________________
छेदपिण्डम् ।
एवं दशविधप्रायश्चित्तं भणितं तु कल्पव्यवहारे । जीते पुरुषभेदं ज्ञात्वा दातव्यमिति भणितं ॥
रिसिपायच्छित्त-इति ऋषिप्रायश्चित्तं समाप्तम् ।
जं समणाणं वुत्तं पायच्छितं तह ज्जमाचरणं तेसिं चेव पउत्तं तं समणीणपि णायव्वं ।। २८९ ॥
यत् श्रमणानामुक्तं प्रायश्चित्तं तथा यत् आचरणम् ।
तेषां चैव प्रोक्तं तत् श्रमणीनामपि ज्ञातव्यम् ।। णवरि परियायछेदो मूलढाणं तहेव परिहारो। दिणपडिमा वि य तीसं तियालजोगो य णेवस्थि ।। २ . . ॥
नवरि पर्यायच्छेदो मूलस्थानं तथैव परिहारः ।
दिनप्रतिमापि च तासां त्रिकालयोगश्च नैवास्ति ।। थिरअथिराणजाणं पमाददप्पोर्टि एणबहुवारं । सामाचारदिचारे पायच्छित्तं इमं मणियं ॥ २९१ ॥
स्थिरास्थिराणामार्याणां प्रमाददाभ्यां एकबहुवारम् ।
सामाचारातिचारे प्रायश्चित्तं इदं भणितम् ।। काउस्सगो खमणं खमणं पणगं च पणग छटुं च । छठं तहेव मासिगमेवमिसीणं पि दायव्वं ॥२९२॥ कार्योत्सर्गः क्षमणं क्षमणं पंचकं च पंचकं षष्ठं च ।
षष्ठं तथैव मासिकमेवं ऋषीणामपि दातव्यम् ॥ एकस्त वत्थजुयलस्सेक्कस्स गोणिया एक्ककथाए । पासुगजलेण पक्खालणम्मि एक्को विउस्लग्गो ॥ २९३ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
