________________
भावसंग्रहः ।
महणाणं सुइणाणं उवही मणपज्जयं च केवलयं । तिणि सया छत्तीसा मई सुयं पुंण बारसंगगयं ॥ २९१ ॥ मतिज्ञानं श्रुतज्ञानमवधि: मन:पर्ययः च केवलं ।
त्रीणि शतानि षत्रिंशत् मतिः श्रुतं पुनः द्वादशाङ्गगतं ॥ साहि परमावहि सव्वावहि अवहि होइ तिब्भेया । भवगुणकारणभूया णायव्वा होइ नियमेणं ॥ २९२ ॥
१ सुयं च वा. क । २ अस्माद्वाथासूत्रादग्रे ख- पुस्तके ईहपाठी वर्तते ।
अत्र ग्रन्थान्तरादज्ञानत्रयमाह
COMED
अदेवं मन्यते देवमव्रतं मन्यते व्रतं ।
अतत्वे तत्वविज्ञानं कुमतिर्मन्यते बुधैः ॥ १ ॥ सर्वज्ञशासने द्वेष्टा कुशास्त्रेषु सदा रतिः । मद्यमांसे बुभुक्षेच्छा श्रुतौ स नरोऽधमः ? ॥ २॥
६७
अथ जम्बूद्वीपे भरतक्षेत्रे आर्यखण्डे अहिच्छत्रपुरे ब्राह्मण: शिवशर्मा नाम व्रतनियमोपेतो विभंगावधिसंजातः । एकदा पितृपक्षे निजपुत्रस्याज्ञा दत्ता - समीपे न्यग्रोधमाश्रित्य कृष्णमृग एकस्तिष्ठति, मृगं व्यापादयित्वा शीघ्रेणागच्छ हे पुत्र ! | वटुकस्तत्रैव प्राप्तः, मृगसमूहं दृष्ट्वा विस्मयं गतः, पुनर्दिशावलोकनं कृत्वा तस्मिन् स्थाने मुनिं दृष्ट्वा नमस्कारं कृत्वा पृच्छति स्म - भगवन् ! मृगनिचयो युष्मत्पार्श्वे स्थितो मस्पित्रा कथं ज्ञातः ? ज्ञानप्रभावान्मुनिरुक्तवान् तव पितुर्विभंगावधिः संजातः, असंयमार्थेन जानाति । मुनिवचनं श्रुत्वा स वेगस्त - चैव गत्वा नमस्कृत्वा जनकमुपविष्टः । स पितरं पृच्छति तस्मिन् स्थाने किं कोsपि मानवकः अस्ति ? स कथयति न हि । पुत्रः कथयति - मृगसमूहस्तिष्ठति, कोऽपि यतिरस्ति किं वा नास्तीति ? तद्वचनं श्रुत्वा मुहुर्मुहुरवलोक्य तेनोकं एकः स एव तिष्ठति नान्यः कश्चित् । गुरुवचनं श्रुत्वा शीघ्रेण मुनिसमीपं गतः । मुनिपाइ मुनिरभूत् । स्वर्गं गतः । स विप्रो रौद्रेण मृत्वा नरकं गतश्चेति, विभंगावधिश्चेति ।
Jain Education International
२९१ गाथासूत्रस्यापि ख- पुस्तके व्याख्या वर्तते । सा चात्र नोद्धृता । तत्वाराजवार्तिकादयः पाठः ज्ञानानां विषये स एवात्रोल्लिखितः वर्तते, अतः तत्रैवावलोकनीय इति ।
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
