________________
चंपयमालाकहा।
१२७ चिंतइ तओ किमेसा नयरी अन्ना गिहपि अन्नयरं । अन्ने य ते पएसा जे पिउणा भूसिया हुँता ॥३२५॥ जह गयणं रयणीए रहियं रयणीयरेण न हुसोहं । धरइ तहा नगरमिणं अहियं ताएण परिचत्तं ॥३२६॥ कालेण गलियसोगोपालइ रजं जणाण कयचोजं । सिरिभुवणाणंदनिवो अक्कमियासेसरिउचक्को ।।३२७॥ अरिकेसरिमुणिराओ राईदिवसपि करइ सुत्तत्थं । सुत्तत्थतदुभयविऊ जाओ कालेण गीयत्थो॥३२८॥ सूरिपयम्मि गुरूहिं ठविओ सह दिक्खिओ य सव्वो सो। मुणिसाहुणीण वग्गो परिवारत्तेणणुनाओ॥ विहरंतस्सवि य तओ खीणघाइकम्मतमनियरे । सज्झाणसेलसिहरे उइओ वरकेवलदिणिंदो ॥३३०॥ पडिबोहिवि भवियजणं सुइरं, आउक्खयम्मि सेलेसिं । आरुहिउँ अरिकेसरिसूरी परमप्पयं पत्तो ॥३३१॥ दुल्लहदेवीसुलसापमुहाहिं साहुणीहिं परियरिया । एक्कारस अंगाई चंपयमालावि परिपढइ ॥३३२॥ ठविया पवित्तिणिपए विहरइ वसुहाए विविहतवनिरया। निरयाइदुहपरंपरमवर्णिती भूरिभवियाणं ।।३३३॥
अह सा गुरुसुस्मूसविसोहियकम्ममल, वेयावच्चसमुज्जमरंभियतमपडल। सह अउव्वकरणकमि खवगसेढि करवि, मोहमहोयहि लीलह अइदुत्तरु तरवि ॥३३४॥ चरणुवरतअगंजियअंतररिज्वलिण, तिहुयणु नियवि समग्गु विनिम्मलकेवलिण। तीसदिवसअणसणिण सुसाहुणिपरिगरिय, मोक्खुठाणि अक्खेविण चंपयमाल ठिय ॥३३५॥ ॥
॥ इति सम्यवत्वप्रशंसायां चम्पकमालाकथानकं समाप्तम् ।।
चिन्तयति ततः किमेषा नगर्यन्या गृहमप्यन्यतरत् । अन्ये च ते प्रदेशा ये पित्रा भूपिता अभवन् ॥३२॥ यथा गगनं रजन्यां रहितं रजनीकरेण न हि शोभाम् । धरति तथा नगरमिदमधिकं तातेन परित्यक्तम् ॥३२६॥ कालेन गलितशोकः पालयति राज्यं जनानां कृताश्चर्यम् । श्रीभुवनानन्दनृप आक्रान्ताशेषरिपुचक्रः ॥३२॥ अरिकेसरिमुनिराजो रात्रिदिवसमपि कति सूत्रार्थम् । सूत्रार्थतदुभयविज्जातः कालेन गीतार्थः ॥३२८॥ सूरिपदे गुरुभिः स्थापितः सह दीक्षितश्च सर्वः सः । मुनिसाध्वीनां वर्गः परिवारत्वेनानुज्ञातः ॥३२९।। विहरतोऽपि च ततः क्षीण घातिकर्मतमोनिकरे । सद्ध्यानशैलशिखर उदितो वरकेवलदिनेन्द्रः ॥३३०॥ प्रतिबोध्य भविकजनं सुचिरम् , आयुःक्षये शैलेशीम् । आरुह्यारिकेसरिसूरिः परमपदं प्राप्तः ॥३३१।। दुर्लभदेवीसुलसाप्रमुखाभिः साध्वीभिः परि करिता । एकादशाङ्गानि चम्पकमालापि परिपठति ॥३३२॥ स्थापिता प्रवत्तिनीपदे विहरति वसुधायां विविधतपोनिरता । निरयादिदुःखपरम्परामपनयन्ती भूरिभविकानाम् ।।
अथ सा गुरुशुश्रूषाविशोधितकर्ममला, वैयावृत्त्यसमुद्यमरुद्धतमःपटला । सहापूर्वकरणक्रमेण क्षपकोणं कृत्वा, मोहमहोदधिं लीलयाऽतिदुस्तरं तीर्वा ॥३३४॥ चरणोपरततागजितान्तररिपुबलेन, त्रिभुवनं दृष्ट्वा समग्र विनिर्मलकेवलेन । त्रिंशदिवसानशनेन सुसाध्वीपरिकरिता, मोक्षस्थानेऽक्षेपेण चम्पकमाला स्थिता ॥३३५॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org