________________
भक्खरदियकहा ।
महापसाए भणिए देवी गया नियट्ठाणे । सिद्धेणं गुणराओ सप्पणयं तो इमं भणिओ ॥८३॥ तुम्हाणुभावओ चिय समीहियत्थो मए समणुपत्तो । तो आएसो दिज्जउ निदेसकरस्स मह कोइ ॥ ८४॥ भइ कुमारो विलसह इच्छाए एस तुम्ह आएसो । सो भइ सुमरियव्वो कत्थर कज्जे तहावि अहं ||
भणि सोवि गओ कुमरो पक्खालिऊण नियदेहं । निययावासम्मि गओ मोत्तूणं रयणिवत्थाणि ॥ काऊणं सिंगारं कणगवई मंदिरम्मि सो पत्तो । पच्चूसे विविहाहिं कहाहिं गमिऊण खणमेगं ॥८७॥ नियभवणे संपत्तो गमि दिवस गओ य रयणीए । माणुसचक्खुअगोयर रूवं काऊण एगागी ॥ ८८ ॥ arrate भवणे वग्गसहाओ गिहस्स उवरिम्मि । जा चिट्ठइ कणगवईवि ताव तत्थेव संपत्ता ॥ ८९ ॥ दासीजुयलेण समं भणे हे सुयणु ! कित्तिया रयणी । दासी भणइ निसीहो आगमवेला विमाणस्स | तो ती मग्गओ हाणसाडओ खालियं नियं अंगं । पट्टसुएण लूहिय कयंगराया सुनेवत्था ॥ ९१ ॥ विविहालंकारधरा जा अच्छइ ता विमाणमणुपत्तं । तत्थ चडियाओ ताओ कुमरोवि अदिस्सरूवधरो ॥९२॥ तो उत्तरदिसिहत्तं मणव सिग्धं अविग्घओ गंतुं । सरतीरे ओइन्नं विमाणमह नंदणवणमि ||१३|| विजाहररायावि हु दिट्ठो कुमारेण चूयट्टिम्मि । नीहरिय विमाणाओ कणगवई तस्स पासम्म ॥ ९४ ॥ संपत्ता नमिकणं तस्स य आणाइ तत्थ उवविट्ठा | येववेलाए पत्ता अन्नावि तिनि कुमरीओ || ९५ ॥ रइरंभारूवाओ उभडनवजोव्वणाभिरामाओ । उवविद्वाओ ताओ वेयरनाहं पणमिऊण ||९६ ॥ थेवेलाए खयरो सुइभूओ नियसियामलदुगूलो । पन्नत्तिदेविभवणे पत्तो नमिऊण पत्ति ॥९७॥
१५३
तेन महाप्रसादे भणिते देवी गता निजस्थाने । सिद्धेन गुणराजः सप्रणयं तत इदं भणितः ॥ ८३॥ तवानुभावत एव समीहितार्थो मया समनुप्राप्तः । तत आदेशो दीयतां निदेशकरस्य मम कोऽपि ॥८४॥ भणति कुमारो विलसतेच्छ्यैष तवादेशः । स भणति स्मर्तव्यः कुत्रापि कार्ये तथाप्यहम् ||८५||
इति भणित्वा सोऽपि गतः कुमारः प्रक्षाल्य निजदेहम् । निजावासे गतो मुक्त्वा रजनिवस्त्राणि ॥ ८६ ॥ कृत्वा शृङ्गारं कनकवती मन्दिरे स प्राप्तः । प्रत्यूषे विविधाभिः कथाभिर्गमयित्वा क्षणमेकम् ॥८७॥ निजभवने संप्राप्तो गमयित्वा दिवसं गतश्च रजन्याम् । मानुषचक्षुरगोचररूपं कृत्वैका की ॥ ८८ ॥ कनकवत्या भवने खड्गसहायो गृहस्योपरि । यावत्तिष्ठति कनकवत्यपि तावत्तत्रैव संप्राप्ता ॥८९॥ दासी युगलेन समं भणति हे सुतनु ! कियती रजनिः । दासी भणति निशीथं आगमवेला विमानस्य ॥९०॥ ततस्तया मार्गितः स्नानशाटकः क्षालितं निजमङ्गम् । पट्टांशुकेन रूक्षयित्वा कृताङ्गरागा सुनेपथ्या ॥९१॥ विविधालङ्कारवरा यावदास्ते तावद्विमानमनुप्राप्तम् । तत्र चटिते ते कुमारोऽप्यदृश्यरूपधरः ॥९२॥ तत उत्तरदिभिमुखं मन इव शीघ्रमविघ्नतो गत्वा । सरस्तीरेऽवतीर्ण विमानमथ नन्दनवने ॥९३॥ विद्याधरराजापि खलु दृष्टः कुमारेण चूतस्याधः । निःसृत्य विमानात् कनकवी तस्य पार्श्वे ॥ ९४ ॥ संप्राप्ता नत्वा तस्य चाज्ञया तत्रोपविष्टा । स्तोकवेलया प्राप्ता अन्या अपि तिस्रः कुमार्यः ॥९५॥ रतिरम्भारूपा उद्भट नवयौवनाभिरामाः । उपविष्टास्ताः खेचरनाथं प्रणम्य ॥९६॥
२०
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org