________________
१२२
सुपासनाह चरिअम्मि
इय धरणिनिहित्तसिरा दुल्लहदेवी पुणो पणमिऊण । मह एए चिय चरणा सरणं इय भणिय पुणरुत्तं ॥ २५७॥ भणइ तइच्चिय वयणं कस्सवि सुयणस्स सुयणु ! सच्चवियं । जं अगुणेसुवि सत्तेसु होंति उवयारिणो सुयणा ।। यतः;
"निर्गुणेष्वपि सत्त्वेषु दयां कुर्वन्ति साधवः । नहि संहरति ज्योत्स्नां चन्द्रश्चाण्डालवेश्मसु ॥" इय चैपयमालाए सह गुरुपीईए वड्ढमाणीए | दुल्लहदेवीए निवो चमक्किओ चितए एवं || २५९ || सुकुलुप्पत्ती य गुणन्नुया य सम्मं इमीए निव्वडिया । वयगस्स इमस्स तहा अत्थोवि य परिणओ बाढं ॥ 66 'वरं ज्वालाकुले वह्नावहाय निहितं वपुः । न पुनर्गुणसंपन्ने कृतः स्वल्पोऽपि मत्सरः ।" इय एवं सव्वत्थवि समुव्वतो गुणेसु बहुमाणं । सविसेसं जिणधम्मे कुणइ पविति पुनाहो ॥२६१ ॥ तथाहि;
1
पनगरं पइगामं सव्वत्थ जिणेसराण भवणाई । कारेइ निययदेसे विसेसओ सुविहियजणस्स ॥ २६२॥ भत्तिबहुमाणपव्वं वसहिपयाणाइएस किच्चेसु । नियअहिगारियलोयं पयट्टए समयनीईए || २६३ ॥ साहम्मियवच्छल्लं परमंगं सिवसुहस्स तं कुणइ | सुणइ सिद्धंतसारं धरियस्स न मरणमाणवः || २६४ ॥ सव्वत्थवि घोसावर पडहयपुच्वं अमारिसदं च । उम्मुक्कसुंकदंडं सावयलोयं करावे || २६५ || इय देवीए समेओ धम्मपरो पालए सुनीईए । रज्जमणवज्जकज्जे सज्जमई सययमुज्जमई ॥ २६६ ॥ अह अन्नया कयाई पसवइ पुत्तं पवित्तसुमुहुत्ते । चंपयमाला पुव्वव्व दिणयरं अरुणकरचरणं ||२६७|| वद्धाविओ नरिंदो पवईयाए पुत्तजम्मेण । से दिनमंगलग्गं आभरणं मउडपरिवज्जं ॥ २६८ ॥ तह सा दासत्ताओ मुक्काणत्तो य तह पडीहारो । जह जिणपूयापुव्वं वद्धावणयं करावेह || २६९ ||
इति धरणनिहितशिरा दुर्लभदेवी पुनः प्रणम्य । ममैतावेव चरणौ शरणमिति भणित्वा भूयः ॥ २५७ ॥ भणति त्वयैव वचनं कस्यापि सुजनस्य सुतनु ! सत्यापितम् । यदगुणेष्वपि सत्त्वेषु भवन्त्युपकारिणः सुजनाः ॥ २५८॥ इति चम्पकमालया सह गुरुप्रीतौ वर्धमानायाम् । दुर्लभदेव्या नृपश्चमत्कृतश्चिन्तयत्येवम् ॥२५९॥ सुकुलोत्पत्तिश्च गुणज्ञता च सम्यगस्या निष्पतिता । वचनस्यास्य तथाऽर्थोऽपि च परिणतो बाढम् ॥ २६०॥ इत्येवं सर्वत्रापि समुद्वहन् गुणेषु बहुमानम् । सविशेषं जिनधर्मे करोति प्रवृत्तिं पृथिवीनाथः ॥२६१॥ प्रतिनगर प्रतिग्रामं सर्वत्र जिनेश्वराणां भवनानि । कारयति निजदेशे विशेषतः सुविहितजनस्य ॥२६२॥ भक्तिबहुमानपूर्वं वसतिप्रदानादिकेषु कृत्येषु । निजाधिकारिलोकं प्रवर्तयति समयनीत्या ॥ २६३ ॥ साधर्मिकवात्सल्यं परमाङ्गं शिवसुखस्य तत्करोति । शृणोति सिद्धान्तसारं धृतस्य न मरणमाज्ञपयति ॥ २६४ ॥ सर्वत्रापि घोषयति पटहपूर्वममारिशब्दं च । उन्मुक्तशुल्कदण्डं श्रावकलोकं कारयति ॥२६५॥ इति देव्या समेतो धर्मपरः पालयति सुनीत्या । राज्यमनवद्यकार्ये सज्जमतिः सततमुद्यच्छति ॥ २६६ ॥ अथान्यदा कदाचित्प्रसूते पुत्रं पवित्रं सुमुहूर्ते । चम्पकमाला पूर्वेव दिनकर मरुणकरचरणम् ॥ २६७॥ वर्धितो नरेन्द्रः प्रियंवदया पुत्रजन्मना । तस्यै दत्तमङ्गलग्नमाभरणं मुकुटपरिवर्जम् ॥ २६८ ||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org