________________
२४२
श्री-श्रुतमुनि-विरचिता
ओदइए थी संढं अण्णगदीतिदयमसुहतियलेस्सं । अवणिय सेसा हुंति हु भोगजमणुवेसु पुण्णेसु ॥६७॥
औदयिके स्त्री षंढं अन्यगतित्रितयमशुभत्रिकलेश्याः ।
अपनीय शेषा भवन्ति हि भोगजमनुष्येषु पूर्णेषु ॥ तण्णिव्वत्तिअपुण्णे असुहतिलेस्सेव उवसमं सम्मं । वेभंगं ण हि अयदे जहण्णकावोदलेस्सा हु ॥ ६८॥
तन्नितत्यपूर्णे अशुभत्रिलेश्या एव, उपशमं सम्यक्त्वं । विभंगं न हि अयते जघन्यकापोतलेश्या हि ॥ एवं भोगत्थीणं खाइयसम्मं च पुरिसवेदं च । ण हि थीवेदं विजदि सेसं जाणाहि पुव्वं व ॥ ६९ ।।
एवं भोगस्त्रीणां क्षायिकसम्यक्त्वं च पुरुषवेदं च ।
न हि, स्त्रीवेदो विद्यते शेषं जानीहि पूर्वमिव ।। तदपज्जत्तीसु हवे असुहतिलेस्सा हु मिच्छदुगठाणं । वेभंगं च ण विजदि मणुवगदिणिरूविदा एवं ॥७० ॥
तदपर्याप्तिकासु भवेदशुभत्रिलेश्या हि मिथ्यत्वद्विकस्थानं । विभंग च न विद्यते मनुष्यगतिनिरूपिता एवं ॥ देवाणं देवगदी सेसं पज्जत्तभोगमणुसं वा।। भवणतिगाणं कपित्थीणं ण हि खाइयं सम्मं ॥ ७१ ॥ देवानां देवगतिः शेषाः पर्याप्तभोगमनुष्यवत् ।
भवनत्रिकाणां कल्पस्त्रीणां न हि क्षायिकं सम्यक्त्वं ॥ भवणतिसोहम्मदुगे तेउजहणं तु मज्झिमं तेऊ। साणक्कुमारजुगले तेऊवर पम्मअवरं खु ॥ ७२ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
___www.jainelibrary.org
