________________
सुपासनाह-चरिअम्मि--
वत्याभरणाई समप्पिऊण कुमरस्य परियणो सव्यो । सम्माणिओं जहाचियमंवाधाई कुमारस्स ॥१९९।। वत्थालंकारेहिं सम्माणेऊण तीइ उच्छंगे । अप्पिय विजयपडायं सप्पणथं भणइ तुह एसा ॥२०॥ इत्तो धृया, इयएवमाइ काऊण संपयाणविहिं । विजयपडाय पभणइ वच्छे ! सुण मज्झ वयगमिण।२०१॥ “निर्व्याजा दयिते ननान्दृषु नता श्वश्रूषु भक्ता भव, स्निग्धा बन्धुषु वत्सला परिजने स्मेरा सपत्नीप्वपि। पत्युमित्रजने सनर्मवचना खिन्ना च तंद्वेषिषु, स्त्रीणां संवननं न तभ्र ! तदिदं वीतौषधं भर्तृषु ॥ अभ्युत्थानमुपागते गृहपतौ तद्भापणे नम्रता, तत्पादार्पितदृष्टिरासनविधेस्तस्योपचर्या स्वयम् ।। सुप्ते तत्र शयीत तत्प्रथमतो जह्याच शय्यामिति, प्राच्यैः पुत्रि ! निवेदिताः कुलवधूसिद्धान्तधर्मा अमी ॥' तत्तो विजयपडाया पाएसु पणमिउं भणइ एवं । सव्वंपि तं करिस्सं ताएणं जं समाइ8 ॥२०२।। अह देवीण पणगं तीए आएसकारयं मोत्तुं । दुहियाए अणुनाओ कुमरेण य विहियसम्माणो ॥२०॥ सट्टाणं संपत्तो अमिइगई दावि विजयढकं । कुमरोवि हु संचलिओ पत्तो य कमेण चपाए ॥२०४॥ सिरिसेणनरिंदोवि हु पच्चोणीए समागओ दटुं । विजयपडायाकुमरि परियरियं ताहिं अमरीहिं।।२०५॥ कुमरागमणनिवेअगपुरिसं पुच्छइ सविम्हयं तत्तो । कुमरपट्टीए काओ अमरीओ इह विमाणम्मि?।।२०६॥ तो तेसिं वुत्ततं सव्वं परिकहइ सोवि, तो राया । हरिसप्पयरिसपरिसप्पमाणहियओ विचिंतेइ ।।२०७॥ तम्मि कुले उप्पत्ती सो विणओ तं कलासु कोसल्लं । सो कोवि पुनपब्भारपगरिसो अस्थि एयस्स ।। जेण 'निवकुमरचकं अवगन्नेऊण नूण सयमेव । महकन्नारयणपणं अणवाहं विंधई राहं ॥२०९॥ ता अवरवरासंकासमंत मज्झ माणसं इन्हिं । निण्हुयवियप्पजालं अवलंबउ निव्वुइं परमं ॥२१०॥ उपवेशितश्चतुष्कं कुमारो भृता च तस्य देव्या । मुक्ताफलैः शेषा, असुरेण कुमारकरकमले ॥१९८।। वस्त्राभरणानि समर्प्य कुमारस्य परिजनः सर्वः । सम्मानितो यथोचितमम्बाधात्री कुमारस्य ।।१९९।। वस्त्रालङ्कारैः सम्मान्य तस्या उत्सङ्गे । अर्पयित्वा विजयपताकां सप्रणयं भणति तवैषा ॥२०॥ इतो दुहिता, इत्येवमादि कृत्वा संप्रदानविधिम् । विजयपताकां प्रभणति वत्स ! शृणु मम वचनमिदम् ॥ ततो विजयपताका पादयोः प्रणम्य भणत्येवम् । सर्वमपि तत्करिष्ये तातेन यत्समादिष्टम् ॥२०२॥ अथ देवीनां पञ्चकं तस्या आदेशकारकं मुक्त्वा । दुहित्राऽनुज्ञातः कुमारेण च विहितसम्मानः ।।२०३॥ स्वस्थानं संप्राप्तोऽमितगतिर्दापयित्वा विजयढक्काम् । कुमारोऽपि खलु संचलितः प्राप्तश्च क्रमेण चम्पायाम् ॥ श्रीषेणनरेन्द्रोऽपि खलु स्वागतसमारोहण समागतो दृष्ट्वा । विजयपताकाकुमारी परिकरितां ताभिरमीभिः ॥ कुमारागमननिवेदकपुरुषं पृच्छति सविस्मयं ततः । कुमारपृष्ठे का अमर्य इह विमाने ? ॥२०६॥ ततस्तासां वृत्तान्तं सर्व परिकथयति सोऽपि, ततो राजा । हर्षप्रकर्षपरिसर्पद्धदयो विचिन्तयति ॥२०७॥ तस्मिन् कुल उत्पत्तिः स विनयस्तत् कलासु कौशलम् । स कोऽपि पुण्यप्राग्भारप्रकर्षोऽस्त्यतस्य ॥२०८॥ येन नृपकुमारचक्रमवगणय्य नूनं स्वयमेव । मत्कन्यारत्नपणमनाबाधं विध्येद् राधाम् ॥२०९।।
१ ग. वरराय च।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org