Page Text
________________
सीहकहा।
ताओ असुरवहूओ पइदिणकिच्चाई तत्थ काऊण । पिच्छणयं आरत्तियमंगलदीवाइयं सव्वं ॥९९॥ नियनियठाणेसु गया कुमरोवि समुट्टिऊण जिणभवणं । जा जोयइ सव्वत्तो ता पच्छिमदारबाहिम्मि । पीणपयोहरसुहया नवकुवलयनयणपीवरसिरीया । वरहंसगया वावी दिट्ठा कुमरेण रमणिव्व ॥१०१॥ तं पिच्छिऊण कुमरो सीयलमहुरेण निम्मलजलेण । गुरुवयणेणव सोहइ अप्पाणं मग्गरयमलिणं ॥१०२॥ जलपाणं काऊणं उवविट्ठो जाव तीइ तडिदेसे । ता वानरीए सहिओ पवंगमो आगओ एगो ॥१०३।। अहिणवहलिवन्नो गुंजाहलहारभूसियसरीरो । सल्लइसाहाहत्थो तारासहिओव्व सुग्गीवो ॥१०४॥ कुमरसिरपवरमणिणो तत्तो कुमरस्स भुवणमल्लस्स । काऊणं पणिवायं पयंपए मणुयवाणीए ।।१०५॥ असरणसरण्ण दयगुणपवन अइ असमविहियदक्खिन्न । परउवयाररसन्नय सुणेहि मह कुमर! विनत्तिं ॥ इह अडवीए मज्झे कुमार ! निवसामि सव्यकालंपि । एसा य वानरी पहु ! मणइट्टा भारिया मज्झ।।१०७॥ एसा मज्झ सरीरं एसावि धणं च जीवियं एसा । एयाए विरहिओ खलु खणंपि न खमो अहं ठाउं ।। किंपुण इह अडवीए सयावि मह वानरेसु सामित्त । तं पुण वणंतरे मह गयस्स कजंतरवसेण ॥१०९॥ दुखूण वानरेणं अहिटिय, तं च निग्गहेउमहं । जइवि समत्थो तहवि हु एसा अइकायरत्तेण ॥११०॥ मइ नेहनिन्भरा देइ जुज्झिउं नेय कहवि पिक्खंती । एगागिणिं च एयं मोत्तुं सकेमि नेय अहं ॥१११॥ लोयणमहसवकरो संपइ पुन्नोदयप्पगरिसेण । दिट्टो तुमं महायस ! मुत्तो धम्मोव्य पञ्चक्खं ॥११२॥ तो तुह भुयछायाए निवसउ निरुपदवा इमा ताव । जा तस्स दुन्नयफलं अहमुबदंसेमि गंतूण॥११३॥
ता असुरवध्वः प्रतिदिनकृत्यानि तत्र कृत्वा । प्रेक्षणकमारात्रिकमङ्गलदीपादिकं सर्वम् ॥१९॥ निजनिजस्थानेषु गताः कुमारोऽपि समुत्थाय जिनभवनम् । यावत् पश्यति सर्वतस्तावत् पश्चिमद्वारबहिः ॥ पीनपयोभ(ध)रसुभगा नवकुवलयनयनपीवरश्रीका । वरहंसगता वापी. दृष्टा कुमारेण रमणीच ॥१० १॥ तां दृष्ट्वा कुमारः शीतलमधुरेण निर्मलजलेन । गुरुवचनेनेव शोधयत्यात्मानं मार्गरजोमलिनम् ॥१०२॥ जलपानं कृत्वोपविष्टो यावत् तस्यास्तदीदेशे । तावद् वानर्या सहितः प्लवंगम आगत एकः ॥१३॥ अभिनवहरिद्रावर्णो गुञ्जाफलहारभूषितशरीरः । सल्लकीशाखाहस्तस्तारासहित इव सुग्रीवः ॥१०४॥ कुमारशिरःप्रवरमणेस्ततः कुमारस्य भुवनमल्लस्य । कृत्वा प्रणिपातं प्रजलपति मनुजवाण्या ॥१०॥ अशरणशरण्य ! दयागुणप्रपन्न ! अयि ! असमविहितदाक्षिण्य !-। परोपकाररसज्ञ ! शृणु मम कुमार ! विज्ञप्तिम् ॥ इहाटव्या मध्ये कुमार ! निवसामि सर्वकालमपि । एषा च वानरी प्रभो ! मनइष्टा भार्या मम ॥१७॥ एषा मम शरीरमेषैव धनं च जीवितमेषा । एतया विरहितः खलु क्षणमपि न क्षमोऽहं स्थातुम् ॥१०८॥ किन्त्विहाटव्यां सदापि मम वानरेषु स्वामित्वम् । तत् पुनर्वनान्तरे मम गतस्य कार्यान्तरवशेन ॥१०९॥ दुष्टेन वानरेणाधिष्ठितं, तं च निग्रहीतुमहम् । यद्यपि समर्थस्तथापि खल्वेषाऽतिकातरत्वेन ॥११०॥ मयि स्नेहनिर्भरा ददाति योद्धु नैव कथमपि प्रेक्षमाणा । एकाकिनी चैतां मोक्तुं शक्नोमि नैवाहम् ॥१११।। लोचनमहोत्सवकरः संप्रति पुण्योदयप्रकर्षेण । दृष्टस्त्वं महायशः ! मूर्ती धर्म इव प्रत्यक्षम् ॥११२॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |