Page Text
________________
१५४
सुपासनाह-चरिश्रम्मि
तेणारद्धो जावो आलिहियं मंडलंपि घुसिणेण । भूसन्नाणुन्नाया तिन्निवि कुमरीओ नमिऊ ||९८ || एक सारइ वीणं एक्का वन्नं करेइ महुरसरं । एक्का वायइ वंस एवं तर्हि ताहिं वियम्मि ||१९|| arraf नचणवारउत्ति कलिऊण कच्छियं पत्ता । नच्चइ सहावभावं विचित्तकरणंगहारेहिं ॥ १००॥ arraईए सरहसपणचणा तुट्टिऊण किंकणिया । पडिया कुमरपर्यंते तेणवि संगोविउँ धरिया ।। १०१ ॥ . तो रंगुत्तिन्नाए तीए सव्वत्थ सा गविट्ठावि । नो दिट्ठा, सव्वाओ विसज्जियाओ य अह तेण ॥ १०२ ॥ नियनियविमाणचडियाउ ताउ सव्वाउ नियनियगिहेसु । संपत्ताउ खणेणं कुमरो उण तव्त्रिमाणाउ ॥ अदितो तीए तगिदाराउ उत्तरेऊण । निययावासम्मि गओ रयणीए चरमपहरम्मि || १०४ || पच्चूसे उट्ठित्ता तक्कालावस्सयं विहेऊण | नियमसागरमंतिस्स अप्पिया किंकिणी हत्थे ॥ १०५ ॥ भणिओ कणगवई अपिज्जसु मज्झ वयणओ चैव । तो तब्भवणम्मि गया ते दद्धुं उट्टए सावि ॥ १०६ ॥ सयमासणं समप्पइ सयमवि उवविसर तस्समीवम्मि । तो सारज्यं रमिउं कुमरी कुमरेहिं पारद्धं ॥ १०७ ॥ हातम कुमारे कणगवई भणइ किंपि सारेहि । ता कुमरेण भणिओ मंती मइसागरो एयं ॥ १०८ ॥ गहणयमप्प, तो तेण अपिया किंकिणी रयणरुइरा । कडवट्टीओ तीए करम्मि तो तीए सा ददुं ॥ पच्चभिनाया हा ! कत्थ पाविया, पुच्छिओ भणइ पडिया कि । कत्थ पएसे पत्ता, सो भणइ जत्थ ते पडिया ।। सा भणइ न याणामी, कुमरो जंपेइ एस नेमित्ती । भूयभविस्सं जाणइ ता पुच्छसु जत्थ ते पडिया ||
स्तोकवेलया खचरः शुचिभूतो निवसितामलदुकूलः । प्रज्ञप्तिदेवीभवने प्राप्तो नत्वा प्रज्ञप्तिम् ||९७|| तेनारब्धो जाप आलिखितं मण्डलमपि घुसृणेन । भ्रूसंज्ञानुज्ञातास्तिस्रोऽपि कुमार्यो नत्वा ॥९८॥ एका स्वारयति वीणामेका वर्ण करोति मधुरस्वरम् । एका वादयति वंशमेवं तत्र ताभिर्विहिते ॥ ९९ ॥ . कनकवती नर्तनवार इति कलयित्वा कच्छिकां प्राप्ता । नृत्यति सहावभावं विचित्रकरणाङ्गहारैः ॥ १००॥ कनकवत्याः सरभसप्रनर्तनात् त्रुटित्वा किङ्किणी । पतिता कुमारपादान्ते तेनापि संगोप्य धृता ॥ १०१ ॥ ततो रङ्गोत्तीर्णया तया सर्वत्र सा गवेषितापि । नो दृष्टा, सर्वा विसृष्टाश्चाथ तेन ॥ १०२ ॥ निजनिजविमानचटितास्ताः सर्वा निजनिजगृहेषु । संप्राप्ताः क्षणेन कुमारः पुनस्तद्विमानात् ॥ १०३॥ अदृश्यमानस्तया तद्गृहद्वारादुत्तीर्य । निजावासे गतो रजन्याश्चरमप्रहरे || १०४ ॥
1
प्रत्यूषे उत्थाय तत्कालावश्यकं विधाय । निजमतिसागरमन्त्रिणोऽर्पिता किङ्किणी हस्ते ॥ १०५ ॥ भणितः कनकवत्या अर्पयेर्मद्वचनत एव । ततस्तद्भवने गतौ तौ दृष्ट्ोत्तिष्ठति सापि ॥ १०६ ॥ स्वयमासनं समर्पयति स्वयमप्युपविशति तत्समीपे । ततः शारद्यूतं रमयितुं कुमारीकुमाराम्यां प्रारब्धम् ॥ जीयमाने कुमारे कनकवती भणति किमपि सारय । तदा कुमारेण भणितो मन्त्री मतिसागर एतस्यै ॥ १०८ ॥ ग्रहणकमर्पय, ततस्तेनार्पिता किङ्किणी रत्नरुचिरा । कटीपट्टतस्तस्याः करे ततस्तया सा दृष्ट्वा ॥ १०९ ॥ प्रत्यभिज्ञाता हा ! क्व प्रापिता, पृष्टः भणति पतिता क्व । क्व प्रदेश प्राप्ता, स भणति यत्र ते पतिता ॥ सा भणति न जानामि, कमारो जल्पत्येष नैमित्तिकः । भूतभविष्यज्जानाति तस्मात्पृच्छ यत्र ते पतिता ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |