Page Text
________________
चंपयमालाकहा। राया जा अवलोयइ सविसेसं ता अदंसणं पत्तो । सो सहसा, तो राया विम्हइयमणो विचितेइ ॥१६६॥ एईए ख्वमोहियहियो विजाहरो इमो कोवि । पच्छन्नो पडिवन्नो धिद्धी ! इत्थीसहावस्स ॥१६७॥
नय धिप्पइ सुसणेहि न हु विणइहि गुणिहि, नहु लजह नय माणिण नय चाडुयसइहिं ।
नय खरकोमलवयणि न विहवि न जोव्वणिण, दुग्गेज्झउं मणु महिलहं चिंतह आयरिण ॥१६८॥ जो जाइ जुबइवग्गे सम्भावं मयणमोहिमो. पुरिसो । दुत्तरदुक्खसमुद्दे निवडइ सो नत्थि संदेहो ॥१६९॥ जिणवयणभावियावि हु निम्मलकुलसंभवावि धीरावि। जइ एसावि कुसीला का गणणा इयरनारीणं ? । इय तीए विरत्तमणो राया चिंतेइ मज्झ भोगखमा । नूणं न होइ एसा तहावि संभासणीया मे ॥१७१॥ जेणुवयारो सो कोइ तीए जिणधम्मदाणओ विहिओ। भवसयपरंपरासुवि पडिउवयारे न जस्स खमो ॥ किञ्च । वायसविट्टालियभोयणं तु को भुंजिउं समहिलसइ ?। अमयंव छिप्पछित्तं न भोगमरिहेइ विउसाण ॥ इय तीए अंगसंगे संगोविऊण अप्पणो चित्तं । संवरिउ आगारं तीए सयासम्मि संपत्तो ॥१७४॥ पुव्वठिईए तत्तो तीए अभुटिओ ठिओ सिजं । संभासिवि खणमेगं पुणोवि उठेइ नरनाहो ॥१७५॥ इय पइदिणंपि एवं संभासाई करेइ नरनाहो । नो पुण तणुसंभोग तो सा एवं विचितेइ ॥१७६॥ किं कारणं नरिंदो मंदसिणेहो पईव इव दाउं । खगमेगं दरिसावं पुणोवि असणीहोइ ? ॥१७७॥ तो ओगिव्हिय सदं करेइ चूडामणीइ उवओगं । पयाइयविजाए पिच्छइ विलसियमसेसंपि ॥१७८॥
राजा यावदवलोकते सविशेषं तावददर्शनं प्राप्तः । स सहसा, ततो राजा विस्मितमना विचिन्तयति ॥१६६॥ एतया रूपमोहितहृदयो विद्याधरोऽयं कोऽपि । प्रच्छन्नः प्रतिपन्नो धिग् धिक् स्त्रीस्वभावम् ॥१६७॥
नच गृह्यते सुस्नेहैर्न च विनयैर्गुणैः, न हि लज्जाभिर्नच मानेन नच चाटुकशतैः ।।
नच खरकोमलवचनेन न विभवेन च यौवनेन, दुर्गाहं मनो माहिलानां चिन्तयतादरेण ॥१६८॥ यो याति युवतिवर्गे सद्भावं मदनमोहितः पुरुषः । दुस्तरदुःखसमुद्रे निपतति स नास्ति संदेहः ।।१६९॥ जिनवचनभावितापि हि निर्मलकुलसंभवापि धीरापि । यद्येषापि कुशीला का गणनेतरनारीणाम् ? ।।१७०॥ इति तस्यां विरक्तमना राजा चिन्तयति मम भोगक्षमा । नूनं न भवत्येषा तथापि संभाषणीया मे ॥१७१॥ येनोपकारः स कोऽपि तया जिनधर्मदानतो विहितः । भवशतपरम्परास्वपि प्रत्युपकारे न यस्य क्षमः ॥१७२॥ वायसविदालितभोजनं तु को भोक्तुं समभिलषते ? । अमृतं वा भिक्षास्पृष्टं न भोगमर्हति विदुषाम् ॥१७॥ इति तस्या अङ्गसङ्गे संगोप्यात्मनश्चित्तम् । संवृत्याकारं तस्याः सकाशे संप्राप्तः ॥१७४॥ पूर्वस्थित्या ततस्तयाभ्युत्थितः स्थितः शय्यायाम् । संभाष्य क्षणमेकं पुनरप्युत्तिष्ठति नरनाथः ॥१७॥ इति प्रतिदिनमप्येवं संभाषादीन् करोति नरनाथः । नो पुनस्तनुसंभोगं ततः सैवं विचिन्तयति ॥१७६॥ किं कारणं नरेन्द्रो मन्दस्नेहः प्रदीप इव दत्त्वा । क्षणमेकं दर्शनं पुनरप्यदर्शनीभवति ॥ १७७ ॥ ततोऽवगृह्य शब्दं करोति चूडामणेरुपयोगम् । प्रवाजिकाविद्यायाः पश्यति विलसितमशेषमपि ॥१७८॥
Jain Education International
Jain Education international
For Private & Personal Use Only
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |