________________
२६४
सुपासनाह-चरित्रम्मि-
निल्लज्ज ! किं न लज्जसि एयाणं निययपंचभूयाणं । इहपरलोयविरुद्धं जेणाकज्जं समायरसि १॥ १४२॥ इय मम वयणं सोउं तं बालं चयइ सो पलायंतो । करुणाए परिमुको, देवीए समाप्पिया कन्ना || १४३ || संपुन्नलक्खणं तं धारिति रूवसपर्यं दिव्वं । उच्छंगे काऊंणं जंप देवी, अहं जाया ॥ १४४॥ देवीवि हु सप्पसवा, भणियं च मए न एत्थ संदेहो । लावन्नामयसिंधू कहं इमा माणुसी होइ ? ॥ १४५ ॥ इय जपतोपत्तो केवलियासम्मि, तं च नमिऊण । उवविहो हिययगयं संदेहं जाणिउं सोवि ॥ १४६ ॥ हरिआऊरियवरपंचयन्नघोसोवमेण सदेण । एयाए वालियाए चरिये कहिंडं समादत्तो ॥ १४७॥
तथाहि;
भर sea मंगलाए नयरीए आसि धणसिट्ठी । तस्सवि य बालविहवा तगया जयसुंदरी नाम || तीसे य बंधुणो पंच ते आणाए तीए वर्हति । जिहस्सं पुणो घरणी न वहइ तीइ सह सम्मं ॥ १४९ ॥ तं परिणावर अन्नं कन्नं तह पुव्वभारियाइ कथं । जं वा तं वा दूसइ दुब्बयणेहि य दइ देहं ॥ १५० ॥ अकोइ भाउज्जाइयावि एवं च ताउ व ंति । वती ज्झाणे समगं विज्जूए दड्ढाओ ।। १५१ ।। वित्तं पताओ परोपरं दिट्टिगोयरगयाओ । पुब्ववेराणुबंधा जुज्झिय तइयं गया पुढवि ॥ १५२ ॥ उच्चट्टिऊण तत्तो परिणामविसेसओ गयउरम्मि | भाउज्जाया जाया भज्जा सूरस्स नरवणो || १५३ || गमे तीए नगंदा धूत्ताए इमा समावन्ना । उव्वट्टिय नरयाओ परिणामविसेसओ तह य || १५४ || पुव्यभवभासाओ अप्पीई कुणइ सावि गव्भम्मि । तह तप्पाडणहेउं सया उवाए कुइणेगे ॥ १५५ ॥
निर्लज्ज ! किं न लज्जसे एतेषां नियतपञ्चभूतानाम् । इहपरलोकविरुद्धं येनाकार्य समाचरसि ? ॥ १४२ ॥ इति मम वचनं श्रुत्वा तां बालां त्यजति स पलायमानः । करुणया परिमुक्तः, देव्यै समर्पिता कन्या ॥१४३॥ संपूर्णलक्षणां तां धारयन्तीं रूपसंपदं दिव्याम् । उत्सङ्गे कृत्वा जल्पति देवी, अहं जाता ॥ १४४॥ देव्यपि खलु सप्रसवा, भणितं च मया नात्र संदेहः । लावण्यामृतसिन्धुः कथमियं मानुषी भवेत् ? ॥१४५॥ इति जल्पन् प्राप्तः केवलिपार्श्वे, तं च नत्वा । उपविष्टो हृदयगतं संदेहं ज्ञात्वा सोऽपि ॥१४६॥ दर्यापूरितवरपाञ्चजन्यघोषोपमेन शब्देन । एतस्या बालिकायाश्चरितं कथयितुं समारब्धः ॥ १४७॥
भरत इहैव कृतमङ्गलायां नगर्यामासीद् धनश्रेष्ठी । तस्यापि च बालविधवा तनया जयसुन्दरी नाम ॥ १४८ ॥ तस्याश्च बन्धवः पञ्च त आज्ञायां तस्या वर्तन्ते । ज्येष्ठस्य पुनर्गृहिणी न वर्तते तया सह सम्यक् ॥ १४९॥ तं परिणाययत्यन्यां कन्यां तथा पूर्वभार्यया कृतम् । यद्वा तद्वा दूषयति दुर्वचनैश्च दहति देहम् ॥ १५०॥ आक्रोशति भ्रातृजायाप्येवं च ते वर्तेते । वर्तमाने च ध्याने समकं विद्युता दग्धे ॥ १५१ ॥ व्याघ्रीत्वं प्राप्ते परस्परं दृष्टिगोचरगते । पूर्ववैरानुबन्धाद् युद्ध्वा तृतीयां गते पृथिवीम् ॥१५२॥ उद्वृत्य ततः परिणामविशेषतो गजपुरे । भ्रातृजाया जाता भार्या शूरस्य नरपतेः ॥१५३॥ गर्भे तस्या ननान्दा दुहितृतयेयं समापन्ना । उद्धृत्य नरकात् परिणामविशेषतस्तथा च ॥ १९४॥ पूर्वभवाभ्यासादप्रीतिं करोति सापि गर्भे । तथा तत्पाटनहेतोः सदोपायान् करोत्यनेकान् ॥११५॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org