुत्तं ||२२४ ||
तस्मादपरवराशङ्कासंभ्रान्तं मम मानसमिदानीम् । निह्नुतविकल्पजालमवलम्बतां निर्वृतिं परमाम् ॥ २१०॥ प्रतिसमयप्रवर्तितप्रणयनिर्भरौ द्वावपि कुमारनरपती । उचितप्रतिपत्तिपूर्व प्राप्तौ कुमारस्यार्हे ॥२११॥ आवासे कार्योचितपदार्थपरिपूरिते, अथ राजा । संप्राप्तो धवलगृहे विजयपताकां समं नीत्वा ॥ २१२ ॥ संस्थापयति कन्यान्तःपुरे कारयति च तस्या उपचारम् । राधामण्डपमसमं सज्जयति पूर्वनिर्मापितम् ॥ २१३॥ अथ राधावेधदिने कुमारो हक्कारितो नरेन्द्रेण । वरवस्त्राभरणान्यसुरवितीर्णानि परिधाय ॥ २१४॥ करिवरस्कन्धारूढः संचलितः सकलनिजबलसमेतः । प्राप्तश्च तत्र ततः करिवरस्कन्धादवतीर्णः ॥ २१५ ॥ मञ्चोपरिसंस्थापितासिंहासनपरिनिविष्टराजसुते । राजसुतमुकुटचूडामणिप्रभाजालजटिलिते ॥ २१६ ॥ नयनोत्सव भूते तत्र मण्डपे सुरसभायां शक्र इव । निजप्रभातोलितनृपचको निविशते कुमारः ॥ २१७॥ श्रीषेणराजपार्श्वस्थिता च तं प्रेक्ष्य रत्नमाला । विस्मितहृदया कुमारं परिज्ञाय परिजनमुखात् ॥२१८॥ चिन्तयति वरभावेऽधिगत एतादृशे पुरुषरत्ने । राधावेधप्रतिज्ञाबुद्धिर्हा दैव ! कथं दत्ता ॥२२९॥ अथवा किमेवं शोचितेन यदि कथमपि विध्यति रावाम् । अन्य एतां मुक्त्वा तदा मम मरणं परं शरणम् ॥ इतश्च मण्डपे तस्मिन् स्थापितो गुरुदृढः कनकस्तम्भः । तस्योपरि संस्थापिताऽधोमुखा कनकपुत्रिका ॥ २२९ ॥ तस्या अवः स्थापितानि रयपरिभ्रमितृण्यष्ट चक्राणि । कानिचिद् वामं भ्रमितृणि दक्षिणाङ्गेन कान्यपि ॥ तेषामधोभूमौ स्थापिता कुण्डी च तैलपरिपूर्णा । तत्र च प्रतिविम्ब्यमानं राधारूपं दृष्ट्वा ॥२२३॥
१ ग. काई वामात्रत्ताई दाहिणवत्तीणि काई तु ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org