Page Text
________________
२६२
सुपासनाह-चरिअम्मिइय भणऊण पवंगो विणिग्गओ तत्थ पिययमं मोत्तुं । तो कुमरो परिचिंतइ दीसइ अच्चब्भुयं एयं ११४ साहामिगोवि एसो माणुसमासाए जं पयंपेइ । मइपुब्बिया य वित्ती कहवा पमुणोवि य इमस्स ? ॥११५॥ अह खणमेगं गमिउं भणिओ कुमरो पवंगमपियाए । अइबलिओ सोसत्तू मारिस्सइ मज्झ मणदइयं ११६ तो तस्स मरणवत्ता मह एइ न सवणगोयरं जाव । ता जीविय चइस्सं इय भणिउं पडइ वावीए।।११७॥ तो कुमरो परिचिंतइ हा ! महसरणागयाए एईए । न हु मरणमुक्क्खे उं जुत्तंइय तीइ पट्टीए ॥११८॥ परियणअपरिन्नायाभिषाओ तरणसत्तिसंजुत्तो । तीए कड्ढणहेउ झंप जा देइ कुमरोवि ॥११९॥ ताव न सा वानरिया नय वावी नेय पाणियं तत्थ । कोमलतूलिसणाहे अप्पाणं नियइ पल्लंके।।१२०॥ कुमरस्स भिच्चवग्गो अइदुहिओ तक्खणेण तहाणं । किंकायव्वविमूढो संपत्तो निययसिबिरम्मि ।।१२१॥ साहइ सचिवाईणं, तेवि हु करितुरयरहवराईयं । पगुणति बलमसेसं कारिंति य संतिकम्माई ॥१२२।। कुमरोवि तत्थ भवणं पिच्छइ वरफलिहभित्तिमणिजालं । जालगवखतरनीहरंतवरध्वधूमसिहं ॥१२३॥ धूमसिहामपलीकिज्जमाणअइविउलविमलगयणयलं । गयणयलगरुयसंलग्गधयवडाडोयकमणीय ।।१२४॥ कमणीयचलिरमुरवहुसंघउक्खुडियकडयमणिनियरं । मणिनियरजाडियलंतदामकिरणोहदिप्पंतं ।।१२५॥ दिप्पंतकणयथंभोहघडियवरसालहंजियारम्मं । रम्ममहिवीढविरइयसुयंधसियपुप्फपयरोहं ॥१२६॥ पुप्फपयरोहमयरंदलुद्धगुंजंतभमिरभमर उलं । भमिरभमरउलअइमहुरसद्दवहिरियदिसाभोयं ॥१२७!
ततस्तव भुजच्छायायां निवसतु निरुपद्रवेयं तावत् । यावत्तस्य दुर्नयफलमहमुपदर्शयामि गत्वा ॥११३॥ इति भणित्वा प्लवंगो विनिर्गतस्तत्र प्रियतमा मुक्त्वा । ततः कुमारः परिचिन्तयति दृश्यतेऽत्यद्भुतमेतत् ॥ शाखामृगोऽप्येष मनुष्यभाषया यत्प्रजल्पति । मतिपूर्विका च वृत्तिः कथं वा पशोरपि चास्य ? ॥११५॥ अथ क्षणमेकं गमयित्वा भणितः कुमारः प्लवंगमप्रियया । अतिबलितः स शत्रुर्मारयिष्यति मम मनोदायतम् ॥ ततस्तस्य मरणवार्ता ममैति न श्रवणगोचरं यावत् । तावज्जीवितं त्यक्ष्यामीति भणित्वा पतति वाप्याम् ॥ ततः कुमारः परिचिन्तयति हा! मच्छरणागताया एतस्याः । न खलु मरणमुपेक्षितुं युक्तमिति तस्याः पृष्ठे ।।११८॥ परिजनापरिज्ञाताभिप्रायस्तरण शक्तिसंयुक्तः । तस्याः कर्षणहतोझम्पां यावद्ददाति कुमारोऽपि ॥११९॥ तावन्न सा वानरी न च वापी नैव पानीयं तत्र । कोमलतूलीसनाथ आत्मानं पश्यति पल्यः ॥१२०॥ कुमारस्य भृत्यवर्गोऽतिदुःखितस्तत्क्षणेन तत्स्थानम् । किंकर्तव्यविमूढः संप्राप्तो निजशिबिरे ॥१२१॥. कथयति सचिवादीनां, तेऽपि खलु करितुरगरथवरादिकम् । प्रगुणयन्ति बलमशेष कारयन्ति च शान्तिकाणि ॥ कुमारोऽपि तत्र भवन पश्यति वरस्फटिकभित्तिमणिजालम् । जालगवाक्षान्तरनिःसरद्वरधूपधूमशिखम् ॥१२३॥ धूमशिखामलिनीक्रियमाणातिविपुलविमलगगनतलम् । गगनतलगुरुसंलग्नध्वजपटाटोपकमनीयम् ॥१२४॥ कमनीयचलितृसुरवधूसंघतुडितकटकमणिनिकरम् । मणिनिकरजटितलम्बमानदामकिरणौघदीप्यमानम् ॥१२६॥ दीप्यमानकनकस्तम्भौधघाटितवरशालभञ्जिकारम्यम् । रम्यमहीपीठविरचितसुगन्धसितपुष्पप्रकरौघम् ।।१२६।। पुष्पप्रकरौघमकरन्दलुब्धगुञ्जभ्रमितृभ्रमरकुलम् । भ्रमितृभ्रमरकुलातिमधुरशब्दबधिरितदिगाभोगम् ॥१२७॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |