________________
चंपयमालाकहा। तेणवि तहत्ति विहियं पुरिसे संपेसिऊण सव्वत्थ । धयचिंधहट्टसोहाए सोहियं तं पुरंपि कयं ॥२७०॥ मासम्मि अइक्कंते नाम पुत्तस्स सुहमुहुत्तम्मि । भुवणाणंदोत्ति कयं महाविभूईए भूवइणा ॥२७१।। संगयकलाकलावो वित्तजुओ सयललोयमणहरणो । जुवरायपए रायव्य ठाविओ सो नरिंदेण ॥२७२॥ तत्तो कमेण पुत्तो जाओ बीओवि कुमरकरिसीहो। दुहियावि तहा एक्का जयसुंदरिनामिया जाया ॥ इय वचंते काले चंपयमालाए नियपई भणिओ । समओ एस नरेसर ! वयमग्गे गरुयपुरिसाणं ॥२७४॥ तो भण इ निवो जुत्तं भणियं तुम्हेहिं किंतु कम्मवसा। तुहमुहकमलविलोयणतिसिओच्चिय अज्जवि मयच्छि!॥ तो पइ तं सा जंपइ मा जंपसु नाह ! एरिसं वयणं । अणुसाससु अप्पाणं इमेण अणुसासणकमेण ॥२७६॥ तद्यथा--- ही ही निहीण रे जीव ! पावित्रं मणुयजम्ममवि दुलहं । हारसि रमणीण कए जाण का चंगिमा ताण?॥ तथाहि;---- ज मझे तं बाहिं ज बाहिं तं हविज जह मज्झे । रमणीतणुस्स ता होज्ज दुनिवारा सुणयकाया ॥२७८॥ किं रमणीयं रमणीतणुस्स चम्मटिरुहिरमइयस्स । मुत्तंतपुरीसनसावसाविसप्पंतगंधस्स ? ॥२७९॥ मयणअभुल्लिर दुल्ललियभिल्लसुमहल्लतिक्खभल्लीहिं । सो विज्झइ जो गिज्झइ रमणीरमणीयतणुफासे ॥२८॥ जह अणुरजसि तरुणीयणम्मि तह जइ जिणिंदधम्मम्मि । तो तेणेव भवेणं भवक्खओ तुह भवे जीव!॥ को अणुराओ का तम्मि भल्लिमा वल्लहम्मि रे जीव ! । जम्मि चलो सम्भावो गयणम्भिव तडितडकारो॥ तथा सा दासत्वाद् मुक्ताऽऽज्ञप्तश्च तथा प्रतीहारः । यथा जिनपूजापूर्व वर्धनकं कारय ॥२६९॥ तेनापि तथेति विहितं पुरुषान् संप्रेष्य सर्वत्र । ध्वजचिह्नहट्टशोभया शोभितं तत्पुरमपि कृतम् ॥२७०॥ मासेऽतिक्रान्ते नाम पुत्रस्य शुभमुहूर्ते । भुवनानन्द इति कृतं महाविभूत्या भूपतिना ॥२७१॥ संगतकलाकलापो वृत्तयुतः सकललोकमनोहरणः । युवराजपदे राजेव स्थापितः स नरेन्द्रेण ॥२७२॥ ततः क्रमेण पुत्रो जातो द्वितीयोऽपि कुमारकरिसिंहः । दुहितापि तथैका जयसुन्दरीनामिका जाता ॥२७३॥ इति व्रजति काले चम्पकमालया निजपतिर्भणितः । समय एष नरेश्वर ! व्रतमार्गे गुरुपुरुषाणाम् ॥२७४॥ ततो भणति नृपो युक्तं भणितं युप्माभिः किन्तु कर्मवशात् । त्वन्मुखकमलविलोकनतृषित एवाद्यापि मृगाक्षि ! ॥ ततः प्रति तं सा जल्पति मा जल्पीर्नाथ ! ईदृशं वचनम् । अनुशाध्यात्मानमनेनानुशासनक्रमेण ॥२७६॥ ही ही निहीन रे जीव ! प्राप्य मनुजजन्मापि दुर्लभम् । हारयसि रमणीनां कृते यासां का चङ्गिमा तासाम् ॥ यद् मध्ये तद् बहिर्यद् बहिस्तद् भवेद्यदि मध्ये । रमणीतनोस्ततो भवेयुर्दुनिराः शुनककायाः ॥२७८॥ किं रमणीयं रमणीतनोश्चास्थिरुधिरमयस्य । मूत्रान्त्रपुरीषनसावसाविसर्पगन्धस्य ? ॥२७९॥ मदनाभ्रंशनशीलदुर्ललितभिल्लसुमहातीक्ष्णभल्लीभिः । स विध्यति यो गृध्यति रमणीरमणीयतनुस्पर्श ॥२८॥ यथाऽनुरजसि तरुणीजने तथा यदि जिनेन्द्रधर्मे । ततस्तेनैव भवेन भवक्षयस्तव भवेज्जीव ! ॥२८१॥
१ क. ख. 'मरिक ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org