________________
सीहकहा। तो आभिओगिएहिं निम्मावियवरावमाणमारुहिउं । असुरो सह देवीए सामाणियआयरक्खेहिं ॥१८५।। पवरेण परियणेण य अन्नेण य संजुओ तहा कुमरिं । कुमरं च दिव्ववत्थाहरणेहिं विहूसियं काउं॥१८६॥ तत्यारोविय तक्खणमेव य पत्तो कुमारसिविरम्मि । अह दसदिसिं विमाणं उज्जोयंत पलोयंता॥१८७॥ सहसा पहाणपुरिसा भणंति तं नूणमेइ किपि इमं । जेणं कुमरेण सम अम्ह विओगो कओ आसि॥१८८॥ ता सज्जा होह ददं अवलंबह पोरिसं चयह खोहं । देवा दइवं वा साहसस्स नय किंचिवि असझं ॥ जओ। तावञ्चिय दुल्लंघा गिरिणो ता जलहिणो दुरुत्तारा । आरंभंतिनधीरा जावच्चिय साहसिकधणा॥१९॥ इय ते साडोवा जाव हुंति निसुणंति ता पढिजंतं । असुरस्स अणुन्नाए चरिय कुमरस्स देवेहि ॥१९१।। निंबहेमचंदकुलकुमुयचंद ! सिरिभवणमल्लकुमरवर!। अवितहभिहाण ! सत्तप्पहाण! वरनाण! जीव चिरं॥ परउवयारपरायणपुरिसेसु लहइ तुज्झ को लीह । पसुमित्तस्सवि कज्जे गणेसि पाणे तिणसमाणे ?॥१९॥ एवं च निययपहुणो कुलगुणरक्तित्तणं सुणंताण । विम्हियमणाण सहसा दिट्ठीए गोयरं पत्तो॥१९४॥ तम्मि विमाणे कुमरो, तत्तो रोमंचकंचुइजंता । भूनिहियभीलफलया उत्तिन्नेणं विमाणाओ ॥१९५॥ उद्याविय उवाविय बाढं आलिंगिया कुमारेण । तस्साएसा तेहिं पणओ देवो सदेवीओ ॥१९६॥ उपविट्ठा य जहोचियमसुरेणं कुमरगरुयपुरिसाणं । कहिओ सो वुत्ततो, वरमुत्ताजालरइयम्मि ॥१९७॥ उववेसिओ चउके कुमरो भरिया य तस्स देवीए । मुत्ताहलेहिं सेसा, असुरेणं कुमरकरकमले ॥१९८॥ तत आभियोगिकैर्निर्मापितवरविमानमारुह्य । असुरः सह देव्या सामानिकात्मरक्षैः ॥१८॥ प्रवरेण परिजनेन चान्येन च संयुतस्तथा कुमारीम् । कुमारं च दिव्यवस्त्राभरणैविभूषितं कृत्वा ॥१८६।। तत्रारोप्य तत्क्षणमेव च प्राप्तः कुमारशिबिरे । अथ दशदिशो विमानमुद्द्योतयत् प्रलोकमानाः ॥१८७।। सहसा प्रधान पुरुषा भणन्ति तन्नूनमेति किमपीदम् । येन कुमारण सममस्माकं वियोगः कृत आसीत् ॥१८८॥ तस्मात् सज्जा भवत दृढमवलम्बध्वं पौरुषं त्यजत क्षोभम् । देवा दैवं वा साहसस्य नच किश्चिदप्यसाध्यम् ।। यतः । तावदेव दुर्लचा गिरयस्तावदेव जलधयो दुरुत्ताराः । आरम्भन्ते न धीरा यावदेव साहसैकधनाः ॥१९॥ इति ते साटोपा यावद् भवन्ति शृण्वन्ति तावत्पठ्यमानम् । असुरस्यानुज्ञया चरित कुमारस्य देवैः ॥१९१।। नृपहेमचन्द्रकुलकुमुदचन्द्र ! श्रीभुवनमलकुमारवर ! । अवितथाभिधान ! सत्त्वप्रधान ! वरज्ञान ! जीव चिरम् ॥ परोपकारपरायणपुरुषेषु लभते तव को रेखाम् । पशुमात्रस्यापि कार्ये गणयासि प्राणांस्तृणसमानान् ?॥१९३॥ एवं च निजप्रभोः कुलगुणोत्र्कीतनं शृण्वताम् । विस्मितमनसां सहसा दृष्टगोचरं प्राप्तः ॥१९४॥ तस्मिन् विमाने कुमारः, ततो रोमाञ्चञ्चुकायमानाः । भूनिहितभालफलका उत्तीर्णेन विमानात् ॥१९॥ उत्थाप्योत्थाप्य बाढमालिङ्गिताः कुमारेण । तस्यादेशात् तैः प्रणतो देवः सदेवीकः ॥१९६॥ उपविष्टाश्च यथोचितमसुरेण कुमारगुरुपुरुषभ्यः । कथितः स वृत्तान्तः, वरमुक्ताजालरचिते ।।१९७॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org