Page Text
________________
१४८
मुपासनाह-चरिअम्मिवंदेऊणं तप्पायपंकयं महुयरव्व सलीणा । देसणमयरंदरसं रसंति परमप्पमोएणं ॥१५॥ अह देसणावसाणे भाणू भालयलमिलियकरकमलो । पुच्छेइ तयं साहुं जह भयवं ! मज्झ साहेइ ॥१६॥ देहोवि हु तुम्हाणं निवलंछणलंछिओ जहा पवरं । रजसिरिमुझिऊण तुमए दिक्खा पवन्नत्ति ॥१॥ तो एवंविहजोव्वणभरम्मि तरुणियणपत्थणिज्जम्मि । किं उप्पन्नं वेरम्गकारण, तो मुणी कहइ ॥१८॥ सयलंपि भवसरूवं विवेइणो जणइ भद्द ! वेरग्गं । केवलदुक्खत्ताओ अवियारिजंतरमणिज्जं ॥१९॥ उक्तं च;--
" अज्ञस्य सुखदुःखाभ्यां भिन्ना वृत्तिः प्रकाशते । विवेकिनस्तु संसारे दुःखमेव हि केवलम् ।।
___ सर्वं हेममयं यद्वत् पश्यत्युन्मत्तकेऽशिते । तद्वदज्ञानसंभ्रान्तो भवेऽपि सुखमीक्षते ॥" मज्झ विसेसेण पुणो जाया वेरग्गकारणं जाया । भाणू भणेइ कहमिव, मुणीवि तो साहए एवं ॥२०॥ तथाहि;
__ अत्थि इह भरहवासे नयरं सोरियपुरंति पुरपवरं । दुग्गंगसंगयं भूइभूसियं हरसरीरंव ॥२१॥ मूरोवि अणुग्गकरो सोमोवि हु मयकलंकपरिमुको । दढधम्मो तत्थ निवो भजा गुणसुंदरी तस्स || गुणराओ ताण सुओ पत्तो जोव्वणमिओ वसंतउरे । ईसाणचंदरन्नो कणगवई नाम वरधूया ॥२३॥ तीए सयवरो, सो तत्थ गओ सुहडविंदपरियरिओ । निवदिन्नावासाओ सयंवरामंडवे पत्तो ॥२४॥ अन्नेवि तत्थ अहमहमिगाए निवनिवहनंदणा गुणिणो । उब्भडकयसिंगारा सयंवरामंडवे पत्ता ॥२५॥ उचियपरिवारजुत्तो उचिए देसम्मि आसणे उचिए । आर्गतुं उवविठ्ठो राया ईसाणचंदोवि ॥२६॥ धाईपडिहारीहिं सहिया आएसओ नरिंदस्स । आगंतुं कणगवई उवविठ्ठा जणयपयमूले ॥२७॥
वन्दित्वा तत्पादपङ्कजं मधुकराविव संलीनौ । देशनामकरन्दरसं रसतः परमप्रमोदेन ॥१५॥ अथ देशनावसाने भानुर्भालतलामलितकरकमल: । पृच्छति तं साधुं यथा भगवन् ! मां कथयति ॥१६॥ देहोऽपि खलु युष्माकं नृपलाञ्छनलाञ्छितो यथा प्रवराम् । राज्यश्रियमुज्झित्वा युष्माभिर्दीक्षा प्रपन्नेति ॥१७ तत एवंविधयौवनभरे तरुणीजनप्रार्थनीये । किमुत्पन्नं वैराग्यकारणं, ततो मुनिः कथयति ॥१८॥ सकलमपि भवस्वरूपं विवेकिनो जनयति भद्र ! वैराग्यम् । केवलदुःखत्वादविचार्यमाणरमणीयम् ॥१९॥ मम विशेषेण पुनर्जाता वैराग्यकारणं जाया । भानुर्भणति कथमिव, मुनिरीप ततः कथयत्येवम् ॥२०॥
__ अस्तीह भरतवर्षे नगरं शौर्यपुरमिति पुरप्रवरम् । दुर्गाङ्गसंगतं भूतिभूषितं हरशरीरमिव ॥२१॥ सूरोऽप्यनुग्रकरः सोमोऽपि खलु मृग (मद ) कलङ्कपरिमुक्तः । दृढधर्मस्तत्र नृपो भार्या गुण सुन्दरी तस्यं ॥२२॥ गुणराजस्तयोः सुतः प्राप्तो यौवनमितो वसन्तपुरे । ईशानचन्द्रराजस्य कनकवती नाम वरदुहिता ॥२३॥ तस्याः स्वयंवरः, स तत्र गतः सुभटवृन्दपरिकरितः । नृपदत्तावासात् स्वयंवरामण्डपे प्राप्तः ॥२४॥ अन्येऽपि तत्राहमहमिकया नृपनिवहनन्दना गुणिनः । कृतोद्भटशृङ्गाराः स्वयंवरामण्डपे प्राप्ताः ॥२५॥ उचितपरिवारयुक्त उचिते देश आसन उचिते । आगत्योपविष्टो राजेशानचन्द्रोऽपि ॥२६॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |