________________
सुपासनाह-चरिअम्मिइय वुत्ता सम्मत्ते अखोहणिज्जा सइंदविदेहि । देवेहि सा जंपइ धुत्तारसि जइ जणं अन्नं ॥१५२॥ जिणवयणभावियाणं अवगयदुहरूवभवसरूवाणं । तुम्हारिसीण वयणं न कमेइ विसंच अपयम्मि ॥१५३। पुत्तविहणा सिचाइ पलवियं जं तए अइवियड्ढे । इत्थीरयणाण हंति कइ सुया जेण चक्कीणं ?॥१५४! जम्मंतरपत्ताणवि पुव्वभकभत्थपेमवसगाणं । सहसा उल्लावा तदभिहाणगब्भा पयटुंति ॥१५५॥ होइ इह अपुत्ताणं न य सुगई, मोहविलसियमिमंपि । पुत्ता अबंभहेऊ बंभे धम्मो तओ सुगई ॥१५६॥ पुत्तेहिं जइ सग्गो होइ तओ गड्ड सुयरी पढमं । साणी वा सउणी वा कमढी वा गच्छिही सग्गं ॥१५७॥ जइ रक्खकंडयाई पुत्तं जणयंति तो न हु अपुत्तो। जायइ जयम्मि कोवि हु, जणं मुहा मा भमाडेसु॥१५८॥ जपि पलत्तं कालीइ पूयमिच्चाइ, तत्थ का काली। किंव सुरमंसगिद्धाइसाइणीएवि देवत्तं ? ॥१५९॥ मोत्तूण जिणं जिणमयट्टिए य अन्नं अहं न वंदामि । वरकरिवरम्मि चडिउंको खरक्खधं समारुहइ ?।१६०। इय एवं जुत्तीहिं धुत्ती सुनिवारियावि नोटाइ । पडिहारीए वाहाहिं धरिय निवासिया तत्तो ॥१६१।। कोवेण धमधमंती सुमरइ सा पुव्वप्ताहियं विजं । सुमरियमित्ता पत्ता किं कायव्यंति सा भणइ ॥१६२॥ पव्वाइया पयंपइ एसा नियनाणगव्विया पावा । मज्झवि कुणइ अवनं ता जीवंती जहा एसा ॥१६३॥ सारीरमाणसाई दुहाई अणुहवइ रायपरिचत्ता । सीलविसयं कलंकं तह एईए पयासेह ॥१६४॥ तो विज्जादेवीए रयणीइ समागयस्स नरवइणो । वासभवणे रमंतो सह तीए दंसिओ पुरिसो ॥१६५।
तथा कालीदेव्याः पूजां कृत्वा तर्पणापूर्वम् । सुतविषयमुपयाचितामच्छ तव येन भवति सुतः ॥१५१॥ इत्युक्ता सम्यक्त्वेऽक्षोभणीया सेन्द्रवृन्दैः । देवैः सा जल्पति प्रतारयसि यदि जनमन्यम् ॥१५२॥ जिनवचनभावितेष्ववगतदुःखरूपभवस्वरूपेषु । युष्मादृशीनां वचनं न कामेद् विषमिवामृते ॥१५३॥ पुत्रविहीनाऽसीत्यादि प्रलपित यत् त्वयाऽतिविदग्धे !। स्त्रीरत्नानां भवन्ति कति सुता येन चक्रिणाम् ॥१५४॥ जन्मान्तरप्राप्तानामपि पूर्वभवाभ्यस्तप्रेमवशगानाम् । सहसोलापास्तदभिधानगर्भाः प्रवर्तन्ते ॥१५॥ भवतीहापुत्राणां न च सुगतिः, मोहविलसितमिदमपि । पुत्रा अब्रह्महेतवो ब्रह्मणि धर्मस्ततः सुगतिः॥१५६॥ पुत्रैर्यदि स्वर्गों भवति ततश्छागी शूकरी प्रथमम् । शुनी वा शकुनिर्वा कमठी वा गच्छेत् स्वर्गम् ॥१५७॥ यदि रक्षाकाण्डकादयः पुत्रं जनयन्ति ततो न खल्वपुत्रः । जायते जगति कोऽपि हि, जनं मुधा मा भ्रमय।।१३।। यदपि प्रलतं काल्याः पूजामित्यादि, तत्र का काली । किंवा सुरामांसगृद्धातिशायिन्या अपि देवत्वम् ? ॥ मुक्त्वा जिनं जिनमतस्थितांश्चान्यमहं न वन्दे । वरकरिवरे चटित्वा कः खरस्कन्धं समारोहति ? ।।१६०॥ इत्येवं युक्तिभिर्धूर्ता सुनिवारितापि नोत्तिष्ठति । प्रतिहार्या बाहुभ्यां धृत्वा निर्वासिता ततः ॥१६१॥ कोपेनोद्धमन्ती स्मरति सा पूर्वसाधितां विद्याम् । स्मृतमात्रा प्राप्ता किं कर्तव्यामिति सा भणति ॥१६२॥ प्रवाजिका प्रनल्पत्येपा निजज्ञानगर्विता पापा । ममापि करोत्यवज्ञां तस्माज्जीवन्ती यथैषा ॥१६३॥ शारीरमानसानि दुःखान्यनुभवति राजपरित्यक्ता । शीलावषयं कलङ्क तथैतस्याः प्रकाशय ॥१६४॥ ततो विद्यादेव्या रजन्यां समागताय नरपतये । वासभवने रममाणः सह तया दर्शितः पुरुषः ॥१६॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org