Page Text
________________
१२६
सुपासनाह चरिअम्मि
दुलहदेवीचपयमालापमुहाहि सयलदेवीहि । आसीसामुहलाहि तस्स कओ अक्खयक्खेवो ॥ ३११ ॥ भइ य चंपमाला मागयं जाय ! रज्जरिणमेयं । तइ संकमियं पिउणा नित्थरियव्त्रं पयत्तेण ॥ ३१२|| पुत्तय ! लोए भन्नंति अत्थसत्थेसु तिनि पुरिसत्था । तेसुंपि अत्थकामा धम्माउच्चिय लहिज्जंति ।।३१३॥ परमत्थम्मि उ सुच्चिय मोक्खस्सवि कारणं न उण इयरे । जं ते निसेविया भवदुहिकहेउं भवंति तओ || ३१४ || पुरिसत्थत्तं किं तेसु, होइ धम्मोवि वच्छ ! पुरिसत्थो । सोच्चिय जो खलु भणिओ जिणेहिं गयरायदोसेहिं ॥ तावच्छ ! तए अप्पा पर्यट्टियव्वोऽपमत्त चित्तेणं । तह नियनच्चसमाणो लोओवि जिणिदधम्मम्मि ||३१६ || नय रायधम्मवाहाए होइ एसोवि, तत्थवि पैयत्तो । नो मोत्तव्यो रेहड़ जेण अवत्थोचियं सव्वं ॥३१७॥ सव्वकलाकुसलस्सवि पत्तहस्तवि जिणिदधम्मम्मि । जा तुह सिक्खा सच्चं अवच्चनेहस्स तं ललियं ॥ इय तीसे उवएसे पाउं सवणंजलीहि अमयंव। भुवणाणंदनरिंदो उट्ठेउं पणमइ नरिदं ॥३१९॥ तह देवीओवि, तत्तो तेणाणुगओऽरिकेसरिनरिंदो । देवीहिं परियणेण य वंदइ गंतु मुदिव ॥ ३२० ॥ तह गिरहइ अक्वेवेण मोक्खसोक्खाभिकंखिरो दिक्खं । चंपयमाल। पमुहावरोहरमणीहिं परियरिओ ।। ३२१ ॥ पव्वाइया सुलसावि हु तीए गुरू संकरोवि सयलेण । सह परियणेण गिण्हइ दिक्वं गुरुपायमूलम्मि ।। ३२२|| चंपयमालापभिई अज्जाउ समझियाउ मयहरीए । सिरिआणंद सिरीए संजय सिरीएव्व पञ्चक्खं ॥ ३२३॥ भुवणाणंदनिवोवि हु वंदेडं जिणवरं मुणिदे य । संपत्तो नियभवणं हरिसविसायाउलो धणियं || ३२४ ||
दुर्लभदेवीचम्पकमालाप्रमुखाभिः सकलदेवीभिः । आशर्मुखराभिस्तस्य कृतोऽक्षताक्षेपः ॥ ३११ ॥ भणति च चम्पकमाला क्रमागतं जात ! राज्यर्णमेतत् । त्वाये संक्रमितं पित्रा निस्तरीतव्यं प्रयत्नेन ॥३१२॥ पुत्रक ! लोके भण्यन्तेऽर्थशास्त्रषु त्रयः पुरुषार्थाः । तेष्वप्यर्थकामौ धर्मादेव लभ्येते ।।३१३|| परमार्थतस्तु स एव मोक्षस्यापि कारणं न पुनरितरौ । यत्तौ निषेवितौ भवदुःखेकहेतू भवतस्ततः ॥३१४॥ पुरुषार्थत्वं किं तयोः, भवति धर्मोऽपि वत्स ! पुरुषार्थः । स एव यः खलु भणितो जिनैर्ग तरागद्वेपैः ॥ ३१९ ॥ तस्माद् वत्स ! त्वयात्मा प्रवर्तितव्योऽप्रमत्तचित्तेन । तथा निजापत्यसमानो लोकोऽपि जिनेन्द्रधर्मे ॥ ३९६ ॥ न च राजधर्मबाधा भवत्येषोऽपि तत्रापि प्रयत्नः । नो मोक्तव्यो राजते येनावस्थोचितं सर्वम् ॥३१७॥ सर्वकलाकुशलस्यापि बहुशिक्षितस्यापि जिनधर्मे । या तव शिक्षा सत्यमपत्यस्नेहस्य तल्ललितम् ॥ ३१८॥ इति तस्या उपदेशान् पीत्वा श्रवणाञ्जलिभ्याममृतमिव । भुवनानन्दनरेन्द्र उत्थाय प्रणमति नरेन्द्रम् ॥३१९॥ तथा देवीरपि, ततस्तेनानुगतोऽरिकेसरिनरेन्द्रः । देवीभिः परिजनेन च वन्दते गत्वा मुनीन्द्रपादान् ॥ ३२० ॥ तथा गृह्णात्यक्षेपेण मोक्षसौख्याभिकाङ्क्षनशीलो दीक्षाम् । चम्पकमालाप्रमुखावरोधरमणीभिः परिकरितः ।। ३२१॥ प्रव्राजिका सुलसापि हि तस्या गुरुः शङ्करोऽपि सकलेन । सह परिजनेन गृह्णाति दीक्षां गुरुपादमूले ॥ ३२२ ॥ चम्पकमालाप्रभृतय आर्याः समर्पिता महत्तरायै । श्रीआनन्द श्रियै संयमश्रिया इव प्रत्यक्षम् ॥३२३॥ मुवनानन्दनृपोऽपि खलु वन्दित्वा जिनवरं मुनीन्द्रांश्च । संप्राप्तो निजभवनं हर्षविषादाकुलो बाढम् ॥ ३२४॥
१ क य जन्तो ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |