Page Text
________________
सुपासनाह वरिअम्मि
अद्धच्छिपिच्छिरीहि अवलाहिं विचलविवेयनेहाहिं । असुइगुरुकुट्टियाहित्रि जे भंसिज्जति सत्ताओ || ताण फुसिज्जउ लीहा जीहा विउसाण धुणउ किं ताण | पुरिसायारधराणं चिंचापुरिसाणत्र नराणं ॥ ही ही ! अणज्जकज्जज्जयस्स रे जीव ! तुज्झ, किं भणिमो । जिणसासणंपि कहमवि लद्धं हारेसि मुहियाए ? | जं विसएसु पसज्जसि भंजसि सुहसीलगरुयवणराई । मत्तकारिव्व न चेयसि देसणतिक्खं कुस पहारं ||२८६ ॥ तरम्मि भुलं हे हियय ! हयास ! जिणमयं लधुं । विसयसुहाई वछसि जीयट्टा पियसि हालहलं || विसघारिओ रिओ सि मोहेण किंव ठगिओ सि । विसएसुवि जं सुक्खं मग्गसि रे जीव ! जाणतो ॥
! तुझ चंगिमा तुंगमावि धी! घी ! गुणाण माहणं । जं किर लद्धविवेओवि ववससे भुंजिउं विसए || विसया विसंव विसया असिव्व विसया मसिव्व मन्नेसु । मइधारणछेयणकारणाउ जसमयलगाओ य ॥ ता खणमविन खमं ते विसएस मणो करितु रे जीव ! । सुरचावचंचले जीवियम्मि विसर का तहा ? ॥
लक्मणं काउंसयावि झाज्ज भवसरूवं तु । जेण जरमरणहरणं संवेगरसायणं लहह || २९२|| इय तव्वणायन्नणसंवेवसुच्छलंतवणपुलओ । चंपयमाले सप्पणयनिव्भरं भणइ नरनाहो ||२९३ || मिच्छत्तकद्दमाओ तह उद्धरिडं पयडिओ पुब्विं । जह इहपरभवसुहकारणेसु अह उज्जओ जाओ ॥ २९४॥ रज्जधुराधरणखमे संपइ पत्तेवि पुत्तरयणम्मि । पुव्वभवन्भासाओ रागानलदाहविहरस्स ||२९५ || नियमुहसुवण्णकल सुद्धसंतसंवेयरसजलुप्पीलो । पल्हत्थिओ ममोवरि रायपयावंव अवणेउं ॥ २९६ ॥
कोऽनुरागः किं तस्मिन् भद्रत्वं वालभ्ये रे जीव ! । यस्मिंश्चलः सद्भावो गगन इव तडित्तटत्कारः ||२८२॥ अर्थाक्षिद्रष्ट्रीभिरबलाभिर्विचल विवेकस्नेहाभिः । अशुचिगुरुकोष्ठिकाभिरपि ये भ्रंश्यन्ते सत्त्वात् ॥ २८३॥ तेषां मृज्यतां रेखा जिह्वा विदुषां स्तोतु किं तेषाम् । पुरुषाकारघराणां चञ्चापुरुषाणामिव नराणाम् ||२८४॥ ही ही ! अनार्यकार्यार्जकस्य रे जीव ! तव किं भणामः । जिनशासनमपि कथमपि लब्ध्वा हारयसि मुधा ॥ यद् विषयेषु प्रसीदसि भनक्षि शुभशीलगुरुवनराजीः । मत्तकरीव न चेतसि देशना तीक्ष्णाङ्कुशप्रहारम् ॥ २८६ ॥ मार्गान्तरे भ्रष्टं हे हृदय ! हताश ! जिनमतं लब्ध्वा । विषयसुखानि वाञ्छसि जीवितार्थं पिबसि हलाहलम् ॥ विषघातितोऽसि धत्तूरितोऽसि मोहेन किंवा वञ्चितोऽसि । विषयेष्वपि यत्सौख्यं मार्गयसि रे जीव ! जानन् ॥ धिक्तव चङ्गिमानं तुङ्गिमानं धिग्धिग् गुणानां माहात्म्यम् । यत्किल लब्धविवेकोऽपि व्यवस्यसि भोक्तुं विषयान् ॥ विषयान्विषमिव विषयानसिमिव विषयान्मषिमिव मन्यस्व । मतिघातनच्छेदनकारणाद्यशोमलिनकरणाच्च ॥ २९० ॥ तस्मात्क्षणमपि न क्षमं ते विषयेषु मनः कर्तुं रे जीव ! | सुरचापचञ्चले जीविते विषयषु का तृष्णा ? ॥२९१॥ इति लक्ष्य मनः कृत्वा सदापि ध्यायेत भवस्वरूपं तु । येन जरामरणहरणं संवेगरसायनं लभध्वम् ॥ २९२॥ इति तद्वचना कर्णनसंवेगवशोच्छलद्वन पुलकः । चम्पकमालां सप्रणयनिर्भरं भणति नरनाथः ||२९३॥ मिथ्यात्वकर्दमात् तथोद्धृत्य प्रवर्तितः पूर्वम् । यथेह परभवसुखकारणेष्वसावुद्यतो जातः ||२९४ || राज्यधुराधरणक्षमे संप्रति प्राप्तेऽपि पुत्ररत्ने । पूर्वभवाभ्यासाद् रागानलदाह विधुरस्य ॥ २९५ ॥
९ क. लसीलव, ख. 'लसरलव' । २ ख. धी गुणकलाण ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |