Page Text
________________
सुंदरकहा पुच्छइ किमेस लोओ मिलिओ एगत्थ, किंव कीलाओ । नचणगेयप्पमुहाओ ताओ सहसोवसंताओ ? ।। तो कहिए वुत्तंते वित्थरओ सो मुणिं नमंसेइ । मुणिणावि धम्मलाभिय धम्मो कहिउं समाढत्तो॥७४॥ भो भो भव्या ! भवसायरम्मि बहुकुमयनीरभरियम्मि । किच्छेण लहइ बुड्डो सुबोहिनिच्छिड्डबोहित्थं॥ लब्भति सुरसुहाई लब्भंति नरिंदविंदरिद्धीओ । नय भो सुबोहिरयणं लब्भइ मिच्छत्ततमहरणं ॥७६॥ बहुपुनपावणिज्जं रज्जपि लभिज्ज चकवट्टीणं । न उणो सुबोहिबहुलाभसंगयं नरभवं विमलं ॥७७॥ सुच्चिय सुबोहिलाभो जत्थ जिणो देवया विगयराओ । पंचमहव्वयधारी गुरूवि, जीवाइतत्ताण ॥७८॥ सम्मं च परिन्नाणं सम्मत्तं तं च बिंति जिणवसहा । संकाइदोसरहियं तं पालिंता सुहीहोह ॥७९॥ संका पुव्वुट्ठिा कहिया तेसिं सवित्थरा मुणिणा। अन्नन्नदसणाणं अहिलासो होइ पुण कंखा ॥८०॥ सा सम्मत्तधरेहिं दूरं दूरेण होइ चइयव्वा । निरवजरयणलाभे को कायमणीउ अहिलसेइ ? ॥८१॥ इच्चाइवित्थरे साहियम्मि सम्मत्तमूलजिणधम्मे । वणिखेमचंदसुंदरपमुहा बहवो जणा तत्थ ॥८२॥ मुणिपायपंकयग्गे सम्मं सम्मत्तमह पवज्जित्ता । वज्जित्ता मिच्छत्तं नियनियगेहेसु संपत्ता ॥८३॥ पालिंति निरइयारं, अह अन्नया कोउगेण चवलत्ता । भिक्खूण मढं गंतुं तद्धम्म सुंदरो सुणइ ॥८४॥ मित्तेण वारिओवि हु न ठाइ भणइ य कहंति एएवि । झाणं नाणं निव्वाणसाहणं एत्थ किमजुत्तं ?॥८५॥ तो भणइ खेमचंदो इंदियवसयाण झाणनाणाई । गयमजणतुल्लाई एसो य इमो समुवएसो ॥८६॥
ततस्तेन हृष्टेन कृतं तथैव सोऽपि विषमुक्तः । उत्थाय तत्क्षणमेव सुप्तव्युत्थ इव विस्मितः ॥७२॥ पृच्छति किभेष लोको मिलित एकत्र, किंवा क्रीडाः । नर्तनगेयप्रमुखास्ताः सहसोपशान्ताः ? ॥७३॥ ततः कथिते वृत्तान्ते विस्तरतः स मुनि नमस्यति । मुनिनापि धर्मलाभमुक्त्वा धर्मः कथयितुं समारब्धः ॥७४॥ भो भो भव्याः ! भवसागरे बहुकुमतनीरभृते । कृच्छ्रेण लभते मग्नः सुबोधिनिश्छिद्रयानपात्रम् ॥७॥ लभ्यन्ते सुरसुखानि लभ्यन्ते नरेन्द्रवृन्दद्धयः । न च भोः सुबोधिरत्नं लभ्यते मिथ्यात्वतमोहरणम् ॥७६॥ बहुपुण्यप्रापणीय राज्यमपि लभेत चक्रवर्तिनाम् । न पुनः सुबोधिबहुलाभसंगतं नरभवं विमलम् ॥७७॥ स एव सुबोधिलाभो यत्र जिनो देवता विगतरागः । पञ्चमहाव्रतधारी गुरुरपि, जीवादितत्त्वानाम् ॥७८॥ सम्यक् च परिज्ञानं सम्यक्त्वं तच्च ब्रुवन्ति जिनवृषभाः । शङ्कादिदोषरहितं तत्पालयन्तः सुखीभवत ॥७९॥ शङ्का पूर्वोद्दिष्टा कथिता तेषां सविस्तरा मुनिना । अन्यान्यदर्शनानामभिलाषो भवति पुनः काङ्क्षा ॥८॥ सा सम्यक्त्वधरैर्दूरं दूरेण भवति त्यक्तव्या । निरवद्यरत्नलाभे कः काचमणीनभिलषति ? ॥८१॥ इत्यादिविस्तरे कथिते सम्यक्त्वमूलजिनधर्मे । वाणक्षेमचन्द्रसुन्दरप्रमुखा बहवो जनास्तत्र ॥८२॥ मुनिपादपङ्कजस्याने सम्यक् सम्यक्त्वमथ प्रपद्य । वर्जयित्वा मिथ्यात्वं निजनिजगेहेषु संप्राप्ताः ॥८३॥. पालयन्ति निरतिचारम् , अथान्यदा कौतुकेन चपलत्वात् । भिक्षूणां मठं गत्वा तद्धर्म सुन्दरः शृणोति ॥८४॥ मित्रेण वारितोऽपि खलु न तिष्ठति भणति च कथयन्येतेऽपि । ध्यानं ज्ञानं निर्वाणसाधनमत्र किमयुक्तम् ? ८५ ततो भणति क्षेमचन्द्र इन्द्रियवशगानां ध्यानज्ञाने । गजमानतुल्ये एष चायं समुपदेशः ॥८६॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |