________________
जह गहगणाण गयणं आहारो रोहणो य रयणाणं । सिंधूणं जह जलही तह सम्मत्तं सिवसुहाणं ॥१॥ जह उवलमो मुणीण चाओ विहवीण सीलामत्थीण । तह सम्मत्तं गिहिणो जइणो यवि भूसणं परमं ॥२॥ संकाए जिणधम्मे सव्वे देसे य मइलिए तम्मि । जायइ विहलं सयलंणुटाणं मणिरहस्सेव ॥३॥ तथाहि;---
महुरा नामेण पुरी अत्थि पसिद्धा जयम्पि भमरहिया। वित्तसुपवित्तपत्ता लच्छीनिवासा कमलिणिव्य॥४॥ तत्थथि अत्थिमणवंछियत्थसंपूरणेक्कसमणो । वेसमणो वरसिट्ठी सम्माट्ठिी पुरगरिहो ॥५॥ रूवेण रूविणी इव रूविणिनामेण गेहिणी तस्स । मिच्छत्तमोहियमई तहावि सा भत्तुणो इट्टा ॥६॥ ताणं च दुन्नि पुत्ता जाया समयम्मि सुंदरतरंगा। मणिसिंहनामो पढमो बीओ उण मणिरहो नाम ॥७॥ ताणं च परोप्परपीइपगरिसो वढिओ तहा कहवि । जह रामलक्खणाण निसुणिज्जइ समयसत्थे ॥८॥ अह अन्नया कयाइ जुगवं जमुणानईए कूलम्मि । कीलताणं ताणं चारणसमणो तहिं पत्तो ।।९।। मयणंव मुत्तिमंतं नं दंढें जणियलोयगाणंदा । गुरुभत्तिागरिसेणं नमंसिर दोवि उवविट्टा ॥१०॥ तो धम्मलाभपुव्वं मुणिणा संभासिओ विसेसेण । पारद्धाधम्मकहा तेसिं हियहाए जिणभाणया ॥११॥ इह भो भद्दा ! भवसायर मि तुब्भेहिणोरपारम्गि । जुगसमिलानाएण कहवि भमंतेहिं मणुयत्तं ॥१२॥ पत्तं आरियखिले जाइकुलाईहिं संगयं इन्हि । सवणुग्गहोवि एसो संपत्तो तुम्ह पुन्नेहिं ॥१३॥ अन्नपि हु कल्लाणं सव्वं संसारवासिजीवाणं । संपाडिज्जई पुन्नेण चेव केणावि भणियं च ॥१४॥
यथा ग्रहगणानां गगनमाधारो रोहणश्च रत्नानाम् । सिन्धूनां यथा जलधिस्तथा सम्यक्त्वं शिवसुखानाम् ॥ यथोपशमो मुनीनां त्यागो विभविनां शीलं स्त्रीणाम् । तथा सम्यक्त्वे गृहिणो यतिनश्चापि भूषणं परमम् ॥२॥ शङ्कया जिनधर्मे सर्वतो देशतश्च मलिनिते तस्मिन् । जायते विफलं सकलमनुष्ठानं मणिरथस्येव ॥३॥ मथुरा नाम्ना पुर्यस्ति प्रसिद्धा जगति भ्रम-र-हिता । वृत्तसुपवित्रपा(प)त्रा लक्ष्मीनिवासा कमलिनीव ॥४॥ तत्रास्त्यर्थिमनोवान्छितार्थसंपूरणैकवैश्रमणः । वैश्रमणो वरश्रेष्ठी सम्यग्दृष्टिः पुरगरिष्ठः ॥५॥ रूपेण रूपिणीव रूपिणीनाम्ना गेहिनी तस्य । मिथ्यात्वमोहितमतिस्तथापि सा भर्तुरिष्टा ॥६॥ तयोश्च द्वौ पुत्रौ जातौ समये सुन्दरतराङ्गौ । मणिसिंहनामा प्रथमो द्वितीयः पुनर्मणिरथो नाम ॥७॥ तयोश्च परस्परप्रीतिप्रकर्षों वधि तस्तथा कथमपि । यथा रामलक्ष्मणयोः श्रूयते समयशास्त्रेषु ॥८॥ अथान्यदा कदाचिद्युगपद् यमुनानद्याः कूले । क्रीडतोस्तयोश्चारणश्रमणस्तस्मिन् प्राप्तः ॥९॥ मदनमिव मूर्तिमन्तं तं दृष्ट्वा जनितलोचनानन्दौ । गुरुभक्तिप्रकर्षेण नमस्यित्वा द्वावप्युपविष्टौ ॥१०॥ ततो धर्मलाभपूर्व मुनिना संभाषितो विशेषेण ! प्रारब्धा धर्मकथा तयोर्हि तीर्थ जिनभणिता ॥११॥ इह भो भद्राः ! भवसागरे युष्माभिरनादिपारे । युगसमिज्ज्ञातेन कथमपि भ्रमद्धिमनुजत्वम् ॥१२॥ प्राप्तमार्यक्षेत्रे जातिकुलादिभिः संगतमिदानीम् । श्रवणावग्रहोऽप्येष संप्राप्तो युष्माकं पुण्यैः ।।१३॥ अन्यदपि खलु कल्याणं सर्व संसारवासिजीवानाम् । संपाद्यते पुण्यनेव, केनापि भणितं च ॥१४॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org