________________
२७०
सुपासनाह-चरिअम्मि--.. ताहे सिरिसेणेणं नरवइणा जापयं जहा भो भो ! । जो राहमिणं विंधइ सो कन्नाए इमीए वरो॥२२५॥ तथा। इत्थागयाण मुणिउं सव्वेसिं खत्तियाण नामाइं । भुजेसुं लिहिऊणं मिम्मयगोलेसु खित्ताई ॥२२६॥ कणयकलसे विसाले ठवियाई सति ताई कड्ढते । अम्हं पुरोहियम्मी नीसरइ गोलओ जस्स ॥२२७|| सो राहावेहम्मी ववसायं कुणउ जह इय ववत्था । तत्थ पुरोहियहत्थे पढमं चिय गोलए चडिए।।२२८|| नामम्मि वाइए तत्थ तस्स पुत्तो अउज्झनिवपहुणो । मयरद्धयकुमरो उहिऊण चावं करे करइ ।।२२९।। कुंडलियचावदंडेण तेण धणुवेयगव्वियमणेणं । पुव्वभणिएण विहिणा मुक्को बाणो दिढमणेण॥२३०॥ अरयम्मि सुवित्तासंजियम्मि मुणिमाणसेव उप्फिडिउं । सव्वत्थ लद्धपसरो भग्गो मयरद्धयस्स सरो॥ राहावेहविहीए विहलारंभेहिं खत्तियवरेहिं । मयरद्धयव्य लक्खे भग्गे अन्नहिवि बहूहिं ॥२३२॥ कहियावसरम्मि पुरोहिएण सिरिभुवणमल्लकुमरेण । सज्जीकयकोयंडे झत्ति समारोवियसरेण ॥२३३॥ आयड्डियकोयंडेण पंडुनरनाहनंदणेणंव । उवरिट्ठियराहावामतारिया झत्ति परिविद्धा ॥२३४॥ अह जयतालामुहले जणम्मि उज्जीवियंव अप्पाणं । मन्नंती मालं खिवइ बालिया कुमरकंठम्मि ॥२३५॥ अत्रान्तरे पठितं भट्टेन:राहावेहवरप्पइन्नसायर बुडतउं, कन्नारयणु तिलोयतरुणिवरगुणसंजुत्तरं ।। जसु उत्तारणि रायचक्कु सव्वुवि पडिभग्गउं, तं उत्तारिय जेण झत्ति, तसु पयउं लग्गउं ॥२३६॥ वेद्धव्या स्थिरमानसेन वामाक्षितारिका तस्याः । स्तोकमपि प्रमादेनाप्यपश्यतोपर्यभिमुखम् ॥२२४॥ तदा श्रीषेणेन नरपतिना जल्पितं यथा भो भोः ! । यो राधामिमां विध्यति स कन्याया अस्या वरः ॥२२॥ अत्रागतानां ज्ञात्वा सर्वेषां क्षत्त्रियाणां नामानि । भूर्जेषु लिखित्वा मृण्मयगोलकेषु क्षिप्तानि ॥२२६॥ कनककलशे विशाले स्थापितानि सन्ति तानि कर्षति । अस्माकं पुरोहिते निःसरति गोलको यस्य ॥२२७॥ स राधावेधे व्यवसायं करोतु यथेति व्यवस्था । तत्र पुरोहितहस्ते प्रथममेव गोलके चटिते ॥२२८॥ नामनि वाचिते तत्र तस्य पुत्रोऽयोध्यानृपप्रभोः । मकरध्वजकुमार उत्थाय चापं करे करोति ॥२२९॥ कुण्डलितचापदण्डेन तेन धनुर्वेदगर्वितमनसा । पूर्वभाणतेन विधिना मुक्तो बाणो दृढमनसा ॥२३०॥ अरके सुवृत्तासञ्जिते मुनिमानस इवोद्भश्य । सर्वत्र लब्धप्रसरो भग्नो मकरध्वजस्य शरः ॥२३१॥ राधावेधविधौ विफलारम्भैः क्षत्रियवरैः । मकरध्वजेनेव लक्ष्ये भग्नेऽन्येरपि बहुभिः ॥२३२॥ कथितावसरे पुरोहितेन श्रीमुवनमल्लकुमारेण । सज्जीकृतकोदण्डेन झटिति समारोपितशरेण ॥२३३॥ आकर्षितकोदण्डेन पाण्डुनरनाथनन्दनेनेव । उपरिस्थितराधावामतारिका झटिति परिविद्धा ॥२३४॥ अथ जय तालामुखरे जन उज्जीवितमिवात्मानम् । मन्यमाना मालां क्षिपति बालिका कुमारकण्ठे ॥२३॥
राधावेधवरप्रतिज्ञासागरे ब्रुडत् , कन्यारत्नं त्रिलोकीतरुणीवरगुणसंयुक्तम् । यस्योत्तारणे राजचक्रं सर्वमपि परिभग्नं, तदुत्तारितं येन झटिति, तस्य पादयोर्लगामि ॥ २३६॥ १ ग. भुज्जखंडेसु लिहिउँ वि।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org