________________
१४६ ]
[वृहद् आध्यात्मिक पाठ संग्रह न सन्ति बाह्या मम केचनार्था, भवामि तेषां न कदाचनाहम्। इत्थं विनिश्चत्य विमुच्य बाह्यं, स्वस्थ: सदा त्वं भव भद्र मुक्त्यै॥२४॥ आत्मानमात्मान्यवलोकमानस्त्वं दर्शनज्ञानमयो विशुद्धः । एकाग्रचित्तः खलु यत्र-तत्र, स्थितोपि साधुर्लभते समाधिम्॥२५ ।। एक: सदा शाश्वतिको ममात्मा, विनिर्मल: साधिगमस्वभावः । बहिर्भवा सन्त्यपरे समस्ता, न शाश्वता: कर्मभव: स्वकीयाः ॥२६ ।। यस्यास्ति नैक्यं वपुषापि साड़, तस्यास्ति किं पुत्रकलत्रमित्रैः । पृथककृते चर्मणि रोमकूपाः, कुतो हि तिष्ठन्ति शरीरमध्ये ॥२७॥ संयोगतो दुःखमनेकभेदं, यतोऽश्नुते जन्मवने शरीरी। ततस्त्रिधासौ परिवर्जनीयो, यियासुना निर्वृतिमात्मनीनाम्॥२८॥ सर्वं निराकृत्य विकल्पजालं, संसारकान्तारनिपातसेतुम् । विविक्तमात्मानमवेक्ष्यमाणो, निलीयसे त्वं परमात्मत्त्वे ॥२९॥ स्वयंकृतं कर्म यदात्मना पुरा, फलं तदीयं लभते शुभाशुभम्। परेण दत्तं यदि लभ्यते स्फुटं, स्वयं कृतं कर्म निरर्थकं तदा ॥३०॥ निजार्जितं कर्म विहाय देहिनो, न कोपि कस्यापि ददाति किंचन। विचारयन्नेवमनन्यमानसः, परो ददातीति विमुच्य शेमुषीम्॥३१॥
(स्वागता) यैः परमात्माऽमितगतिवन्धः, सर्वविवक्तो भृशमनवद्यः । श्वदधीतो मनसि लभन्ते, मुक्तिनिकेतं विभववरं ते ॥३२॥
(अनुष्टप) इति द्वात्रिंशतिवृत्तैः, परमात्मानमीक्षते। चोऽन्यगतचेतस्को. यात्यसौ पदमव्ययम्॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
